شفا آنلاین>اجتماعی>سلامت> داستان پزشکانی که از شرایط نامناسب مناطق محروم گله میکنند و دور پوشیدن کسوت پزشک خانواده را خط میکشند کم نشنیدهایم.
به گزارش
شفا آنلاین،به نقل از سپید اما این بار بناست پزشکانی که
سابقه کاری کمی هم ندارند و به میل خودشان تصمیم گرفتند بهجای کار در مطب
یا بیمارستانی در یک شهر، به روستایی در مناطق دورافتاده بروند از خودشان و
تجربه
پزشک خانواده بودن بگویند.
م.
رضایی پزشک خانوادهای است که از تیرماه سال 91 در شهر شیراز آغاز به
کارکرد. میگوید از همان ابتدای این طرح بهصورت دو نوبت در یک درمانگاه
خصوصی حضورداشته و قبل از این بهعنوان یک پزشک عمومی در مناطق دوردست و
محروم فعالیت میکرده است.
او
میگوید: «حدود 19 سال است که من طبیب عمومی هستم اما لذت طبابت را زمانی
چشیدم که پزشک خانواده شدم. قبل از اینکه پزشک خانواده بشوم در یک شهر کوچک
مطب داشتم و هرروز تعداد زیادی بیمار مراجعه میکرد و من دیگر پیگیری
نمیکردم که نتیجه این درمان به کجا رسید. آن روزها درآمد خوبی داشتم اما
هیچوقت از طبابت خود لذت نمیبردم.»
این پزشک خانواده که در شیراز ساکن
است، درمورد شرایط کاری یک پزشک خانواده اینگونه توضیح میدهد: «حالا من
پزشک سه هزار نفر هستم. این یعنی تمام این افراد هر وقت بیمار میشوند به
من مراجعه میکنند و من در جریان سیر بیماریها و شرایط سلامتی این افراد
قرار میگیرم. این موضوع از دوبارهکاری جلوگیری میکند و شرایط بسیار خوبی
برای افزایش سطح اطلاعاتی پزشک فراهم میکند.»
به
نظر م.رضایی تنها راه سامان دادن به بهداشت و درمان کشور اجرای طرح پزشک
خانواده است. او میگوید: «پزشکان براین باورند که این طرح منافع زیادی
برای مردم دارد اما به نظرشان حجم کار زیاد است و فرسودگی در این حوزه
بالاست.»
حجم کار پزشکان خانواده زیاد است رضایی
درمورد مشکل مشترک پزشکان خانواده در بیمارستانها، درمانگاهها و مطبهای
خصوصی، میگوید: «حالا رابطه پزشک و بیمار قطعشده اما برنامه ریزان به
قولی که به ما دادند وفا نکردند. بیمهها سرانه پزشکان خانواده را باید
بهموقع پرداخت کند اما حدود چهار ماه است که هیچ مبلغی به پزشکان خانواده
پرداختنشده است.»
به گفته وی پزشکان خانواده هزینههایی نظیر دستمزد
دستیار، هزینه منشی و ... را نیز باید پرداخت کنند اما در چند ماه اخیر
مبلغی دریافت نکردهاند.او توضیح میدهد: «20 درصد باقیمانده دریافتی
ماهانه پزشکان خانواده که هر سه ماه یکبار و بعد از ارزیابی عملکرد آنها در
مدت گذشته به حسابشان واریز میشود هم در خیلی موارد پرداخت نمیشود یا
دیر به حسابمان واریز میشود.»
او
میگوید بخش مهمی از خدمات درمانی که ارائه میکند به حوزه بهداشت و
پیشگیری مربوط میشود و او بهعنوان یک پزشک خانواده توانسته به بالا بردن
سطح آگاهی و رفتارهای افراد در جهت حفظ سلامت کمک کند.
رضایی
در بخش دیگری از سخنانش به مهمترین چالشهای حوزه درمان اشاره میکند و
میگوید: «باوجود تاخیر در پرداختها من حاضر بازگشت به سیستم پرداختی
گذشته نیستم. چون روش پرداخت Free For Service بسیار نامناسب است و
نمیتوان با آن بیمار را بهخوبی درمان و پیگیری کرد. اما طرح پزشک خانواده
باید از سوی نهادهای سیاستگذار حمایت شود درحالیکه این اتفاق نمیافتد و
این وضعیت ما را خسته و فرسوده میکند.»
