کد خبر: ۹۰۳۵۴
تاریخ انتشار: ۱۴:۴۷ - ۳۰ آذر ۱۳۹۴ - 2015December 21
شفا آنلاین>سلامت> جیمی کارتر، رئیس جمهور پیشین ایالات متحده، مشغول تدریس در کلاس خود در دانشگاهی در جورجیا، به روال همیشگی بود که این خبر به سرخط اخبار آمد: «کارتر از سرطان رهید.» در همان لحظه، صدای وی در هیاهوی تشویق و دست زدن شاگردانش گم شد.
به گزارش شفا آنلاین،  در ماه آگوست 2015 بود که اعلام شد جیمی کارتر به فرم کشنده‌ای از سرطان پوست، ملانوما، مبتلا شده است. سرطان وی برای نخستین‌بار در کبدش یافت شده و به مغزش نیز گسترش نشان می‌داد. پس از آن بود که وی تحت جراحی، رادیاسیون و فرم نسبتا جدیدی از ایمونوتراپی قرار گرفت.

       کارتر در بیانیه‌ای اعلام کرد: «اسکن‌های MRI که اخیرا از مغز من گرفته شده‌اند، هیچ نشانه‌ای را از نقاط سرطان اولیه یا هیچ مورد جدید دیگری را نشان نمی‌دهند. من به دریافت منظم درمان ایمونوتراپی با پمبرولیزوماب pembrolizumab، هر 3 هفته یکبار ادامه خواهم داد.»

       در مصاحبه‌ای که CNN با دکتر لئونارد لیختنفلد Leonard Lichtenfeld، معاون دفتر پزشکی جامعه آمریکایی سرطان، در مورد بیانیه کارتر انجام داده، مطالب زیر عنوان شدند. دکتر لیختنفلد وضعیت پزشکی کارتر را از نخستین اعلامیه وی مبنی بر ابتلا به ملانوما تاکنون پیگیری کرده است.

یک معجزه پزشکی؟
       دکتر لیختنفلد می‌گوید: «ملانومای متاستاتیک یک بیماری جدی و بالقوه تهدید کننده حیات است. اینکه بهبودی کارتر را بتوان یک معجزه نامید یا خیر، به گذشت زمان نیاز دارد. درست از همان ابتدا، من احساس خوبی نسبت به پیش‌آگهی کارتر داشتم. نخست آنکه، پزشکان توانستند ضایعات قابل رویت را کنترل کنند. البته ضایعات زیادی در سراسر بدن وی پراکنده نشده بودند و این ضایعات با رادیوتراپی و جراحی قابل درمان بودند.

 این مساله پروگنوز او را را در مقایسه با بسیاری دیگر از بیماران مبتلا به ملانومای متاستاتیک، در رده بهتری قرار می‌داد. نکته مهم آنکه جیمی کارتر، ماه‌ها قبل از جراحی به‌طور کاملا مشهودی از وضعیت خود آگاهی کامل داشت. فکر می‌کنم در ماه مِی بود که وی با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کرد و جراحی در ماه آگوست انجام شد. این مساله نشان می‌دهد که احتمالا بیماری وی پیشرفت آهسته‌ای داشته و همین امر، پیش‌آگهی بهتری را در مقایسه با بسیاری دیگر از بیماران برای وی رقم زده است.

       از سوی دیگر، جیمی ضایعه‌ای در کبد خود داشت که می‌توانست کاملا برداشته شود. پزشکان توانستند آن قسمت از کبد را خارج کنند. در آن زمان، ضایعه قابل مشاهده دیگری در کبد یا شکم وی مشاهده نشد. در طول دوره پیگیری، پزشکان به 4 ضایعه بسیار کوچک در مغز برخوردند که اندازه‌ای معادل 2 میلی‌متر داشتند. این موضوع که پزشکان توانستند ضایعات به این کوچکی را پیدا کنند، نتیجه پیشرفت‌های است که در تکنولوژی به وجود آمده است.


 امکانی که در گذشته وجود نداشت. بنابراین پزشکان توانستند بگویند که کبد را به‌‌روش جراحی درآوردند و مغز را رادیوتراپی کردند و در حال حاضر، ضایعه اضافی دیگری دیده نمی‌شود.تمامی این عوامل پیشنهاد می‌کنند که پیامد رئیس جمهور ممکن است در همان زمان هم بهتر از دیگر بیماران مبتلا به ملانومای متاستاتیک بوده است.

 البته افزودن ایمونوتراپی به درمان‌های دیگر، ممکن است در بهبود وضعیت وی هم بی‌تاثیر نبوده باشد. اکنون باید گفته شود که ما واقعا نمی‌دانیم در شرایطی مانند این، آینده چه خواهد بود و این موضوع مهم است. در وضعیتی مانند رئیس جمهور، باید شکرگزار آنچه باشیم که در حال حاضر داریم. برای هر بیماری، امید و دعای ما آن است که با وجود درمان‌های جدید، این پیش‌آگهی برای ماه‌های طولانی و حتی سال‌ها ادامه پیدا کند، هرچند نمی‌دانیم چه دوره‌ای از بیماری وجود دارد. در حال حاضر، با بهترین پیامد ممکن روبرو هستیم، اما هر روز یک روز جدید است.»

