به گزارش 
شفا انلاین:در
 نوشتار این کارگردان سینما با عنوان "وا مصیبتا بر جامعهای که "عصب 
سوخته"  شود! آورده است:«سالها پیش به عیادت زن جوانی که خودسوزی کرده بود 
رفتم . شدت جراحتاش بسیار بالا بود. شوکه شدم از صورت خندان و بینشان از 
هیچ دردش که تنها بخش پانسمان نشده همه بدن سوخته او بود.
به
 راحتی حرف میزد و انگار میخواست به زبان بیزبانی به من بفهماند که 
خوشحال است از این که تلاشاش برای خودکشی بی اثر مانده و زنده است.
خوش
 باورانه به دکتر معالجاش گفتم که چه معجزهای! حالش که خوب است و درد 
ندارد. جواب دقیق تخصصی دکتر به یادم نیست ولی  واژه " عصب سوخته " از 
لابلای حرفهاش هرگز از یادم نرفت چون دو روز بعد زن جوان مُرد ...
جامعه
 ما " عصب سوخته" شده ، زخمی و زخم خورده از دردهایی که تا عمق استخوان و 
رگ و پِیهایمان را به آتش کشیده،اما انگار نباید همچنان واقعیت را باور 
کنیم. 
باور کنیم که جامعه نیاز جدی و عاجل به آسیب شناسی اجتماعی دارد.
باور کنیم که زیر نقاب دروغین اخلاق بر ظاهر جامعه، چه تعفنی از امیال سرکوب شده و جواب نگرفته غلیان میکند.
باور
 کنیم که نادیده گرفتن نیازها و نبود امکان برای تخلیه فشار غرایز طبیعی 
میتواند هر انسان کم ظرفیتی را به هیولای دریده و افسار گسیختهای مبدل 
کند.
باور کنیم آموزشهای هشدار دهنده از سنین 
کودکی یک ضرورت است و  تا حد بسیار زیادی میتواند این طفل معصومان را از 
خطر آزار نه فقط منحرفان جنسی ، حتا محارم خود محافظت کند.
باور کنیم سیستم آموزشی مطیع پرور و فرمانبردار استقلال شخصیتی و  " نه " گفتن را از کودکان ما گرفته است .
باور
 کنیم که سرپوش گذاشتن بر واقعیتهای هولناک هر روزه و تکرار شونده در 
جامعه  و ماله کشیدن بر حفرههای عمیق موجود،نیاز به جراحیهای جدی  برای 
راهکارهای عاجل دارد.
واقعیت است که همه ما " عصب سوخته " شدهایم . از تکرار مصیبتهای مکرر و مکرر ...
و نه بی قیدی و بی دردی .
جواب
 نگرفته از چرایی یک فاجعه ، مصیبتی دیگر بر سرمان هوار میشود . بی دلیل 
نیست که اجازه تجمع برای عمومی کردن هیچ اعتراضی صادر نمیشود ، چون برای 
گرفتن جواب سوالهای بی شمار سالها باید به تحصن بنشینیم.
تا
 زمانی که به مصداق اسم هوشمندانه فیلم  پوران درخشنده، "هیس، دخترها فریاد
 نمی زنند " و اثبات این واقعیت که " هیس،پسرها هم نباید فریاد بزنند " و "
 هیس ،  فریاد که هیچ ، هیچکس حق طرح سوال ، حق اعتراض ، حق آموزش 
مراقبتهای دفاعی لازم  به بچههای در معرض آسیب، باسونامی غرایز فرو خفته و
 سرکوب شده کمین گرفته در هر کوچه ، پس کوچهای را ندارد ".
(هیس
 ، موضوعات کوچکی مثل " آتنا " را بزرگ و سیاه نمایی نکنید ، کارهای 
بزرگتر فرهنگی مثل لغو مجوز کنسرت و توقیف فیلمهای سینمایی و پایین آوردن
 دیشهای ماهواره و ...).ایسنا