رادیوتراپی یک درمان موضعی است که تنها یک بخش را دربرمیگیرد، در حالی که شیمیدرمانی درمان سیستمیک است و در خون میچرخد و تمام جسم بیمار را درگیر میکند.

یکی از مشکلاتی که وجود دارد این است که در ایران روند درمان به
شانس بیمار بستگی دارد که به کدام متخصص اول مراجعه میکند. اگر به جراح
مراجعه کند، سریعاً جراحی میشود و اگر به متخصص شیمیدرمانی مراجعه کند هم
به سرعت شیمیدرمانی میشود.
اما اگر به یک رادیوتراپی آنکولوژیست مراجعه
کرد، وضعیت متفاوت است. ما هم
شیمیدرمانی را انجام میدهیم و هم
رادیوتراپی را. به همین علت برای اغلب این متخصصان فرقی ندارد که با چه
روشی بیمار را درمان کنند و قطعاً نفع درمانی وی را در نظر میگیرند. این
راهحل منطقی به نظر میرسد. در صورتی که در بین تخصصهای جدا ما مشکل
ارجاع را هم داریم. به این صورت که یک متخصص شیمیدرمانی، بیماری را سه
دوره شیمیدرمانی کرد و حال نوبت به رادیوتراپی آن رسید. در صورتی که نوبت
بعدی رادیوتراپی شش ماه آینده است و در این زمان امکان دارد روند رشد سرطان
شدت پیدا کند. در حالی که اگر از ابتدا هر دوی این متخصصان یکی باشند،
میتوانند بدون فاصله روند درمان را پیگیری کنند. سپید
احمد عامری
سرطانشناس و استاد دانشگاه شهیدبهشتی