تنها یک «کلیک» تا سیاه بختی
نتیجه ازدواج‌های اینترنتی اگرچه می‌تواند موفقیت‌آمیز هم باشد، اما طبق همه آنچه که در قالب آمار و ارقام آمده و یا تحلیل کارشناسان و متخصصان را به همراه داشته، تا زیر 2 درصد نتیجه بخش بوده است.
شفاآنلاین>اجتماعی> به این عبارت دقت کنید، «فقط یک سایت همسریابی اینترنتی در کشور مجاز اعلام شده است!» با وجود این کافی است در موتورهای جست‌و‌جوگر تنها یک عبارت یعنی «همسریابی» را جست‌و‌جو کنید، حجم سایت‌های همسریابی غیر قابل تصور است، بنابراین شنیدن اینکه تاکنون 700 سایت همسریابی غیرمجاز مسدود شده و گردانندگانشان هم به محاکم قضایی معرفی شده‌اند، چندان تعجب برانگیز نیست.
به گزارش شفاآنلاین، مژگان 32 ساله یکی از قربانیان همین سایت‌های همسریابی غیرمجاز است. می‌گوید برای نخستین بار از سر کنجکاوی، کارش به این سایت‌ها افتاده، اما برای بار دوم و سوم هم خوشش آمده و باز هم سرزدن هایش را ادامه داده است تا اینکه چهارمین بار، تیرش به سنگ خورده و با یک آدم کلاش بی‌آبرو روبه‌رو شده است: «این سایت را از طریق اینترنت پیدا کردم و بعد هم از سر کنجکاوی، هر چه اطلاعات خواسته بود را وارد کردم، اوایل با دروغ و اطلاعات غلط مواجه شدم و بعدترها با مواردی برخورد کردم که مثل خود من دنبال مورد مناسب ازدواج بودند. اما به دلم نمی‌نشستند و از آشنایی بیشتر منصرف می‌شدم.».
اما اطلاعات اولیه‌ای که مژگان را به صرافت انداخته تا همسر دلخواهش را از پس کلیک‌های مجازی پیدا کند، قد و وزن و رنگ پوست، تحصیلات تکمیلی و وضعیت اشتغال بوده است.... سؤالاتی که البته در این سایت‌ها جزو سؤالات رایج محسوب می‌شوند....: «من در فرم اطلاعات حتی درباره مصرف الکل، قصد مهاجرت، قومیت‌ها، فرزند چندم، تعداد دوست صیغه‌ای، انتطاراتم از ازدواج، حجاب، و خلاصه هرچه فکر کنید، جواب دادم، بعد از تکمیل فرم، چند روز منتظر ماندم تا با شماره تلفنم تماس بگیرند، بعد از سه روز خانم مسنی با من تماس گرفت و با درخواست واریز مبلغ 60 هزار تومان، اعلام کرد که موردهای مناسب شما چند روز دیگر به شما معرفی می‌شوند. بعد از واریز پول منتظر تماس ماندم، تا اینکه روزی 2 تا 3 نفر مرد با من تماس می‌گرفتند، آنجا بود که فهمیدم شماره تلفن من دست چندین نفر افتاده و هر کدامشان هم درخواست‌های عجیب و غیر‌اخلاقی داشتند، تا اینکه با یک نفرشان که فکر می‌کردم مناسب‌تر است و شغلش هم کارمند یک اداره دولتی بود و تحصیلاتش هم کارشناسی ارشد، قرار گذاشتم، بعد از چند جلسه آشنایی که اعتمادم جلب شد، یک روز اتفاقی او را با همسر و دو فرزندش در خیابان دیدم و شوکه شدم، چون قرار بود او را به خانواده‌ام معرفی کنم، متأسفانه در این مدت روابط ما صمیمانه شده بود و من چندین بار فریب دروغ‌های او را خورده و حتی کمک مالی هم کرده بودم.....»