داروهای ایمونوتراپی برای درمان ملانوما
       دارویی که جیمی کارتر استفاده کرده، یعنی پمبرولیزوماب، متعلق به گروهی از داروها با نام مهارکننده‌های چک‌پوینت هستند. آنچه اتفاق می‌افتد، آن است که سلول‌های ملانوما توانایی سلول‌های ایمنی را برای پاسخ خاموش می‌کنند. این داروها در این روند تداخل ایجاد کرده و به سیستم ایمنی اجازه می‌دهند تا کار خود را انجام دهد.

       پمبرولیزوماب تنها دارویی نیست که در این دسته دارویی می‌گنجد. دهه‌ها کار شده تا داروهایی برای کمک به سیستم ایمنی ابداع شوند. داروهای متعددی در این رده تائید شده‌اند. زمانی که این داروها در بیماران با سرطان پیشرفته تجویز می‌شوند، جایی که اغلب، داروهای جدید آغاز می‌شوند، میزان پاسخ بیماران بین 35 و 40 درصد متغیر است. طول مدت این میزان پاسخ هم از بیماری به بیمار دیگر متغیر است، اما اغلب بیماران بسیار خوب عمل کرده و پاسخ طولانی می‌دهند. محققان نمی‌دانند که تا چه زمانی این داروها موثر خواهند بود، زیرا مطالعات در این زمینه بسیار جدید هستند و باید بیماران برای سال‌ها روی این درمان‌ها قرار گیرند تا نتایج واقعی مشخص شوند. مثلا مشخص شود که بیماری ثابت می‌ماند یا وارد فاز بهبود شده و عود نمی‌کند. نکته دیگر هم این است که این داروها برای موارد بسیار پیشرفته تجویز می‌شود.

       البته چندی است که این دسته از داروها تبدیل به درمان‌های مراحل اولیه در ملانومای پیشرفته هم می‌شوند، بنابراین بیمارانی مانند جیمی کارتر داروهای ایمونوتراپی را به عنوان درمان خط اول دریافت می‌کنند. یکی از مزایای آن عوارض جانبی کمتر از فرم‌های رایج درمانی است. وقتی بیماری مانند جیمی کارتر در دهه 90 زندگی خود قرار دارد و سلامت فیزیکی و منتال وی به‌طور قابل قبولی خوب است، این داروها جایگزین‌های بسیار مناسبی برای تجویز هستند.

عوارض جانبی درمان ایمونوتراپی
       تب، اسهال، مالیژیا و کاهش اشتها، از عوارض عمومی درمان با داروهای ایمونوتراپی هستند، اما اغلب به صورت خفیف ظاهر می‌شوند. یکی از مسایل جالب در مورد این داروها این است که آنها سیستم ایمنی را بیدار می‌کنند. ارگان‌ها یا غده‌هایی در سیستم ایمنی وجود دارند که می‌توانند به یک معنا، بدن را روشن کرده و باعث التهاب شوند. اما اغلب بیماران آن مشکل را پیدا نمی‌کنند و صادقانه به‌نظر می‌رسد جیمی کارتر خیلی خوب به این داروها پاسخ داده است. بعضی بیماران هم اصلا هیچ نوع عارضه جانبی نشان نمی‌دهند.

       جیمی کارتر خوش‌شانس است که در این سن، وضعیت فیزیکی خوب و سلامت منتال مناسب دارد. وی بسیار خوب از خود مراقبت کرده است. وی فردی فعال از نظر فیزیکی و ذهنی است و بهترین وضعیت سلامت ممکن را در این گروه سنی دارد. این موضوع، نتیجه دهه‌ها انتخاب‌های خوب در سبک زندگی و مراقبت مناسب از خود است.

آینده آبستن چه حوادثی است؟
       همواره این شک وجود دارد که ممکن است ضایعات کوچک و سلول‌های سرطانی دیگری وجود هم داشته باشد. اما این احتمال هم هست که داروهای ایمونوتراپی آنها را تحت کنترل خود داشته باشند. در حقیقت، با نوع دارویی که رئیس‌جمهور پیشین دریافت می‌کند، در بیماران دیگر هم دیده شده که پیشرفت بیماری متوقف شده است.

       ممکن است لانه‌های کوچکی از سلول‌های سرطانی وجود داشته باشند که قابل پیدا شدن نیستند، بنابراین نمی‌توان با صراحت گفت که جیمی کارتر اصلا سلول سرطانی ندارد. اما این احتمال وجود دارد که داروی مذکور سیستم ایمنی وی را بیدار کرده و دیگر سلول‌های سرطانی را در بدنش از بین برده باشد. ما فقط نمی‌دانیم!

آنچه می‌دانیم آن است که وی 7 ماه پیش این تومور را داشته است. در گذشته انتظار داشتیم که پیشرفت بیماری را به شکل سریعی ببینیم، اما حتی اگر ملانومای جیمی کارتر کاملا بهبود نیافته باشد، لااقل می‌توان گفت این بیماری در بدن وی بسیار خوب کنترل شده است. بنابراین، همانطور که پیش از این هم گفته شد، این خبر، بهترین خبر ممکن است که در شرایط کنونی شنیده شده است.
CNN
نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: