به گزارش شفا آنلاین، آاین هشتمین سال متوالی است که این درنای سیبری، مهاجرت زمستانه خود را به‌تنهایی انجام می‌دهد و وارد ایران می‌شود. در زمستان سال ۱۳۸۶ سه درنای سیبری وارد تالاب‌های منطقه فریدونکنار شدند که متأسفانه یکی از درناها بر اثر شلیک گلوله از بین رفت.
یک سال بعد در زمستان سال ۱۳۸۷ دو درنای سیبری
باقی‌مانده که یکی از آنها امید و دیگری یک درنای ماده بود، مجددا به
فریدونکنار مهاجرت کردند که در آن سال نیز درنای سیبری ماده در نزدیکی
دامگاه بر اثر شلیک گلوله از بین رفت. البته مسئولان محلی محیط‌زیست هرگز
مرگ درنای ماده بر اثر شلیک گلوله را تأیید نکردند و اعلام کردند که درنای
ماده ناپدید شده است.
جمعیت شرقی و غربی درنای سیبری سال‌هاست که از یکدیگر جدا شده و مسیرهای مهاجرت کاملا متفاوتی را انتخاب کرده‌اند. جمعیت شرقی درنای سیبری در فصل زمستان به شرق آسیا مهاجرت می‌کنند و جمعیت غربی درنای سیبری در گذشته وارد ایران می‌شده‌اند.
این درنای نر (امید) در واقع آخرین
بازمانده جمعیت غربی درنای سیبری به شمار می‌رود که پس از مرگ درنای ماده
از زمستان سال ۱۳۸۷، هشت سال پیاپی است که به‌تنهایی مهاجرت زمستانه خود را
انجام می‌دهد و وارد تالاب‌های فریدونکنار می‌شود.
درناهای سیبری
تابستان‌ها وقتی در سیبری هستند یک دسته‌اند. اما زمان کوچ زمستانه‌شان که
می‌رسد سه دسته می‌شوند: دسته غربی، دسته شرقی و دسته‌مرکزی. قشلاق
زمستانی غربی‌ها ایران بود، مرکزی‌ها هند و شرقی‌ها چین. ٥٠، ٦٠ سال پیش
اوایل پاییز هر سال صد‌ها درنای سیبری حدود چهار هزار کیلومتر راه را پرواز
می‌کردند تا زمستان را در تالاب‌های فریدونکنار مازندران بگذرانند، ٢٥ سال
پیش تعداد این درناها به ٣٠ عدد رسید و حالا هشتمین‌سال است که از آن
تعداد تنها همین یکی به ایران سفر می‌کند.
امید، درنایی است که هرسال آبان‌ماه به‌تنهایی به ایران می‌آید و اواخر زمستان به خانه برمی‌گردد. درناها از معدود گونه جانورانی هستند که تمام عمر را به تک‌همسری می‌گذرانند، امید هم در همه سال‌های پیش از این، همراه با جفتش به فریدونکنار می‌آمد. سه سال پیش اما جفت او ناپدید و امید تنها شد .شرق
