وی ادامه داد: کودکی که دچار لکنت زبان است علاوه بر درمان باید همیشه سعی کند آهسته و آزاد صحبت کند و حروف صدادار را بکشد.
این روان شناس تصریح کرد: با توجه به این که کودک دچار لکنت زبان ، به مرور زمان دچار مشکلاتی از قبیل عصبانیت، پرخاشگری، گوشه گیری و عدم اعتماد به نفس در صحبت کردن و همچنین افت تحصیلی می‌شود بنابراین برای درمان آن ابتدا باید مشکلات رفتاری و روحی حاصل از این عارضه مورد بررسی قرار گیرد.
ابراهیمی مقدم تاکید کرد: خانواده‌ها از کمک به فرزند دارای لکنت خویش در گفتن کلمات خود داری کرده و سعی کنند با تشویق کودک به صحبت کردن در جمع اعتماد به نفس وی را بالا ببرند.
وی اضافه کرد: کودک زمانی که خودش صحبت می‌کند، راحت‌تر از زمانی است که از او سوالی پرسیده می‌شود، پس برای اینکه خود به خود سر صبحت را باز کند والدین او در مورد فعالیت‌هایی که به آن‌ها علاقمند است از او بپرسند.
این روان شناس گفت: والدین باید در فواصل صحبت کردن با کودک چند لحظه سکوت کنند تا اگر مطلبی کودک دارد، بیان کند.
وی در پایان تصریح کرد: هرگز به او نگویید چه کار کند تا لکنت نداشته باشد و از عباراتی نظیر "یواش، آهسته، نفس عمیق بکش، آرام‌تر صحبت کن" استفاده کنید تا کودک بتواند با جمله بندی در ذهن منظور خود را به مخاطبانش برساند.
