در حال حاضر در زمینه رعایت اصول بهداشت دهان و مراقبت از دندانها، بهترین سن برای شروع این آموزش، تا پیش از هفت سالگی است.

بنابراین لازم است
دندانپزشکان و مسئولین بهداشت مدارس دهان و دندان، دانشآموزان را به صورت
دورهای در مدارس آموزش دهند. مطالعات نشان می دهند که میزان
پوسیدگیهای
دندانی در مقایسه با 20 تا 30 سال قبل در کشور ما تغییر چندانی نداشته
است
. رفع این مشکل نیازمند یک بسیج همگانی است تا بتوان میزان پوسیدگیها
را کاهش داد و از بروز آن پیشگیری کرد. میتوان بهترین و موثرترین قدمها
را در مدارس برداشت و در همین راستا لازم است معاینات دورهای از مدارس
آغاز شود تا در صورت مشاهده مشکلی به دندانپزشکان ارجاع داده شود.
زمانی
که پوسیدگی در سنین پایین خصوصاً در اولین دندانهای دائمی رخ میدهد،
تعدادی از والدین تصور میکنند که این دندان شیری است و به آن توجهی
نمیکنند و کودک دندان دائمی خود را از دست میدهد. این مسئله سبب بروز
مشکلات دیگری در آینده از جمله نیاز به پروتز دندانی، ایمپلنت یا ارتودنسی
به دلیل انحراف دندانهای دیگر به سمت جای خالی دندان کشیده شده، میشود.
جدا از این مسئله، بیشترین مشکلات بیماران در حوزه دندانپزشکی ترمیمی، ناشی
از عوارض باقی مانده از پوسیدگیهای دندانی در دوران کودکی است. اگر فردی
تا حدود 22 سالگی دچار پوسیدگیهای دندانی نشود، پس از این دوران، حفظ
سلامت دندانها راحتتر است. میتوان گفت؛ بیشتر بیماران در سنین بزرگسالی،
تاوان عدم رعایت اصول بهداشتی دهان و دندان در سنین کودکی را میدهند. در
بعضی از کشورها میزان پوسیدگی کودکان در حد صفر است زیرا آنها هزینه زیادی
را در بخش پیشگیری هزینه میکنند، اما در کشور ما هزینهها بیشتر صرف درمان
میشود که بسیار سنگینتر از هزینههای پیشگیری است. وضعیت پوشش بیمهای
خدمات دندانپزشکی نیز در کشور ما ضعیف است، دولت باید در زمینه پیشگیری کمک
کند و سازمانهای بیمهگر، هزینههای خدمات دندانپزشکی را حداقل تا سن
دبیرستان به خوبی پوشش دهند.
پیشگیری
از پوسیدگی در بخش ترمیمی نیز جایگاه خاص خود را دارد، اما از آنجایی که
کار در حوزه پیشگیری، به علاقه و عشق دندانپزشک بستگی دارد و زمینه اقتصادی
آن هم کمتر است، بیشتر دندانپزشکان چندان علاقهای به فعالیت در این زمینه
ندارند.
اگر
افراد به مسئله پیشگیری اهمیت بدهند و اصول بهداشتی دندانها را رعایت
کنند، میتوان از کشیده شدن دندانهای افراد پیشگیری کرد. اما متاسفانه در
این زمینه کمتر کار شده و علاقه به این رشته کم است و لازم است دولت نیز در
این زمینه کمک کند تا بتوان در این زمینه بیشتر کار کرد و میزان
پوسیدگیها را کاهش داد. البته کارهایی انجام شده اما وضعیت به گونهای
نیست که بتوان گفت میزان پوسیدگیهای دندانی نسبت به 10 سال قبل کاهش
چشمگیری یافته است.
تازهترین
دستاوردها در زمینه ترمیمی، باندینگها (مواد چسبنده) و روشهای جدید
درمانی هستند که هر روز در حال توسعهاند. این مواد در زمینه ترمیمها،
چسباندن روکش به دندانها و غیره به کار میروند و استفاده از آنها، کار را
برای دندانپزشکان آسانتر میکند. بسیاری از ترمیمها که در گذشته با
روشهای پیچیده انجام میشد، با به وجود آمدن تکنیکهای جدید راحتتر شده و
ماندگاری آنها بیشتر است و باندینگها جایگاه خود را در بخشهای مختلف از
جمله در بخش پروتز ،دندانپزشکی کودکان، اندو، پروتز، ارتودنسی و ... پیدا
کردهاند. سپید
منصوره میرزائی
دبیر علمی بخش ترمیمی و زیبایی یازدهمین کنگره انجمن دندانپزشکان عمومی ایران