96 درصد آنها پاسخ دادند، در صورت ابتلا به سرماخوردگي باز هم سر کار خود حاضر ميشوند. 77 درصد گفتند، با وجود ابتلا به اسهال هم کار خود را رها نميکنند.
54 درصد پاسخ
دادند، اگر استفراغ هم داشته باشند، کار برايشان مهمتر است و 36 درصد هم
جواب دادند، حتي اگر ابتلا به آنفلوآنزا برايشان ثابت شده باشد، در محل کار
خود حاضر خواهند شد. علاوه براين، در حدود نيمي از آنها معتقد بودند با
وجود تب38 تا 39 درجه سيليوس هم نبايد کار خود را رها کنند و 25 درصد آنها گفتند، با تب بالاتر هم به کار خود ادامه ميدهند.
زماني
که پزشکان، عليرغم ابتلا به بيماريهاي عفوني سر کار خود حاضر ميشوند،
خطر انتقال اين بيماريها به بيماران و همکارانشان افزايش مييابد اما آنها
ميگويند در منزل ماندن احساس بدي به آنها ميدهد، زيرا به معناي آن است
که بار کاري همکارانشان را ببشتر کرده يا بيمارانشان را با نااميدي باز
ميگردانند. اين مسئله به آنها احساس گناه ميدهد.
فرهنگي که پيرامون کار پزشکان وجود دارد، تصميمهاي آنها را براي حاضر شدن در محل کار، حتي در زمان بيماري، تحت تاثير قرار ميدهد.
پزشکان اغلب از نظر
اخلاقي حسي قوي دارند و اين حس وظيفهشناسي آنها است که حتي در زمان بيماري
هم بايد کار کنند. آنها ممکن است حس کنند اگر سر کار حاضر نشوند،
مافوقهايشان کمتر به آنها توجه نشان ميدهند.
پزشکان
تازهکار بيشتر احتمال دارد که با وجود ابتلا به بيماريهاي شديد، مانند
آنفلوآنزا، کار خود را رها نکنند، در حالي که پزشکان باسابقه، کمتر اين کار
را ميکنند.
همچنين پزشکاني که در مراکز اورژانس مشغول هستند يا جراحان، در مقايسه با ديگر متخصصان، بيشتر احتمال دارد که عليرغم بيماري به کار خود ادامه دهند. نکته قابل توجه اينکه، فقط 30 درصد پزشکان ميگويند اگر در وضعيت بيماري در محل کار خود حضور داشته باشند، لباس مناسب براي جلوگيري از انتقال بيماري، مانند ماسک صورت، استفاده ميکنند که اين مسئله جاي نگراني دارد.Live Science