نکات لازم برای مواجهه با بلایای طبیعی

شفا آنلاین>اجتماعی>امروزه علاوه بر خطر آتش‌فشان‌ها، زلزله‌ها، حمله‌های تروریستی و سیل‌ها خطر شیوع آنفولانزا نیز وجود دارد. در صورت بروز هر بلای احتمالی <Probable disaster>ما باید همواره آمادگی خودمان را حفظ کنیم. دیر یا زود همه انسان‌ها به این نتیجه خواهند رسید که جهان یک جای عالی است، اما احتمال وقوع یک‌چیز بد نیز در آن وجود دارد.

به گزارش شفا آنلاین:بعضی از افراد بر این تصور هستند که آماده یک بلا بودن به این معنا است که ترسی دارند، اما در حقیقت این را باید گفت که آماده نگه‌داشتن خود برای هر بلایی به معنای این نیست که شما می‌ترسید. برعکس، آمادگی به این معنا است که شخص شما از این مهم آگاهی دارید که چیزی را نباید بدیهی و ناچیز شمرد. افرادی که در مناطق نزدیک به قطب شمال زندگی می‌کنند آماده برف و بوران هستند. افرادی که در کشورهای زلزله‌خیز همچون ژاپن زندگی می‌کنند آماده زلزله هستند. و هیچ‌کسی آمادگی آن‌ها را به تمسخر نمی‌گیرد و آن‌ها را دیوانه نمی‌نامد. آن‌ها تنها آماده مقابله با یک بلا هستند.

یکی از شگفت‌انگیزترین جنبه‌های زندگی این است که هیچ‌چیزی از قطعیت برخوردار نیست. و بنابراین، فکر کردن راجع به چیزی که ممکن است رخ دهد و چگونگی تاثیر آن روی شما و زندگی شما یک‌چیز معنادار است. در ادامه به چندین نظر اشاره می‌کنیم که برای شروع ایجاد آمادگی در خود موثر هستند. اکنون‌که زمان و فرصت دارید برای آمادگی خود اقدام کنید.
آب: بدون آب زیاد دوام نخواهید آورد. شما و هر یک از اعضای خانواده شما روزانه به یک گالن آب نیاز دارید. بعضی از کارشناس‌ها می‌گویند که نیاز روزانه به آب 2 گالن است. حال به این فکر کنید که اگر به مدت یک هفته در خانه خود محبوس شوید، شما و خانواده شما به چند گالن آب نیاز خواهید داشت. و این مقدار آب دربرگیرنده آب موردنیاز برای استحمام، بهداشت و حیوانات اهلی نیست. بطری‌های فراوان آب‌معدنی در خانه خود داشته باشید. اگر احتمال یک بلا قریب‌الوقوع باشد، دیگر در مغازه‌ای بطری آب‌معدنی نخواهد بود یا پیدا کردن بطری‌های آب‌معدنی برای شما سخت خواهد شد.
غذا: آن‌قدر گرسنه خواهید شد که شاید توان رفتن به مغازه نزدیک به خانه خود را نداشته باشید. آیا با چیزهایی که اکنون در خانه شما هستند می‌توانید شما و خانواده‌تان به مدت یک یا دو هفته زندگی‌تان را بگذرانید؟ و اگر برق برود آیا چیزهایی درون یخچال یا فریزر خود دارید که پس از یک یا دو روز دیگر قابل‌استفاده نیستند. غذاهایی را جمع‌آوری کنید که نیاز به فریزر، آب یا پختن ندارند. تنها غذاهایی را بخرید که از خوردن آن مطمئن هستید. غذاهای کنسروی گزینه‌های خوبی هستند، چون برای یک سال تاریخ انقضا دارند. از دیگر غذاهای مخصوص وضعیت‌های اضطراری می‌توان به کره بادام‌زمینی، ژله‌ها و مرباها، عسل، مغزها و سوپ‌های کنسروی اشاره کرد.
سلامتی: همواره این اطمینان را داشته باشید که حداقل برای 2 تا 4 هفته تمام قرص‌های موردنیاز خود و عزیزان خود را در خانه دارید. برای مثال، ایبوپروفن یا تیلنول، باند، گاز، هیدروژن پراکسید، پماد آنتی‌بیوتیک، مسهل‌ها، لنزها در صورت نیاز و کرم کورتیزون داشته باشید. دستمال‌های کاغذی، صابون شست‌وشوی دست و قرص مکیدنی گلو نیز برای نگرانی‌های ناشی از آنفولانزا داشته باشید. به فکر بهداشت نیز باشد و دستمال توالت، پوشک بچه، محصولات مراقبت از پوست و پد بهداشتی نیز داشته باشید.