این حرف‌ها البته درد دل مشترک خیلی هاست، فرقی هم نمی‌کند زن باشند یا مرد! شبیه مرتضی که ندانسته، پاگیر دختری 25 ساله شده و دار و ندارش را به پایش ریخته و بعدها بدون آنکه دستش به جایی بند باشد، با یک تلفن از فیلیپین فهمیده، دختر مورد علاقه‌اش با اخاذی حرفه‌ای 40میلیون تومانی، از کشور گریخته است. حالا مرتضی مانده و دستی که به هیچ جا بند نیست، خودش می‌گوید که به یکی از این سایت‌ها اعتماد کرده و بعدتر هم مراحل آشنایی را بدون کوچکترین ذهنیت بدی طی کرده است، اما دست آخر خودش مانده و یک دیوار بی‌اعتمادی که اجازه نمی‌دهد همچون گذشته به هیچ دختر دیگری دل ببند. پروانه هم که حالا 25ساله است، خودش می‌گوید که یکبار، به اتفاق دوستش وارد یکی از همین سایت‌ها شده و بعدتر فهمیده، خبری از معرفی و خواستگاری نیست. او می‌گوید که در اغلب این سایت‌ها فقط ازدواج‌موقت تبلیغ می‌شود و بعد هم که همه پروسه طولانی را طی کردید، به در بسته می‌خورید.
«بی اعتمادی»، «تکذیب پی در پی کانال‌های تلگرامی در فضاهای مجازی» در این چند سال، شاید تنها موردی بوده که برای مقابله با این پدیده اجتماعی نوظهور ارائه شده است. اما با وجود این،آمار یک میلیون و 300 هزار جوانی که سنشان از سن متعارف ازدواج گذشته و البته 11 میلیون جوان مجردی که در سن متعارف ازدواج قرار دارند، موضوع سایت‌های همسریابی را بیش از گذشته، حساس کرده است. آن‌طور که ناصر صبحی، مدیر کل دفتر ازدواج و تعالی خانواده وزارت ورزش و جوانان می‌گوید، با وجود این تعداد جوان مجرد، فقط یک سایت همسریابی پیش‌بینی شده که آن‌هم در مرحله آزمایشی است و احتمالاً تا پایان این ماه، طی تفاهمنامه ای، شکل رسمی به خود می‌گیرد. صبحی البته به تعداد زیاد سایت‌های همسریابی غیر مجازی که در این حوزه فعالیت بی‌شمار دارند و توانسته‌اند مخاطبان پر و پاقرصی را برای خودشان دست و پا کنند هم اشاره کرده و تأکید می‌کند که هر سایت دیگری با هر عنوان و شکلی، فاقد مجوز رسمی از سوی این وزارتخانه است و همه آنها به شکل غیرقانونی فعالیت می‌کنند.
وی همچنین به فعالیت مرکز تخصصی مشاوره ازدواج زیر نظر این وزارتخانه اشاره کرده و می‌گوید که کار اصلی این مرکز درباره مسائل مربوط به ازدواج است، اما آنها در حوزه همسریابی هم فعالیت می‌کنند و این‌طور نیست که به طور جداگانه در این زمینه کار کنند.
وی ادامه می‌دهد: نظارت بر این سایت‌ها به عهده دستگاه‌های انتظامی و امنیتی مثل ناجا و وزارت اطلاعات است.
مؤسسه تبیان زیر نظر سازمان تبلیغات اسلامی، حالا تنها مؤسسه علمی است که به طور رسمی و البته آزمایشی، دختران و پسران جوان را به یکدیگر معرفی می‌کند. اما مسیری که در تبیان طی می‌شود شبیه آن مراحلی نیست که در سایت‌ها و فضاهای مجازی تبلیغ می‌شود. اینجا شما به عنوان یک داوطلب بعد از اینکه وارد سایت شدید، بدون آنکه کوچکترین هزینه‌ای پرداخت کنید، در ابتدا آزمون روان شناسی آنلاین را پشت سر می‌گذارید، بعد از آن اگر آزمون‌ها مشکوک بوده و نیاز به ارجاع حضوری به مشاور داشته باشید که به مشاور مراجعه خواهید کرد، بعد از این مراحل بسته‌های آموزش الکترونیکی پیش رویتان عرضه می‌شود و بعد هم به مهم‌ترین مرحله یعنی راستی آزمایی وارد می‌شوید.
