هجوم ١٠٠ چماق به دست به دو نفر تکنسین اورژانس

به گزارش شفا آنلاین،به نقل از سپید  ساعت ٣۵: ١٩ دقیقه این حادثه به نیروهای اورژانس اعلام می‌شود که آن‌ها کمتر از ٨ دقیقه یعنی در کوتاه‌ترین زمان ممکن به محل حادثه اعزام می‌شوند.»

       مسئول امور پایگاه اورژانس شهرستان برخوار ادامه داد: «بررسی‌ها نشان می‌داد پسری ٢٠ساله که کیفی روی موتورسیکلت حمل می‌کرد و حامل مواد محترقه بوده، با زمین برخورد می‌کند و کیف منفجر می‌شود.»

       به گفته این مسئول اورژانس در این حادثه مصدوم پای خود را از دست می‌دهد و تمامی ارگان‌های داخلی بدن او ازجمله کبد، مثانه و طحال در اثر موج انفجار وضع نامناسب و خونریزی شدیدی پیدا می‌کند که به کمک تکنیسین‌های اورژانس خونریزی مصدوم تا حدودی کنترل می‌شود و عملیات مایع درمانی و همچنین اقدامات اولیه روی مصدوم انجام می‌شود. بعد از ٢٣ دقیقه مصدوم به بیمارستان کاشانی اصفهان منتقل می‌شود که در زمان ورود مصدوم به بیمارستان هوشیاری کامل داشته اما باگذشت دو ساعت از انتقال او به بیمارستان فوت می‌کند.

       ساعت ٢٣ در تماس دوباره با اورژانس و اعلام تصادفی دریکی از خیابان‌های دولت‌آباد تکنیسین‌های اورژانس به محل حادثه اعزام می‌شوند ولی مشاهده می‌کنند که تصادفی در آن محل رخ نداده و در یک‌لحظه حدود ١٠٠نفر آمبولانس اورژانس را محاصره کرده و به نیروهای اورژانس حمله می‌کنند.

       مسئول امور پایگاه اورژانس شهرستان برخوار گفت: «این ضاربان از طرفی با یک خودرو به آمبولانس ضربه وارد کرده و از طرف دیگر با چوب به تکنیسین‌های اورژانس حمله و فحاشی کردند که مشخص شد ضاربانی که به نیروهای اورژانس حمله کردند، از بستگان یا دوستان پسری بودند که مواد محترقه حمل کرده بود.»

       مسئول امور پایگاه اورژانس شهرستان برخوار ادامه داد: «در این راستا نیروهای اورژانس از دست ضاربان فرار کرده و جان خود را نجات دادند که حال عمومی نیروهای اورژانس مساعد است و تنها آمبولانس به‌شدت آسیب‌دیده است، همچنین نیروهای اورژانس بعد از این حادثه به کلانتری مراجعه کرده و شکایت کردند.»

امنیت شغلی نداریم
       حسین قدیری تکنسین اورژانسی که در این حادثه حضورداشته است در توضیح ماجرا به سپید می‌گوید: «ساعت حدود ۱۱ شب ۲۵ تیرماه بود که ماموریت کاذبی به من و امدادگر شیفت، محسن ابدال اعلام شد. البته ما نمی‌دانستیم که کاذب است. داستان این بود که هفت- هشت ساعت قبل از آن ماموریت دیگری به ما اعلام‌شده بود که ما هم درست به‌موقع سر صحنه حادثه حاضرشده بودیم ولی بیمار جان خود را دو ساعت بعد در بیمارستان از دست داده بود. ما به‌هیچ‌عنوان مقصر نبودیم.»

       قدیری ادامه می‌دهد: «وقتی برای ماموریت به دولت‌آباد رسیدیم چون به ما اعلام کرده بودند که تصادف شده است، ما دنبال تصادف می‌گشتیم اما چیزی پیدا نمی‌کردیم. یک‌دفعه جمعیت زیادی آدم به سمت آمبولانس هجوم آوردند و با چوب و چماق به جان آمبولانس افتادند و فحاشی می‌کردند. آن‌ها می‌گفتند که چند ساعت پیش شما فامیل ما را برده‌اید و باعث مرگ او شده‌اید.»

       قدیری می‌گوید که دیدیم که در آمبولانس را باز کردند و ما را بیرون کشیدند و شروع کردند به کتک زدن ما. یک مقدار که کتک خوردیم موفق شدیم از زیردستشان فرار کنیم و جان خودمان را نجات بدهیم.

       قدیری ادامه می‌دهد: «آن فرد اصلا زنده نمی‌ماند. شرایط خوبی نداشت اما زمانی هم که ما تحویل بیمارستان دادیم زنده بود و دو ساعت بعدش مرد. ما به‌هیچ‌عنوان دررسیدن به محل حادثه تاخیر نداشتیم. صداها ضبط‌شده و همه‌چیز مشخص است. ما به‌هیچ‌عنوان کوتاهی نکرده‌ایم.»

       قدیری می‌گوید: «ما شکایت کرده‌ایم و امیدواریم که پیگیری کنند. این اولین بار نیست و قطعا اگر پیگیری نشود، آخرین بار هم نخواهد بود. اصلا نمی‌دانم که چگونه به خودشان اجازه می‌دهند که ماموریت دروغین اعلام کنند. باوجوداین اتفاقات ما چگونه جرات کنیم به ماموریت‌های دیگری برویم؟ آن‌ها با تمام طایفه‌شان آمده بودند. خیلی زیاد بودند. اگر یک نفر آن وسط چاقو را در پهلوی من می‌کرد چه کسی پاسخگو بود؟ بعد هم که نمی‌شد پیدایش کرد.

 بین آن‌همه جمعیت چطور می‌خواستیم ثابت کنیم که کار چه کسی بوده است؟ کسی هم که به گردن نمی‌گرفت. امنیت شغلی ما خیلی پایین است. در جامعه پزشکی واقعا قشر مظلومی هستیم. آخرسر هم همه کاسه و کوزه‌ها سر ما می‌شکند و تقصیرها گردن اورژانس می‌افتد. اصلا سوال من این است که چرا باید به خودشان اجازه بدهند با ما این‌چنین رفتار کنند.»