کد خبر: ۵۱۰۵۲
تاریخ انتشار: ۱۵:۲۶ - ۲۰ بهمن ۱۳۹۳ - 2015February 09
شفاآنلاین-کشف یک مومیایی 200 ساله در اولان باتور، بار دیگر جهان را با معمای باستانی مومیایی‌ها روبه‌رو کرده است اما این مومیایی ویژگی‌های بسیار عجیب‌تری نسبت به انواع قبلی دارد که اعتقاد به زنده بودن آن، یکی از آنهاست.
به گزارش شفا آنلاین،کشف یک مومیایی 200 ساله در اولان باتور، بار دیگر جهان را با معمای باستانی مومیایی‌ها روبه‌رو کرده است اما این مومیایی ویژگی‌های بسیار عجیب‌تری نسبت به انواع قبلی دارد که اعتقاد به زنده بودن آن، یکی از آنهاست.

به نقل از یاهو ایندیا، مومیایی یک راهب بودایی که در حالت «لوتوس» (حالت مراقبه در یوگا و آیین هندو) نشسته است و در همان حالت چهارزانو با پوست احشام پوشیه و مومیایی شده است، اکنون زیر دست باستان‌شناسان مغول در سیبری در حال بررسی است تا پرده از رازهای نهفته آن برداشته شود.



آنچه این مومیایی را از دیگر انواع قدیمی آن مجزا می‌کند حالت نشسته و پیچیده آن است که تاکنون سابقه نداشته است و از سوی دیگر برخی معتقدند که این یک جسد نیست و راهب در بالاترین درجه خلسه که «توکتم» نامیده می‌شود قرار دارد و هنوز هم زنده است.

این عقیده را متخصصان یوگا و کارشناسان دین بودایی مطرح کرده‌اند که حفظ حالت لوتوس نشانه این است که این راهب توانسته به بالاترین درجه پرواز روح دست پیدا کند و جسمش را برای مدت 200 سال گذشته در این وضعیت نگهدارد.



توکتم در آیین بودایی به مرحله قبل از «نیروانا» گفته می‌شود که درست قبل از محو جسمانیت روی‌ می‌دهد و در این حالت فرد، هنوز زنده محسوب می‌شود.


نمونه مراقبه یک بودیست

این نظریه توسط پروفسور گانهوجیان پیوروباتا، استاد و بنیانگذار بخش هنر بودایی در دانشگاه بودیسم اولان باتور مطرح کرده است اما باستان‌شناسان از زاویه دید علمی در حال بررسی مشخصات علمی این مومیایی تازه هستند.
خبرگزاری آنا
نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: