این آزمایش به این جهت انجام شده است که زمانی که موش ها در حال دویدن هستند، جمع آوری اطلاعات ذهنی آنها برای دانشمندان دشوار است. در این پژوهش دانشمندان با استفاده از این وسیله موفق شدند سر موش ها را ثابت نگه دارند و به مطالعه چگونگی کارکرد ذهن موش ها در حین مسیر یابی بپردازند. علاوه بر این، در این پژوهش نیازی به آموزش موش ها برای برگزاری آزمایش های مورد نظر نیست.
البته بدیهی است که نمی توان این دیدگاه را دقیقا به جهان
انسان ها تعمیم داد. علت این امر نیز به تفاوت ساختار حرکتی این دو موجود
باز می گردد. موش ها برای راه رفتن به سبیل های خود وابسته اند هم چنین
تغییر ژنتیکی موش برای تولید پروتئین های فلورسنت نیازمند تصویر برداری های
عصبی دقیق است. به هر حال، ساخت این دسته از عینک های واقعیت مجازی می
تواند در فرایند درمان بیماری هایی مانند اوتیسم و سایر اختلالاتی که بر
روی یادگیری، تصمیم گیری و احساسات تاثیر می گذارند، بسیار موثر باشد.