او
توضيح ميدهد: «وقتي ما به خودمان اجازه ميدهيم به مرز «گرسنگي شديد»
برسيم، به مصرف حجم بيشتري از پروتئينها و خوردن بسيار سريع گرايش پيدا
ميکنيم. هرچقدر ما سريعتر بخوريم، احتمال کمتري وجود دارد که بتوانيم از
نقطهاي که شروع کردهايم به توقف کامل در خوردن برسيم.»
تحقيقات
اخير نشان ميدهد که حذف کردن وعدههاي غذايي- که اغلب پرخوري را به دنبال
دارد – ميتواند با افزايش چربي در شکم ارتباط مستقيم داشته باشد و باعث
مشکلاتي چون امراض قلبي و ديابت شود.
با
ولع غذا خوردن، براي مثال هنگاميکه در شهر گشتوگذار ميکنيد، طوري که به
نظر ميرسد که داريد از زمان استفاده بهينه ميکنيد، ميتواند باعث افزايش
وزن شود. درواقع پژوهشي که بهتازگي صورت گرفته، نشان ميدهد افراد
رژيمگيرندهاي که در مسير غذا ميخورند، براي مثال زماني که مشغول راه
رفتن تا ادارهشان هستند، با احتمال بيشتري ممکن است در طول روز پرخوري
کنند.
محققان
اين نظريه را مطرح کردهاند که راه رفتن يکي از اشکال موثر حواسپرتي است
که ميتواند باعث غافل شدن از توانايي تشخيص مقدار غذايي که ميخوريم و
توجه به زماني که احساس سيري ميکنيم، شود.
درواقع
در فرايندي که غذا ميخوريم يا زماني که روي غذايمان تمرکز نداريم، به دام
خوردن بدون فکر ميافتيم و و در اين همان زماني است که ما ميزان غذاي
مصرفشده را تشخيص نميدهيم.
زماني
که غذا ميخوريم نيز نقشي در از دست دادن وزنمان دارد. محققان ميگويند که
خوردن پيش از خواب اغلب درنتيجه گرسنگي واقعي نيست و ميتواند باعث پرخوري
شود. رزنتال ميگويد: «قبل از خوردن لقمهاي در شب يا چهارمين وعده غذايي
از خودتان بپرسيد که آيا واقعا گرسنه هستيد يا به خاطر چيز ديگري ميخوريد.
اگر مطمئن نيستيد، مقداري آب يا نوشيدنيهاي بدون قند بنوشيد. بدن ما اغلب
ميان گرسنگي و تشنگي نوسان ميکند.»
تحقيقات
نشان داده است که خوردن غذا بيرون از خانه نيز يکي از عوامل اضافهوزن است
– و فست فود تنها عامل بد نيست. مطالعهاي نشان داده است که غذا خوردن در
رستورانهاي با سرويس کامل نيز همينطور هستند – و در بعضي موارد، حتي اين
غذاها کمتر از فستفودهاي بازار سالم هستند.
اغلب
به بيرون غذا خوردن به چشم يک دورهمي جمعي نگاه ميشود. بنابراين افراد
وقت بيشتري را صرف خوردن تفريحي ميکنند و اين امر ميتواند باعث شود که
غذاي بيشتري بخورند.
کارشناسان
توصيه ميکنند که هرچقدر که امکان دارد وعدههاي غذايي را در خانه بپزيد و
برنامهاي پيشاپيش قبل از رفتن به بيرون داشته باشيد. توصيههاي رزنتال به
اين شرح است: قبل از رسيدن به رستوران منو را چک کرده و سالمترين گزينه
را انتخاب کنيد، درباره سالادها و سسهاي کنار آن سوال کنيد و خوراکهاي
پختهشده، کبابي، بريان يا بخار شده را انتخاب کنيد.
قورت
دادن سريع غذا ميتواند باعث پرخوري شود زيرا اين موضوع به بدنتان فرصت
کافي براي تشخيص سيري نميدهد. متخصصان ميگويند، آرام کردن خود در طول
وعدههاي غذايي کليد حفاظت از وزن سالم است.
وقتي
کودک بوديد والدينتان ممکن بود که هميشه به شما بگويند که بشقابتان را
تميز کنيد، اما کارشناسان ميگويند اين پيشنهاد نبايد دنبال شود.
در
سال 1950 «بشقابتان را تميز کنيد» معناي متفاوتي داشت. ميزان پروتئين
مصرفي در طول زمان بيشتر شد و اگر شما کودکان را تشويق به اعتماد به
شاخصهاي محيطي مانند اينکه چقدر غذا در بشقابهايتان است، بکنيد، آنها
توانمندي اعتماد به نشانههاي دروني که بدانند آيا گرسنه يا سير هستند را
از دست خواهند داد. متخصصان توصيه ميکنند که يک بشقاب کوچک متعادل،
بهتراست از اينکه بقيه غذايتان را دور بريزيد.
خريد
مواد غذايي زماني که گرسنه هستيد ميتواند شما را به گرفتن تصميمهاي بدون
فکر و رويهم انباشتن سبدتان پر از غذاهاي ناسالم برساند.
رزنتال
ميگويد: «هرگز با معده خالي به فروشگاه مواد غذايي نرويد. زماني که گرسنه
هستيد اين احتمال بيشتر وجود دارد که قرباني وسوسه شويد.»
او
توصيه ميکند که قبل از رفتن به فروشگاه يک غذا يا خوراکي مختصر مانند
تکهاي ميوه بخوريد. همچنين قبل از خريد مواد غذايي ليستي تهيهکرده و بر
اساس آن خريد کنيد. برنامهريزي، کليد موثري براي موفقيت در زندگي است و
حتي زماني که خوردن سالم پيش ميآيد تفاوتي نخواهد کرد. به هفتهاي که در
راه است نگاه کرده و ببيند که چه برنامهاي داريد – کارها، قرارها، تعهدات
اجتماعي و غيره. بعد از آن براي هرروز وعدههاي غذايي را انتخاب کند.