سید حیدر مرتضوی، قائم مقام مؤسسه فرهنگی تبیان درباره این مرحله به نکات قابل توجهی اشاره می‌کند. مثل اینکه هرآنچه داوطلب در پروفایل شخصی‌اش ارائه داده به صورت الکترونیکی با ثبت احوال چک می‌شود تا صحت مدارک ثابت شود، البته این به معنای مراجعه حضوری و تحقیقات میدانی نیست!
مرحله واسطین بعد از راستی‌آزمایی بی‌شک از مهم‌ترین مرحله طرح همسان گزینی تبیان است. در این مرحله با حضور خانواده‌ها، جریان سنتی ازدواج اتفاق می‌افتد از خواستگاری گرفته تا جلسات آشنایی بیشتر! جالب اینکه در این طرح که کار رسمی خود را از سال 94 آغاز کرده، حدود 32 هزار نفر تا کنون ثبت‌نام کرده‌اند که از 8 هزار مورد معرفی شده به یکدیگر، هزار و 200 ازدواج اتفاق افتاده است. مرتضوی البته درباره آمار طلاقی که ممکن است بین این گروه هم رخ دهد، می‌گوید: «ما پس از ازدواج، به صورت هر 6 ماه یکبار زندگی زوجین را هم تحت نظر می‌گیریم و اگر به مشکلی برخوردند، روانشناسان ما پای کار می‌آیند. براین اساس فعلاً به مورد طلاقی برنخورده‌ایم، اگرچه این طرح هنوز نوپاست!
نتیجه ازدواج‌های اینترنتی اگرچه می‌تواند موفقیت‌آمیز هم باشد، اما طبق همه آنچه که در قالب آمار و ارقام آمده و یا تحلیل کارشناسان و متخصصان را به همراه داشته، تا زیر 2 درصد نتیجه بخش بوده است. و اما در آن سوی ماجرا اگر آشنایی اینترنتی در نهایت به طلاق و جدایی کشیده یا حتی پیش از ازدواج رسمی با تحمیل خساراتی به پایان رسیده باشد، در هر صورت یک نفر مقصر همه این اتفاقات شناخته می‌شود و آن یک نفر فردی است که بی‌محابا به این تبلیغات رنگی دل بسته و «بله»گفته است!
اگرچه مسدود کردن سایت‌ها تنها راه حلی است که در این شرایط اعمال می‌شود، اما رکود بازار «آشنایی‌های پیش از ازدواج» همچنان رجوع به این سایت‌ها را باز گذاشته است. مثل نگار 40 ساله که می‌گوید تا به حال ازدواج نکرده، اما شرایط او را به سمتی کشانده که برای استفاده از این سایت‌ها بی‌میل نبوده است: «متأسفانه من درسنی قرار دارم که نمی‌دانم درست است یا نه! اما تعداد دختران نسبت به پسران بیشتر بوده است. من از سن 34 -33 سالگی به بعد عملاً با مردانی مواجه شدم که یا ازدواج کرده یا طلاق گرفته بودند و از آن طرف هم با پسران کوچک‌تر از خودم برخورد کرده‌ام که به هیچ عنوان مناسب ازدواج با من نبوده‌اند!
«پرداخت 20 تا 100 هزار تومان هزینه»، «تکمیل مشخصات هویت»، «اعلام علاقه‌مندی ها»، همه آن چیزی است که یک سایت همسریابی نا مطمئن شما را به فضای رؤیایی انتخاب همسر آینده تان می‌برد. همسری که مشخصاتش از قد گرفته تا روزهایی که پیش از شما گذرانده، برای شما از جمله مجهولات بزرگ محسوب می‌شود. چراکه معلوم نیست پشت این تصویر زیبا و هیجان انگیز، چه کسی یا کسانی کمین کرده‌اند!
