شفا آنلاین>حوادث پزشکی>یکی از روزهای ژوئن 2014، قلب جوان 27 سالهای که در اثر تصادف خودرو به مرگ مغزی دچار شده بود، بهسرعت از یک بیمارستان به بیمارستان دیگری در چنای هند منتقل شد.
به گزارش
شفا آنلاین، ساعت 6:30 دقیقه بعدازظهر و درست زمان اوج ترافیک بود؛
در میانه هیاهوی جمعیت 26 افسر پلیس جوان تمام نیروی خود را به کار گرفتند
تا این مسیر نزدیک به 13 کیلومتر را خلوت کنند و زمان این سفر شهری را که
بهطورمعمول دو ساعت طول میکشید، به 13 دقیقه کاهش دهند.
انتقال این عضو
به بدن زن جوان دیگر 21 سالهای که دارای مشکلات قلبی بود، موجب شد که
رسانههای خبری هند از این «دالان سبز»، یا جادهای که برای
حملونقل اهدای
عضو پاکسازیشده بود، بهعنوان یک اثر قهرمانانه قدردانی کنند. در همین
زمان چهار دانشجوی اسپانیایی به این مسئله فکر میکردند که باید راهکارهای
دیگری نیز در این زمینه وجود داشته باشد. البته که میتوان اعضای بدن را
بدون ایجاد اختلال در مسیر رفتوآمد، تحمیل هزینههای گزاف و نیاز به
بهکارگیری پلیس جابجا کرد. راهحل این جوانان اسپانیایی، ابداع یک پهباد
بود که برای نقلوانتقال اعضاء طراحیشده بود.
ضرورتهای انتقال عضو اهدایی
بر اساس برآوردها هرساله نزدیک به 500 هزار نفر در هند به پیوند اعضاء
نیاز دارند. سونیل صراف، بنیانگذار شبکه کمک به اهدای اعضاء، سازمانی به
نام موهان (Multi-Orga- Harvesting Aid Network, or MOHAN) که در حال تلاش
برای افزایش اهدای عضو در هندوستان است، میگوید: «این میزان از تقاضا رقم
چشمگیری است.»
اگرچه
فقط 5 درصد از بیماران هندی، عضوی را که نیاز دارند دریافت میکنند (این
میزان در آمریکا نزدیک به 23 درصد است)، اما شمار پیوندها طی چند سال گذشته
افزایش داشته است. تاکنون بیشترین اهدای اعضا از سوی اهداکنندگان زنده
بوده تا از سوی افراد درگذشته، اما بهطورکلی تعداد این میزان کم بوده است.
از سوی دیگر زیرساختهای لازم نیز برای به سامان رساندن این فرآیند و
آموزش و مشاوره به خانوادهها برای رفع موانع وجود نداشته و تا حدودی نیز
باورهای فرهنگی و مذهبی درباره برداشتن اعضاء از بدنهای مرده در این زمینه
با مشکل روبرو بوده است. تلاشهای موهان و سایر سازمانها در این زمینه
برای تشویق شهروندان به اهدای عضو و توسعه تدریجی زیرساختها شامل آموزش
مسئولین هماهنگکننده پیوند با خانوادهها بعد از فوت یکی از افراد
خانواده، منجر به افزایش آرام اما مداوم شمار اعضای اهدایی برای افراد
نیازمند شده است. امروزه یکی از بزرگترین چالشها در این زمینه، انتقال
عضوهای اهدایی از یک بیمارستان به بیمارستان دیگر است. امروزه پیوند اعضاء
به یک مسابقه تبدیلشده است. برای نمونه قلب برداشتشده باید در فاصله 4
تا 6 ساعت پیوند زده شود. سرعت این روند در هند کند است و شمار خودروهای
موجود در جاده یکی از بزرگترین موانع بهموقع رساندن عضو اهدایی محسوب
میشود. کی آر. بالاکریشنان، مدیر بخش جراحی قلب بیمارستان فورتیس مالار
چنای میگوید: «حجم بالای ترافیک درونشهری وحشتناک است. زمانی که بدون
چراغهای راهنمایی در خیابان باشید، یک گردشبهچپ میتواند 45 دقیقه طول
بکشد. در روزهای بارانی نیز یک مسیر 10 دقیقهای سه ساعت زمان نیاز دارد.»
دالان سبز تاکنون توانسته است بهعنوان یک راهحل ضروری خود را به اثبات
برساند. زمانی که یک عضو آماده اهداست، بیمارستانها با پلیس و سایر مقامات
همکاری میکنند تا خودروها را به حاشیه بکشانند، چراغها را سبز
نگاهدارند و به آمبولانسهای مسئول انتقال اعضاء اجازه دهند تا از
راهبندانهای ترافیکی اجتناب کنند. البته متخصصان پیوند درباره تکیه کردن
بر این روش، بهعنوان تنها روش جابجایی اعضا در کلانشهرها هشدار دادهاند.
زیرا آنها میگویند که نمیتوان هرروزه حجم رفتوآمد را متوقف کرد.
پهباد برای زندگی خوب امارات
متحده عربی در سال ۲۰۱۴ اولین مسابقه «پهباد برای زندگی خوب» (drone for
good) را برگزار کرد و یک جایزه یکمیلیون دلاری برای بهترین طرح
بهبوددهنده زندگی در نظر گرفت. در فهرست نهایی این مسابقه، یک پهباد قرار
داشت که چهار دانشجوی دختر از دانشکده طراحی صنعتی فرول در اسپانیا برای
جابجایی اعضاء اهدایی و مواد آزمایشگاهی آن را طراحی کرده بودند. اگرچه این
طرح برنده نهایی نشد، اما توانست توجه دیوید کارو مینا، مدیر دانشکده
بازرگانی در اسپانیا را به خود جلب کند و درنهایت او و همکارانش یک شرکت
انتفاعی را برای بازاریابی طرح آنها به راه انداختند. اکنون گروههای
پزشکی در هند نیز در تلاش برای استفاده از پهباد برای جابجایی عضوهای
اهدایی هستند. صراف و همکارانش نیز در دهلینو در تلاش برای راه انداختن
این نوع از پهبادها و گرفتن مجوزهای کنترل ترافیک هوایی منطقهای برای
استفاده از این وسیله هستند.
تا پیشازاین استفاده از پهبادها فقط به
عملیات نظامی محدود میشد، اما اکنون این استفاده درحالتوسعه و ارائه
خدمات به مشتریان است. اسکات پرتچارد، مدیر یک شرکت خدمات حملونقل پیوند
که پروازهای چارتری در این زمینه را در کالیفرنیا بر عهده دارد، میگوید:
«فکر میکنم چیزهایی که ما در حال حاضر روی آن کار میکنیم بسیار مهمتر از
سایر محمولههاست.» او در ادامه میگوید: «هنوز هیچ چیز تایید نشده است،
زیرا برنامهها در این زمینه در بخش غیرنظامی در مراحل ابتدایی خود قرار
دارند و هنوز زمان رسیدن به نتایج هیجانانگیز نرسیده است.»سپید
NewsWeek