به گزارش شفا آنلاین،آيا امکان‌پذير است که رشته‌هاي مختلف پزشکي
را بدون حضور استاد در يک مکان و تنها با استفاده از فناوري‌هاي مرتبط با
وب آموزش داد؟ در بسياري از رشته‌هاي علوم مختلف، آموزش‌هاي مجازي در کشور
رواج يافته است. سؤال اينجاست که اين شيوه آموزشي چگونه مي‌تواند در علوم
پزشکي مؤثر باشد؟با
فراگير شدن فناوري‌هاي اطلاعات و تأثير بسيار وسايل ارتباط‌جمعي، شيوه‌هاي
نوين و جديدتري براي انتقال دانش به وجود آمد. امروزه باوجود اينترنت،
دانشگاه‌ها فضايي را به وجود آوردند تا دانشجويان با استفاده از شبکه،
بتوانند دروس خود را بگذرانند.
تربيت
نيروهاي ماهر و متخصص موردنياز جامعه، از مهم‌ترين اهداف دانشگاه‌هاي علوم
پزشکي است. در بحث آموزش پزشکي، آموزش باليني مهم‌ترين شيوه آموزش است.
مي‌توان گفت نقش اصلي را آموزش باليني بازي مي‌کند و بيشترين تأثيري که
دانشجوي پزشکي تجربه مي‌کند، استرس ناشي از محيط واقعي درمان است.
دانشجوي
پزشکي در همين محيط درماني، تمام آنچه را که در دانشگاه به او منتقل‌شده
است، تجربه مي‌کند و خود را مورد آزمون‌وخطا قرار مي‌دهد. درنتيجه هر تحولي
که در آموزش پزشکي رخ مي‌دهد، نبايد اين رکن اساسي آموزش را از آن حذف
کرد.
تحقيقاتي
که در سال‌هاي اخير در دانشگاه‌هاي علوم پزشکي کشور انجام‌شده، نشان
مي‌دهد در روش آموزش مجازي و استفاده از انيميشن‌هاي تعاملي به دليل فعال
بودن و درگير بودن در امر يادگيري، دانشجويان درک عميق‌تري از مطالب آموزشي
داشتند.
همچنين دانشجويان معتقدند که بايد فضايي داشته باشند تا بتوانند
قبل از حضور بر بالين بيمار، فعاليت‌هاي عملي خود را بسنجند. آن‌ها
آموزش‌هاي مجازي را براي ارتقا بهتر آموخته‌هاي باليني، بسيار مناسب
دانستند.
در
دانشگاه پزشکي نيويورک نيز دانشجويان در سال اول، دوره‌هاي درسي ازجمله
بيوشيمي، فيزيولوژي، علم اعصاب و علم رفتاري را به‌صورت مجازي آموزش
مي‌بينند. همچنين در طول دوره باليني آن‌ها اطلاعات بيمار را در کامپيوتر
ثبت مي‌کنند و آزمايش‌ها از طريق کامپيوتر کنترل مي‌شود.
گسترش عدالت و آموزش پاسخگو
معاون
آموزشي وزارت بهداشت و درباره آموزش مجازي در علوم پزشکي مي‌گويد: «بسته
توسعه آموزش مجازي ناظر به سياست‌هاي نهادينه‌سازي رويکرد آموزش پاسخگو در
نظام سلامت، گسترش عدالت در آموزش عالي سلامت و همچنين حضور در عرصه‌ها‌ي
آموزشي منطقه‌اي و جهاني است.»
به
گفته محمدباقر لاريجاني شبکه‌سازي در نظام آموزش و بهره‌مندي از
فناوري‌هاي نوين در آموزش عالي‌سلامت از ديگر سياست‌هاي بسته توسعه آموزش
مجازي در علوم پزشکي است. همچنين در صورت تحقق بسته توسعه آموزش مجازي در
علوم پزشکي، انتظار مي‌رود دانشگاه مجازي علوم پزشکي، بستر مناسبي را براي
تربيت نيروي انساني متخصص به وجود آورد.
به
گفته لاريجاني، ظرفيت‌سازي در برنامه‌هاي متداول آموزشي به‌منظور ارائه و
ارزيابي قسمتي از برنامه‌ها به‌صورت مجازي با تأکيد بر رشته مقاطع تحصيلات
تکميلي نيز از ديگر محورهاي بسته توسعه آموزش مجازي در علوم پزشکي به شمار
مي‌رود.
وي شناسايي ظرفيت‌هاي موجود براي توسعه آموزش مجازي، شناسايي منابع راهبردي موردنياز براي توسعه مجازي‌سازي و برآورد سرمايه انساني متخصص موردنياز در اين زمينه را از اهداف محور تدارک و تأمين زيرساخت‌ها و منابع فيزيکي،اطلاعاتي و انساني لازم، براي توسعه آموزش مجازي است.
دانشگاه
مجازي علوم پزشکي که در سال‌هاي اخير فعاليت خود را آغاز کرده‌اند،
توانسته‌اند رشته‌هايي را تنها در محيط مجازي آموزش دهند که ازجمله اين
رشته‌ها مي‌توان به آموزش پزشکي، نظارت بر امور دارويي، مديريت عالي پزشک
خانواده و يادگيري الکترونيک در علوم پزشکي، اشاره کرد. باوجوداين
پيشرفت‌ها آيا مي‌توان نقش دنياي مجازي را در علوم پزشکي ناديده گرفت؟ آيا
دنياي مجازي اين قابليت را دارد تا به‌تنهايي به تربيت نيروي متخصص
بپردازد؟سپید
