شفاآنلاین:جامعه>درمان> موضوع كمبود تختهاي بيمارستاني در ماههاي سپري شده به يك مساله بااهميت تبديل شده است. در حالي كه معاون وزير بهداشت و درمان از بيمارستانهاي استيجاري ميگويد، وزير نيز معتقد است كه با آزادسازي قيمتهاي درمان بخش خصوصي وارد ساخت بيمارستان خواهد شد.
به گزارش
شفا آنلاین : قائممقام وزير بهداشت از اجراي طرحي ضربتي براي افزايش فوري تعداد تختهاي بيمارستاني شهر كرج خبر داد. به گفته ايرج حريرچي، اين وزارتخانه درصدد است تا با اجاره كردن ساختمانهاي جديد، به صورت فوري مشكل كمبود شديد تختهاي بيمارستاني در اين شهر را حل كند، هاشمي، وزير بهداشت هم اين مساله را به شكل ديگر تاييد ميكند: او ميگويد آزادسازي قيمتها، راه ورود خصوصيها به عرصه سلامت كشور است.
سرانه
تختهاي بيمارستاني در شهر كرج، از كشورهاي افغانستان و پاكستان هم كمتر است. اما اين مشكل، تنها مختص به كرج نيست، هرچند شايد بتوان كرج را نوك قله كوه كمبود شديد تختهاي بيمارستاني دركشور دانست. مسوولان وزارت بهداشت، درحالي از كمبود 80هزار تخت بيمارستاني دركشور و تلاش براي جذب سرمايههاي بخش خصوصي براي رفع اين معضل گفتهاند كه حتي پس از افزوده شدن اين تعداد تخت جديد، سرانه تختهاي بيمارستاني دركشور به ازاي هر 1000نفر، 2.6 خواهد بود. اين شاخص در كشور تركيه با جمعيتي نزديك به ايران، 2.7 است. معاون درمان وزارت بهداشت اما ميگويد كه اصلاح تعرفهها، شاهكليد ورود بخش خصوصي به بيمارستانسازي است. روز خبرنگار فرصت گپ و گفت با وزير بهداشت دست داد.
از دكتر سيدحسين قاضيزاده هاشمي در مورد بيمارستانهاي استيجاري و راهحل وزارتخانه متبوع او در براي رفع معضل تختهاي بيمارستاني پرسيديم. هاشمي به حضور جدي بخش خصوصي در بيمارستانسازي معتقد است و ميگويد كه بايد شرايط را به شكلي مهيا كرد تا بخش خصوصي همانطور كه براي ساخت نيروگاه راغب است، بيمارستان هم بسازد. من فكر ميكنم تعرفههاي درمان بايد به نحوي اصلاح شوند كه براي بخش خصوصي ورود به بيمارستانسازي بهصرفه باشد و آنها را همانطور كه مثل ساخت نيروگاه مثلا يا پتروشيميها و وسوسه و ترغيب ميكند، براي ساخت بيمارستان هم ترغيب كند. در واقع ما بايد به كمك دولت و مجلس، يك حاشيه سود منطقي و معقولي به وجود بياوريم كه بخش خصوصي هم ترغيب بشود كه به اين حوزه ورود پيدا كند.» از آقاي وزير در مورد بيمارستانهاي استيجاري پرسيديم كه قائم مقام خود او در موردشان به ما گفته بود. هاشمي اما ميگويد كه «اجاره كردن»، تنها در مورد خدمات پزشكي رخ خواهد داد، نه ساختمانها. «فقط خريد خدمت خواهيم داشت، وگرنه جايگزيني تختهاي فرسوده و اضافه كردن تختها، مطابق همين مدلي بود كه گفتم. در واقع بايد سرمايهگذاري صورت بگيرد، اما اين سرمايه را دولت دراختيار ندارد و بايد خدمات را به نحوي قيمتگذاري كنيم كه قيمت تمام شده براي بخش خصوصي هم مناسب باشد.»