اینجا که من هستم همه چیز خوب است س.محمدی
دیگر پزشک خانواده ساکن یکی از روستاهای اردبیل که از دانشگاه تهران
فارغالتحصیل شده، 5 سال است که بهعنوان پزشک خانواده در مناطق روستایی
فعالیت میکند. بعدازاینکه دختربچهاش کمی بزرگ میشود، به اختیار خودش مطب
را میبندد و برای خدمت به این منطقه میآید. او میگوید: «طرح پزشک
خانواده طرح ملی بسیار مفیدی برای مردم است. در این طرح ارائه خدمات
بهداشتی بسیار بهتر شده است.» او به اینکه بهعنوان یک پزشک با اقشار
محرومی که به هیچکس دسترسی ندارد خدمت درمانی ارائه میدهد؛ افتخار
میکند.
وی
ضمن اشاره به فواید پزشک خانواده برای مردم، میگوید: «مهمترین چالشها
مربوط به شرایط اقتصادی و اداری است در این زمینه کمی و کاستیهایی وجود
دارد که اگر این چالشها برطرف شود هم مردم و هم پزشکان راضی از اجرای این
طرح راضی خواهند بود. همچنین بیمه و اداره بهداشت در تلاش هستند تا آنجا
که میشود تجهیزات موردنیاز را تامین کنند.»
محمدی
درمورد شیوه پرداخت حقوق پزشکان خانواده و محاسبه 20 درصد از دریافتیشان
که براساس عملکرد آنها هر سه ماه یکبار به حسابشان واریز میشود، میگوید:
«ممکن است در برخی مناطق کمی سلیقهای عمل شود اما روال این است که ابتدای
هرسال مشکلات حوزه سلامت و بهداشت در هر منطقه در نظر گرفته میشود و
درمورد عملکرد مثبت و منفی پزشک براساس افزایش شاخصهای بهداشتی او ارزیابی
میشود.»
تلاش برای پیگیری چالشهای پزشکان خانواده در
همین مورد از عضو هیات مدیره انجمن پزشکان عمومی ایران هم درمورد شرایط و
چالشهای پزشک خانواده پرسیدیم. او میگوید در سال 1384 که طرح پزشک
خانواده آغاز شد، دریافتی شاغلین طرح مناسب بود اما تا همین دو سال پیش
دریافتی آنها افزایش پیدا نکرد و ثابت باقی مانده بود و درمواردی حتی
دریافتی پزشکان خانواده با بهورزها برابر شده بود. فربد رهنمای چیتساز،
توضیح میدهد: «افزایش یا فریز شدن درآمد پزشکان بهنوعی به نبود امنیت
شغلی پزشکان دامن میزند. چون این پزشکان بعد از تعطیلی مطب خود، وقتی
بهعنوان پزشک خانواده مشغول به کار میشود؛ با دریافتیهای به تعویق
افتاده و کسریهای بعضا غیرقابلتوجیه مواجه میشود.»
رهنما
میگوید: «یک سال و نیم پیش که مسئولان وزارت بهداشت گفتند به دو هزار
پزشک نیاز داریم تا بتوانیم پزشک خانواده روستایی را فعال کنیم، در کمتر از
ده ماه 1200 پزشک به کار گرفته شدند این درحالی بود که این افراد باید به
مناطق محروم اعزام میشدند.»
سوال دیگری که رهنما به آن پاسخ داد درمورد
دلایل عدم تمایل برخی پزشکان برای فعالیت بهعنوان پزشک خانواده بود. رهنما
در این زمینه توضیح میدهد: «از سال 1384 که اجرای پزشک خانواده آغاز شد،
طبق قانون پرداخت، 30درصد از حقوق پزشک خانواده به بعد از بررسی نتیجه
اقدامات پزشک خانواده بر شاخصهای سلامت جمعیت تحت پوشش موکول شد.
علیرغم
آنکه در این ده سال راهنماهایی جدیدی به پزشکان خانواده ابلاغ نشد اما
پایش اقدامات پزشکان با معیارهایی که بعضا ربط مستقیمی به شاخصهای سلامت و
عملکرد پزشک خانواده ندارد، انجام میشود.» وی در پایان توضیح داد که
انجمن مشکلات عمده پزشکان خانواده را به وزارت بهداشت انتقال داده اما
هنوزتغییری رخ نداده است.