برای همین جعفر بای، کارشناس آسیب‌های اجتماعی، اغلب مخاطبان این نوع کانال‌های تلگرامی را افرادی می‌داند که به منظور تفریح و سرگرمی پای این کانال‌ها می‌نشینند و هدفشان نه ازدواج که فریب دادن فرد مقابلشان است. او اگرچه ضرورت وجود این کانال‌ها را رد نمی‌کند، اما می‌گوید از آنجا که بیشتر این کانال ها، اعتنایی به اخلاق و اعتقادات ندارند، مرجع مطمئنی برای رجوع کردن نیستند و باید به جای آنها، دنبال منابع قابل وثوق رفت.ایران
به گزارش شفاآنلاین، مژگان 32 ساله یکی از قربانیان همین سایت‌های همسریابی غیرمجاز است. می‌گوید برای نخستین بار از سر کنجکاوی، کارش به این سایت‌ها افتاده، اما برای بار دوم و سوم هم خوشش آمده و باز هم سرزدن هایش را ادامه داده است تا اینکه چهارمین بار، تیرش به سنگ خورده و با یک آدم کلاش بی‌آبرو روبه‌رو شده است: «این سایت را از طریق اینترنت پیدا کردم و بعد هم از سر کنجکاوی، هر چه اطلاعات خواسته بود را وارد کردم، اوایل با دروغ و اطلاعات غلط مواجه شدم و بعدترها با مواردی برخورد کردم که مثل خود من دنبال مورد مناسب ازدواج بودند. اما به دلم نمی‌نشستند و از آشنایی بیشتر منصرف می‌شدم.».
اما اطلاعات اولیه‌ای که مژگان را به صرافت انداخته تا همسر دلخواهش را از پس کلیک‌های مجازی پیدا کند، قد و وزن و رنگ پوست، تحصیلات تکمیلی و وضعیت اشتغال بوده است.... سؤالاتی که البته در این سایت‌ها جزو سؤالات رایج محسوب می‌شوند....: «من در فرم اطلاعات حتی درباره مصرف الکل، قصد مهاجرت، قومیت‌ها، فرزند چندم، تعداد دوست صیغه‌ای، انتطاراتم از ازدواج، حجاب، و خلاصه هرچه فکر کنید، جواب دادم، بعد از تکمیل فرم، چند روز منتظر ماندم تا با شماره تلفنم تماس بگیرند، بعد از سه روز خانم مسنی با من تماس گرفت و با درخواست واریز مبلغ 60 هزار تومان، اعلام کرد که موردهای مناسب شما چند روز دیگر به شما معرفی می‌شوند. بعد از واریز پول منتظر تماس ماندم، تا اینکه روزی 2 تا 3 نفر مرد با من تماس می‌گرفتند، آنجا بود که فهمیدم شماره تلفن من دست چندین نفر افتاده و هر کدامشان هم درخواست‌های عجیب و غیر‌اخلاقی داشتند، تا اینکه با یک نفرشان که فکر می‌کردم مناسب‌تر است و شغلش هم کارمند یک اداره دولتی بود و تحصیلاتش هم کارشناسی ارشد، قرار گذاشتم، بعد از چند جلسه آشنایی که اعتمادم جلب شد، یک روز اتفاقی او را با همسر و دو فرزندش در خیابان دیدم و شوکه شدم، چون قرار بود او را به خانواده‌ام معرفی کنم، متأسفانه در این مدت روابط ما صمیمانه شده بود و من چندین بار فریب دروغ‌های او را خورده و حتی کمک مالی هم کرده بودم.....»
این حرف‌ها البته درد دل مشترک خیلی هاست، فرقی هم نمی‌کند زن باشند یا مرد! شبیه مرتضی که ندانسته، پاگیر دختری 25 ساله شده و دار و ندارش را به پایش ریخته و بعدها بدون آنکه دستش به جایی بند باشد، با یک تلفن از فیلیپین فهمیده، دختر مورد علاقه‌اش با اخاذی حرفه‌ای 40میلیون تومانی، از کشور گریخته است. حالا مرتضی مانده و دستی که به هیچ جا بند نیست، خودش می‌گوید که به یکی از این سایت‌ها اعتماد کرده و بعدتر هم مراحل آشنایی را بدون کوچکترین ذهنیت بدی طی کرده است، اما دست آخر خودش مانده و یک دیوار بی‌اعتمادی که اجازه نمی‌دهد همچون گذشته به هیچ دختر دیگری دل ببند. پروانه هم که حالا 25ساله است، خودش می‌گوید که یکبار، به اتفاق دوستش وارد یکی از همین سایت‌ها شده و بعدتر فهمیده، خبری از معرفی و خواستگاری نیست. او می‌گوید که در اغلب این سایت‌ها فقط ازدواج‌موقت تبلیغ می‌شود و بعد هم که همه پروسه طولانی را طی کردید، به در بسته می‌خورید.