نور: پس از برق رفتن هیچ‌چیزی باارزش‌تر از داشتن یک چراغ قوه قابل‌اعتماد نیست و در صورت برق رفتن بدترین چیز این است که چراغ قوه شما شارژ یا باطری نداشته باشد. سعی کنید که از شارژ بودن چراغ‌قوه‌های خود همواره اطمینان داشته باشید و همواره باطری‌های سالم و چراغ قوه اضافی در خانه داشته باشید.

اخبار: یک رادیوی AM/FM خورشیدی یا یک رادیویی با موج‌کوتاه داشته باشید تا از آخرین خبرها و راهنمایی‌های رسمی آگاهی پیدا کنید.

سفر: همواره باک بنزین ماشین خود را از نصف بیشتر نگه‌دارید. برای ماشین خود فیوز اضافی، ضد یخ، روغن و تسمه پروانه داشته باشید. اگر یک دوچرخه دارید آن را همواره سالم نگه‌دارید و یک تایر اضافی نیز داشته باشید.

حیوانات اهلی: این را به یاد داشته باشید که حیوانات نیز در وضعیت‌های اضطراری نیاز به آب و غذا دارند. همواره واکسن‌ها و تزریق‌های موردنیاز حیوانات اهلی خود را به‌موقع انجام دهید.
پیش از وقوع هر فاجعه‌ای به افرادی که بیشتر به کمک نیاز دارند همچون سالخورده‌ها، نوزادان و افراد معلول فکر کنید. شاید آشنایی با همسایه‌های خود یکی از چیزهایی باشد که مهم‌تر از جمع‌کردن وسایل ضروری برای وضعیت‌های اضطراری است. پیش از وقوع هر فاجعه یا بلایی با همسایه‌های خود در مورد آمادگی موردنیاز، نیازهای خاص و هر مهارت یا استعداد خاص برای مقابله با بلایی صحبت کنید. شماره تلفن‌های همدیگر را داشته باشید تا در صورت وقوع حادثه‌ای از یکدیگر کمک بگیرید. علاوه بر این، مشخص کنید که شغل هرکدامتان چیست و در چه زمینه‌ای مهارت دارید تا از مهارت‌های شما در وضعیت‌های اضطراری استفاده شود.
عنصر کلیدی همه موارد مطرح‌شده در بالا این است که از قبل فکر کنید. همه مسئولین از پلیس محلی گرفته تا دولت مرکزی این موضوع را برای ما روشن ساخته‌اند که هرکسی باید مسئولیت شخصی امنیت خود را به گردن بگیرید. درنتیجه، مسئولیت ایمن بودن فرد در درجه اول به عهده خودش است و اگر یک فرد خودش به امنیت و سلامتی خود اهمیت ندهد امنیت فراهم آورده شده توسط دیگران و دولت دیگر هیچ فایده‌ای ندارد. در پایان باید گفت که اکنون‌که از فاجعه یا بلایی خبری نیست خودتان را آماده کنید و برای آمادگی خود وقت صرف کنید تا از آسیب و خسارات ناشی از یک بلا بکاهید.سپید

WebMD