از جمله مسائل قابل توجه در ارتباط با بافت استخوانی، نقصهای آن به دنبال آسیبدیدگی استخوان به دلایلی نظیر تصادف، سرطان و... است
شفا آنلاین>سلامت>محقق واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی توانست برای نخستین بار داربستهای ژلاتین، کیتوسان و میکروکرههای حامل دارو را با استفاده از پلیمر طبیعی صمغ گیاه کندر، سنتز کند.
به گزارش شفا آنلاین، پرستو نامداریان با بیان اینکه بخش سفت استخوان را بافت استخوانی تشکیل داده و نگهدارنده بافت همبند در بدن است، گفت: از جمله مسائل قابل توجه در ارتباط با بافت استخوانی، نقصهای آن به دنبال آسیبدیدگی استخوان به دلایلی نظیر تصادف، سرطان(Cancer) و... است.
وی با اشاره به اینکه اهمیت ترمیم و جایگزینی بافتهای معیوب بدن بهخصوص بافت استخوانی به سبب افزایش سن امید به زندگی، دوچندان شده، ادامه داد: در سالهای اخیر پیشرفتهای قابل توجهی در ارتباط با جایگزینی اعضاء، اندام و بافتهای بدن صورت گرفته است.
این پژوهشگر واحد علوم و تحقیقات خاطرنشان کرد: بهرهگیری از پروتزهای مصنوعی در رفع نقص بافتهای بدن، بهویژه بافت استخوانی، یکی از روشهای ترمیم بافتی است که دچار نقص شده است. در این راستا پیدا کردن مناسبترین مواد و ساختار که بتواند جایگزین مناسبی برای بافت استخوانی بوده و به رشد صحیح سلولهای استخوانی کمک کند، مسئلهای حائز اهمیت است.
نامداریان یکی از موضوعات مهم در مهندسی بافت و ترمیم بافتهای استخوانی را داربستهای استخوانی با نقش هدایت تشکیل استخوان، عنوان و تشریح کرد: در اکثر داربستها از پلیمرهای سنتزی استفاده میشود، و بهکارگیری این دست از داربستها میتواند منجر به تخریب اسیدی شود؛ بنابراین جایگزینی پلیمرهای سنتزی امری ضروریست.
وی به تحقیق خود اشاره و تصریح کرد: در این تحقیق برای اولین بار داربستهای ژلاتین، کیتوسان و میکروکرههای حامل دارو با استفاده از صمغ گیاه کندر، که مادهای سه فاز و طبیعی است، سنتز شده است. استفاده از پلیمرهای طبیعی در سنتز کردن میکروکرهها و داربستها عاری از مشکلات تخریب اسیدی حاصل از استفاده از پلیمرهای سنتزی است.
این محقق ضمن اشاره به بهرهگیری از خاصیت القایی استخوانسازی در این پژوهش، اضافه کرد: در خاصیت القایی استخوان سازی، اقدام به ترمیم بافت استخوانی به وسیله بارگذاری دارو از طریق داربستها و میکروکرهها و به واسطه رهایش طولانی مدت بر روی سلولهای استخوانی صورت میگیرد. در این تحقیق داروی «دگزامتازون» بر روی میکروکرههای کندر بارگذاری شده و در داربستهای ژلاتین و کیتوسان مورد استفاده قرار گرفت.
نامداریان خاطرنشان کرد: با توجه به استفاده از پلیمر طبیعی در تهیه داربستها و میکروکرههای حامل دارو در این تحقیق، نتایج حاصل نشان داد که نه تنها تخریب اسیدی مشاهده نشده، بلکه رهایش دارو نیز به آرامی صورت گرفته و سازگاری مناسبی با بدن دارد.
به گزارش روابط عمومی واحد علوم و تحقیقات، این تحقیق در قالب رساله دکتری پرستو نامداریان دانشآموخته مقطع دکتری رشته مهندسی پزشکی – بیومتریال با عنوان "ساخت، بررسی خواص و ارزیابی رهایش داروی دگزامتازون در داربستهای ژلاتین، کیتوسان و میکروکرههای کندر" به راهنمایی دکتر علی زمانیان و دکتر آزاده آصفنژاد در واحد علوم و تحقیقات دفاع شد.