شفا آنلاین>اجتماعی>طبق آمار، بخشی از آحاد هر جامعه را افراد دارای معلولیت و با نیازهای ویژه تشکیل میدهند و با وجود تمامی پیشرفتهایی که در سطح جهان برای بهبود و توانمندسازی معلولان صورت میگیرد، کشور و اجتماعی یافت نمیشود که افراد معلول نداشته باشد.
به گزارش
شفا آنلاین،بنا ندارم به مشکلات ورزشی افراد با نیازهای ویژه به صورت ایدهآلنگاه
کنم، بلکه میخواهم با روشنگری و دادن اطلاعات به مردم، آنان را به
مسئولیتی که در قبال افراد دارای معلولیت دارند آگاه سازم تا واقعبینانه
حرکت کنیم.
مثلی رایج در
ورزش معلولان دهان به دهان می چرخد که «اگر ورزش،
تربیت بدنی و تحرک جسمانی برای همه افراد مانند یک عمل مستحبی است، برای
معلولان عملی واجب است.» تمام ما در قبال هموطنانمان وظیفههایی داریم؛ این
وظیفه قطعاً در مورد افرادی که نیازهای ویژه دارند، حتی به شکرانه سلامت
خود سنگینتر است.
درست است که وظیفه اصلی و قانونی ورزش حرفهای و قهرمانی افراد دارای
معلولیت با وزارت ورزش و فدراسیونهای مربوطهاش از جمله فدراسیون ورزشهای
معلولان، فدراسیون ورزشهای نابینایان و کم بینایان، فدراسیون ورزشهای
ناشنوایان و بیماریهای خاص؛ همچنین هیأتهای ورزشی مرتبط با معلولان در
سراسر کشور است، اما علاوه بر بهزیستی، بنیاد شهید و امور ایثارگران،
شهرداری و ارگانهای دیگر، همه ما نیز باید در امر شناخت، برخورد مناسب و
توانمندسازی افراد دارای معلولیت کوشش کنیم.
خوشبختانه طی سالهای گذشته با عملکرد مطلوب ورزشکاران دارای معلولیت در
رویدادهای بینالمللی، جهانی و پارالمپیک؛ باشگاهها، ادارات، کارخانجات و
انجمنهای مختلف به یاری بخشهای رسمی ورزش معلولان در کشور آمده اند؛
بویژه شهرداریها و NGOهای علاقهمند در بخش ورزش همگانی و سلامتی حضوری
پر رنگ پیدا کردهاند.
آموزش و پرورش با تشکیل سازمانی همردیف معاونت، افراد دارای معلولیت
و نیازمندان به توجه ویژه در آموزش را به هفت گروه نابینا و کم بینا، کم
توان ذهنی، ناشنوا و کم شنوا، اختلالات رفتاری، اختلالات گفتاری، جسمی-
حرکتی و دومعلولیتی (چندمعلولیتی) تقسیمبندی کرده و همه ساله با سنجش
کودکان آماده ورود به دبستان، بچههای دارای نیازهای ویژه را شناسایی
میکند و به مدارس مربوطه و استفاده از امکانات خاص رهنمون میسازد. ولی از
بعد تربیت بدنی فدراسیونهای جانبازان و معلولان، نابینایان و کم بینایان،
ناشنوایان و بیماریهای خاص، مسئولیت تمام معلولانی که توانایی حضور در
یکی از رشتههای رایج بینالمللی را داشته باشند، بر عهده دارد.
این در حالی است که بسیاری از افراد همچون مبتلایان به MS و اسکیزوفرنی و
کوتاه قامتان دارای ورزش مدون و فدراسیون مستقلی نیستند. کل تلاش ورزشی
آنان در فعالیتهای شهرداریها و NGOهایی با اهداف اردویی-فرهنگی خلاصه
میشود.
سابقه توجه به ورزش معلولان
پیشرفت علم و تکنولوژی، در کنار رشد کمی معلولیتهای ناشی از عوامل
بهداشتی، حوادث طبیعی و جنگ موجب شد به ورزش به عنوان یک پدیده اجتماعی به
طور جدی نگریسته شود. این حرکت در کشور خودمان و در دوران جنگ تحمیلی نیز
مشهود بود.
وقوع جنگهای جهانی اول و دوم و خیل عظیم معلولیتهای ناشی از جنگ موجب شد
امکانات گوناگونی در این زمینه در امریکا و بعضی از کشورهای اروپایی دایر
شود.
در این زمان مجامع و مراکز علمی و تحقیقاتی فعالیت خود را به طور جدی در
بخشهای فیزیوتراپی، طب ورزشی و سایر علوم مرتبط برای کاهش عوارض ناشی از
معلولیت آغاز کردند.
توجه به تمامی افراد دارای معلولیت وجود داشت و
دانشمندان و متخصصان، طرحهایی را برای توانبخشی همه معلولان پیگیری
میکردند. تأسیس آسایشگاههای ویژه برای آسیب دیدگان ضایعات نخاعی توسط یکی
از جراحان معروف انگلیسی به نام دکتر «واتس جونز» را میتوان جدیترین
اقدام برای بازتوانی معلولان دانست. این مرکز توانست با بهرهگیری از
امکانات و تمرینات پزشکی-ورزشی تجربهای سودمند در زمینه ورزش معلولان به
سایر کشورها معرفی کند.
نتایج حیرتآور درمان از راه ورزش، موجی عظیم در اهمیت و ضرورت پرداختن به
این پدیده مهم را در سراسر دنیا ایجاد کرد و لزوم تأسیس تشکیلات مستقل و
قدرتمند ورزشی معلولان را بیش از پیش نمایان ساخت.
سوئد، انگلستان، امریکا و آلمان کشورهای پیشرو در ورزش و توانیابی افراد
دارای معلولیت بودند. بعد از انقلاب اسلامی، در ایران نیز توجه بیشتری به
افراد دارای معلولیت شد؛ بویژه در زمینه ورزش اقدامات زیادی صورت گرفت.
تا
پیش از سال 57 تنها فعالیت محدودی برای ورزش ناشنوایان و بخشی از معلولان
بدنی انجام میشد، اما پس از انقلاب اسلامی و بخصوص بعد از جنگ تحمیلی و
درگیر شدن بسیاری از رزمندگان با انواع معلولیتها و فرمانهای انقلابی
حضرت امام در زمینه توجه به امور مختلف مجروحان و معلولان جنگ، باعث شد
علاوه بر تعیین و اختصاص یکی از بنگاههای اقتصادی رژیم پهلوی به
خدمترسانی برای جانبازان جنگ، تحقیقات و پژوهشهای زیادی برای ورود
جانبازان به عرصه جامعه صورت بگیرد که یکی از مهمترین آنها حمایت بنیاد
مستضعفان وقت (بنیاد امور ایثارگران و جانبازان فعلی) به ورزش و توانبخشی
حرکتی رزمندگان معلول بود.ایران