به گزارش شفا آنلاین، مطالعات
قبلی روی حافظه نشان داده بود که هورموندرمانی جایگزین در زنان بالای 65
سال با مشکلات شناختی همراه است. همچنین، میتواند موجب افزایش خطر حملات
قلبی، حمله مغزی و تشکیل لختههای خونی در زنان یائسه شود. امروزه محققان
توصیه میکنند که هورموندرمانی جایگزین در کوتاهترین زمان ممکن و ترجیحا
در اوایل دوره یائسگی انجام شود و فقط تا زمانی که علائم گرگرفتگی و سایر
علائم یائسگی بیمار تحتکنترل قرار گیرد.
محققان،
آثار هورموندرمانی جایگزین روی تفکر و نیز حافظه را در زنان جوانتر که
در آغاز روند یائسگی بودند بررسی کردند. آنها به طور تصادفی 700 زن را که
اخیرا یائسگی در آنها شروع شده بود، تحتدرمان با قرصهای استروژن و
پروژسترون، برچسبهای پوستی استرادیول و پروژسترون یا قرصها و برچسبهای
حاوی دارونما قرار دادند.
آنها برای مدت 4 سال این زنان را زیر نظر گرفتند و
وضعیت حافظه و مهارتهای فکری و خلقی آنها را مطالعه کردند. در زنانی که
هورموندرمانی دریافت میکردند، در مقایسه با زنان دریافت کننده دارونما،
نتایج مشابهی در آزمونهای مربوط به مهارتهای فکری و حافظه گزارش شد، اما
زنان روی هورموندرمانی خوراکی، با بهبود افسردگی و علائم اضطرابی
روبهرو شدند. زنان روی برچسبهای هورمونی، فایدهای از درمان نبردند.
کلیه این نتایج از مطالعه روی زنانی بهدست آمده که یائسگی آنها به تازگی
شروع شده و خطر بیماری قلبی در آنها اندک است. همچنین، محققان این مطالعه
هیچ نظری در مورد آثار هورموندرمانی طولانیتر از 4 سال ندارند.