«بی اعتمادی»، «تکذیب پی در پی کانال‌های تلگرامی در فضاهای مجازی» در این چند سال، شاید تنها موردی بوده که برای مقابله با این پدیده اجتماعی نوظهور ارائه شده است. اما با وجود این،آمار یک میلیون و 300 هزار جوانی که سنشان از سن متعارف ازدواج گذشته و البته 11 میلیون جوان مجردی که در سن متعارف ازدواج قرار دارند، موضوع سایت‌های همسریابی را بیش از گذشته، حساس کرده است. آن‌طور که ناصر صبحی، مدیر کل دفتر ازدواج و تعالی خانواده وزارت ورزش و جوانان می‌گوید، با وجود این تعداد جوان مجرد، فقط یک سایت همسریابی پیش‌بینی شده که آن‌هم در مرحله آزمایشی است و احتمالاً تا پایان این ماه، طی تفاهمنامه ای، شکل رسمی به خود می‌گیرد. صبحی البته به تعداد زیاد سایت‌های همسریابی غیر مجازی که در این حوزه فعالیت بی‌شمار دارند و توانسته‌اند مخاطبان پر و پاقرصی را برای خودشان دست و پا کنند هم اشاره کرده و تأکید می‌کند که هر سایت دیگری با هر عنوان و شکلی، فاقد مجوز رسمی از سوی این وزارتخانه است و همه آنها به شکل غیرقانونی فعالیت می‌کنند.
وی همچنین به فعالیت مرکز تخصصی مشاوره ازدواج زیر نظر این وزارتخانه اشاره کرده و می‌گوید که کار اصلی این مرکز درباره مسائل مربوط به ازدواج است، اما آنها در حوزه همسریابی هم فعالیت می‌کنند و این‌طور نیست که به طور جداگانه در این زمینه کار کنند.
وی ادامه می‌دهد: نظارت بر این سایت‌ها به عهده دستگاه‌های انتظامی و امنیتی مثل ناجا و وزارت اطلاعات است.
مؤسسه تبیان زیر نظر سازمان تبلیغات اسلامی، حالا تنها مؤسسه علمی است که به طور رسمی و البته آزمایشی، دختران و پسران جوان را به یکدیگر معرفی می‌کند. اما مسیری که در تبیان طی می‌شود شبیه آن مراحلی نیست که در سایت‌ها و فضاهای مجازی تبلیغ می‌شود. اینجا شما به عنوان یک داوطلب بعد از اینکه وارد سایت شدید، بدون آنکه کوچکترین هزینه‌ای پرداخت کنید، در ابتدا آزمون روان شناسی آنلاین را پشت سر می‌گذارید، بعد از آن اگر آزمون‌ها مشکوک بوده و نیاز به ارجاع حضوری به مشاور داشته باشید که به مشاور مراجعه خواهید کرد، بعد از این مراحل بسته‌های آموزش الکترونیکی پیش رویتان عرضه می‌شود و بعد هم به مهم‌ترین مرحله یعنی راستی آزمایی وارد می‌شوید.
سید حیدر مرتضوی، قائم مقام مؤسسه فرهنگی تبیان درباره این مرحله به نکات قابل توجهی اشاره می‌کند. مثل اینکه هرآنچه داوطلب در پروفایل شخصی‌اش ارائه داده به صورت الکترونیکی با ثبت احوال چک می‌شود تا صحت مدارک ثابت شود، البته این به معنای مراجعه حضوری و تحقیقات میدانی نیست!
