رابطه توهم و تفاوت‌های ساختاری مغز

 به گزارش شفا آنلاین،درواقع، آنها دریافته‌اند که کاهش در طول paracingulate sulcus، یک چین که به سوی جلوی مغز کشیده می‌شود، با افزایش خطر توهم در بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی همراه است.

       paracingulate sulcus یکی از آخرین چین‌های ساختاری است که در مغز و پیش از تولد ساخته می‌شود و اندازه آن بین افراد مختلف، متفاوت است. تفاوت‌هایی که در طول این چین در افراد سالم دیده می‌شود، با توانایی آنها برای افتراق اطلاعات واقعی از تصورات که یک فرایند شناخته شده تحت عنوان واقعیت نظارت است، ارتباط دارد. نتایج این طرح در نشریه Nature Communications منتشر شده است.

       در این مطالعه، محققان 153 اسکن MRI ساختاری را که مربوط به بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی بود، با افراد سالم مقایسه کردند. سپس، طول paracingulate sulcus را در مغز هر فرد اندازه‌گیری کردند. آنچه مسوول ایجاد بسیاری از انواع توهم است، شاید مشکلی باشد که در افتراق اطلاعات خودتولیدی از آنچه در عالم واقع و بیرونی می‌گذرد، وجود دارد. هدف محققان آن بود که ببینند آیا ارتباطی میان طول paracingulate sulcus و گرایش به توهم وجود دارد یا خیر.

       محققان دریافتند که در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، هر یک سانتی‌متر کاهش در طول این چین، احتمال بروز توهم را حدود 20 درصد افزایش می‌دهد. این اثر ربطی به اینکه توهم بینایی یا شنوایی باشد، ندارد. محققان معتقدند تغییرات در نواحی دیگر نیز احتمالا در ایجاد پدیده پیچیده توهم مهم هستند، مانند نواحی که اطلاعات حسی بینایی و شنوایی را پردازش می‌کنند. در افرادی که دچار توهم هستند، این مناطق ممکن است برداشت‌های تغییریافته‌ای تولید کنند که به دلیل تفاوت‌هایی است که در روندهای نظارت واقعیت، در نواحی اطراف paracingulate sulcus، وجود دارد.

محققان معتقدند paracingulate sulcus در نوعی از شبکه‌های مغزی دخیل هستند که به ما کمک می‌کنند اطلاعاتی را که خودمان تولید کرده‌ایم، تشخیص دهیم. افرادی که طول paracingulate sulcus کوتاه‌تری دارند، به نظر می‌رسد کمتر می‌توانند منشا این اطلاعات را تشخیص دهند و بیشتر احتمال دارد که فکر کنند این اطلاعات در دنیای بیرون تولید شده‌اند.