***
يكي از دوستان خبرنگارم چند روز پيش داستاني به غايت تلخ برايم تعريف كرد كه دستمايه نگارش اين گزارش شد. او در يكي از پايانههاي تاكسيراني شهر كرج با رانندهيي برخورد كرده بود كه به سياق بيشتر رانندههاي تاكسي به دنبال گوش شنوايي ميگشت تا داستانش را تعريف كند. داستان اين راننده تاكسي، آنطور كه دوست خبرنگارم برايم تعريف كرده بود، چيزي در اين حد بود: «برادرم براي سفري كوتاه به جاده چالوس رفته بود كه حادثهيي برايش رخ داد و به ته دره سقوط كرد. وقتي آمبولانس او را به كرج رساند، پزشكان تشخيص دادند كه قطع نخاع شده است. در 12-10 روزي كه در بيمارستان بود، مدام خون بالا ميآورد اما درمقابل چشمان متعجب خانوادهاش، پزشكان ميگفتند كه موردي براي نگراني وجود ندارد و اين مساله طبيعي است. او را بعد از حدود دوهفته مرخص كردند و اين بازهم براي ما عجيب و دردناك بود. درمدت كوتاهي بعد از بستري شدن درخانه، وضعيت برادرم به حدي وخيم شد كه خون سياه بالا ميآورد و وقتي او را دوباره به بيمارستان رسانديم، گفتند كه بايد به دليل خونريزي داخلي، هر دو كليه او را از بدنش خارج كنيم و اين تازه اول كار بود، چراكه پزشك معالج برادرم به ما گفت كه او به تدريج بقيه اعضاي داخلي بدنش را هم از دست خواهد داد.»
اين ماجراي تلخ، تنها يك روايت بود از اتفاقي كه ميتواند هر روز درچهارمين شهر بزرگ ايران، يا آنطور كه بعضي ميگويند «ايران كوچك»، رخ بدهد. در چند دهه گذشته، رشد سريع شهرنشيني و توسعه نامتوازن، جمعيتي عظيم را در شهرهاي استان تهران گرد آورده بود تا حدي كه شهر اقماري كرج به عنوان دومين شهر پرجمعيت اين استان، تنها 40كيلومتر با مادر شهر اصلي فاصله داشت. تدبير مسوولان دولت گذشته (در سال 7تيرماه 1389) اما عملا پاك كردن صورت مساله بود: استاني جديد تاسيس و كرج را مركز استان ميكنيم. با اين حال كرج نه تنها گنجايش پذيرش اين جمعيت عظيم را نداشت، بلكه زيرساختهايش هم مهياي فوج تازهواردان نبود.
بيمارستانهايي كه تخت ندارند
سه روز پيش بود كه ايرج حريرچي، قائممقام وزير بهداشت به صورت سرزده از مراكز درماني استان البرز و پنج بيمارستان شهيد باهنر، شهيد مدني، شهيد رجايي، كمالي و دكتر شريعتي و نيز پايگاههاي بهداشتي شهري اين استان بازديد كرد. به گزارش ايسنا، حريرچي در اين بازديد گفته بود كه شرمنده مردم كرج است، اما اقداماتي كه او و همكارانش در وزارت بهداشت كليد زدهاند، به زودي مشكلات مردم اين استان را حل خواهد كرد. بازديد قائممقام وزير از استاني كمبهره از تختهاي بيمارستاني، بهانهيي شده بود تا او گريزي به مساله كمبود تختهاي بيمارستاني دركشور بزند. حريرچي با بيان اينكه درحال حاضر سرانه تخت دركشور به ازاي هر 1000نفر 1.7 است، گفته بود: «از اين لحاظ نسبت به كشورهاي منطقه كه سرانه تخت آنها به ازاي هر 1000نفر بالاي 2.5 و در ساير كشورهاي دنيا 3.5 است وضعيت خوبي نداريم و اين در حالي است كه در استان البرز سرانه تخت 0.4 است.»