مرحله واسطین بعد از راستی‌آزمایی بی‌شک از مهم‌ترین مرحله طرح همسان گزینی تبیان است. در این مرحله با حضور خانواده‌ها، جریان سنتی ازدواج اتفاق می‌افتد از خواستگاری گرفته تا جلسات آشنایی بیشتر! جالب اینکه در این طرح که کار رسمی خود را از سال 94 آغاز کرده، حدود 32 هزار نفر تا کنون ثبت‌نام کرده‌اند که از 8 هزار مورد معرفی شده به یکدیگر، هزار و 200 ازدواج اتفاق افتاده است. مرتضوی البته درباره آمار طلاقی که ممکن است بین این گروه هم رخ دهد، می‌گوید: «ما پس از ازدواج، به صورت هر 6 ماه یکبار زندگی زوجین را هم تحت نظر می‌گیریم و اگر به مشکلی برخوردند، روانشناسان ما پای کار می‌آیند. براین اساس فعلاً به مورد طلاقی برنخورده‌ایم، اگرچه این طرح هنوز نوپاست!
نتیجه ازدواج‌های اینترنتی اگرچه می‌تواند موفقیت‌آمیز هم باشد، اما طبق همه آنچه که در قالب آمار و ارقام آمده و یا تحلیل کارشناسان و متخصصان را به همراه داشته، تا زیر 2 درصد نتیجه بخش بوده است. و اما در آن سوی ماجرا اگر آشنایی اینترنتی در نهایت به طلاق و جدایی کشیده یا حتی پیش از ازدواج رسمی با تحمیل خساراتی به پایان رسیده باشد، در هر صورت یک نفر مقصر همه این اتفاقات شناخته می‌شود و آن یک نفر فردی است که بی‌محابا به این تبلیغات رنگی دل بسته و «بله»گفته است!
اگرچه مسدود کردن سایت‌ها تنها راه حلی است که در این شرایط اعمال می‌شود، اما رکود بازار «آشنایی‌های پیش از ازدواج» همچنان رجوع به این سایت‌ها را باز گذاشته است. مثل نگار 40 ساله که می‌گوید تا به حال ازدواج نکرده، اما شرایط او را به سمتی کشانده که برای استفاده از این سایت‌ها بی‌میل نبوده است: «متأسفانه من درسنی قرار دارم که نمی‌دانم درست است یا نه! اما تعداد دختران نسبت به پسران بیشتر بوده است. من از سن 34 -33 سالگی به بعد عملاً با مردانی مواجه شدم که یا ازدواج کرده یا طلاق گرفته بودند و از آن طرف هم با پسران کوچک‌تر از خودم برخورد کرده‌ام که به هیچ عنوان مناسب ازدواج با من نبوده‌اند!
«پرداخت 20 تا 100 هزار تومان هزینه»، «تکمیل مشخصات هویت»، «اعلام علاقه‌مندی ها»، همه آن چیزی است که یک سایت همسریابی نا مطمئن شما را به فضای رؤیایی انتخاب همسر آینده تان می‌برد. همسری که مشخصاتش از قد گرفته تا روزهایی که پیش از شما گذرانده، برای شما از جمله مجهولات بزرگ محسوب می‌شود. چراکه معلوم نیست پشت این تصویر زیبا و هیجان انگیز، چه کسی یا کسانی کمین کرده‌اند!
برای همین جعفر بای، کارشناس آسیب‌های اجتماعی، اغلب مخاطبان این نوع کانال‌های تلگرامی را افرادی می‌داند که به منظور تفریح و سرگرمی پای این کانال‌ها می‌نشینند و هدفشان نه ازدواج که فریب دادن فرد مقابلشان است. او اگرچه ضرورت وجود این کانال‌ها را رد نمی‌کند، اما می‌گوید از آنجا که بیشتر این کانال ها، اعتنایی به اخلاق و اعتقادات ندارند، مرجع مطمئنی برای رجوع کردن نیستند و باید به جای آنها، دنبال منابع قابل وثوق رفت.ایران
نظرات بینندگان
آخرین اخبار