بيمارستانهاي استيجاري در ايران كوچك
با حريرچي تماس گرفتيم تا از زبان خودش، تمهيداتي را كه وزارت بهداشت براي معضل تختهاي بيمارستاني در استان البرز انديشيده، بشنويم. حريرچي مثل هميشه با خوشرويي پاسخ داد. از او در مورد كمبود تختهاي بيمارستاني در شهر كرج پرسيديم. «وضعيت سرانه تختهاي بيمارستاني در كل كشور بد است، اما در شهرهاي اطراف تهران و كرج، مثل ملارد، شهر قدس و رباطكريم، اين شاخص حتي از بسياري از استانهاي محروم كشور هم كمتر است. دليل اين مساله هم واضح است، اين شهرها به دليل نزديكي به شهر تهران، اكثرا مهاجرنشين هستند و قشري كه در آنها زندگي ميكند، قشر كارگر است. با اين حال متاسفانه به علت كمبود امكانات بيمارستاني در اين شهرها، بيماران مجبورند به تهران بيايند و در واقع بخشي از معضل شلوغي بيمارستانها در تهران هم به همين دليل است.» از او پرسيديم كه راهحل وزارت بهداشت براي رفع اين معضل دستكم دركرج چيست؟ شنيديم: «ما تصميم داريم به صورت ضربتي تعداد تختهاي بيمارستاني را در كرج افزايش دهيم، و حتي ميخواهيم بعضي از ساختمانهاي بخش خصوصي را اجاره كنيم تا به سرعت تعداد تختهاي بيمارستاني را افزايش دهيم. درهمين راستا، براي مثال در كرج ما بخش شيميدرماني بعضي از بيمارستانها را به بخش خصوصي دادهايم اما همچنان با يارانه، قيمت اين خدمات را درحد دولتي نگه داشتهايم.»
راهحل نزد معاون درمان وزير است
سراغ محمد آقاجاني، معاون درمان وزير بهداشت هم رفتیم كه علي القاعده در جريان امور مربوط به بيمارستانسازي هم هست. او ميگويد كه اصلاح تعرفهها، شاه كليد ورود بخش خصوصي به بيمارستانسازي است. «واقعيت اين است كه ما در مجموع تختهاي دولتي و غيردولتي، سرانه 1.5 تخت به ازاي هر 1000نفر را داريم كه اين از پايينترين شاخصهاي جهاني است اين شاخص در ژاپن 13.5، در كرهجنوبي 10.5و در تركيه 2.7 است. وضعيت خوبي از اين نظر نداريم و صف انتظار و شلوغي بيمارستاني دليلش همين است. ما براي آنكه حداقل تعداد تختها را داشته باشيم، 80هزار تخت جديد ميخواهيم، كه تازه اگر جمعيت و ميزان بيماريها ثابت باش كه نيست، با بودجه دولتي 40سال طول ميكشد تا اين تعداد تخت را بتوانيم تامين كنيم. بنابراين ما نميتوانيم به سرمايه دولتي اكتفا كنيم.» آقاجاني به راهحل هم اشاره ميكند. «مشاركت دولتي- خصوصي، سرمايهگذاري خالص خصوصي، وقف، خيرين و موسسات خيريه و موسسات شبه دولتي و اشخاص حقيقي، منابع تامين سرمايه براي ساخت بيمارستانهاي جديد خواهند بود. اما مهمترين كاري كه وزارت بهداشت براي زمينهسازي براي سرمايهگذاري انجام داده، اصلاح تعرفههاست. ما با اصلاح تعرفه، زمينهسازي كردهايم براي سرمايهگذاري بخش خصوصي. تلاش وزارت بهداشت در 2 سال اخير اصلاح تعرفهها بوده، هر چند كه نميتوانيم ادعا كنيم كه تعرفهها واقعي شدهاند.» سرانه تختهاي بيمارستان به ازاي هر 1000 نفر جمعيت در ايران 1.5 است. يك محاسبه سر انگشتي نشان ميدهد كه درحال حاضر ايران چيزي در حدود 115هزار تخت بيمارستاني دارد و با همه اينها، اگر 80هزار تخت جديد هم ايجاد بشود، اين شاخص در ايران به سرانه خاورميانه و كشور تركيه خواهد رسيد. فاصلهها با ميانگين جهاني اما همچنان سر جاي خودشان هستند. بايد به وزارت بهداشت دست مريزاد گفت و تشويقهاي اين وزارتخانه براي ورود سرمايههاي بخش خصوصي به بيمارستانسازي را به فال نيك گرفت.
روزنامه تعادل