شفاآنلاین :اصلی ترین انگیزه و محرک هر یک از رفتارهای گوناگون و ریشه تنوع رفتاری در ژن های هر موجود زنده برنامه ریزی شده است؛ اما تفاوت میان ما و حیواناتی که از لحاظ ژنتیکی شبیه ما هستند و نیازهای مشابه دارند در این است که در انسان ها هیچ برنامه ای از پیش تعیین شده ژنتیکی وجود ندارد که به ما بگوید برای ارضای نیازهای مان چگونه باید رفتار کنیم.
به گزارش شفاآنلاین ،دکتر
مینا پور فرخ، روان شناس با بیان این مطلب گفت: حیوانات زمانی احساس خوبی پیدا می کنند که نیازهای
جنسی، غذا و امنیتشان تامین شود در حالی که آنچه انسان ناطق را از حیوانات متمایز
می کند نیاز به پیشرفت است.
وی
در ادامه اظهارکرد: همه پیشرفت های بشری حاصل تلاش گروهی از مردم است. وقتی به
دلایل و انگیزه تلاش های این گروه از افراد دقت می کنیم می بینیم که آن ها برای
دستیابی به احساس بهتر یا اجتناب از احساس بد یا ناخوشایند دست به چنین تلاش هایی
می زنند. همه انسان ها برای ارضای پنج نیاز اساسی که در ژن های ما ریشه دارد از
قبیل نیاز به بقاء، نیاز به عشق و احساس تعلق، نیاز به قدرت و پیشرفت، نیاز به آزادی
و نیاز به تفریح، تلاش می کنند.
پورفرخ
در ادامه بیان کرد: کم نیستند زن و شوهرهایی که زندگی خود را با عشق و انتخاب خود
آغاز می کنند در حالی که پس از گذشت فقط چند سال از رابطه عاشقانه، روابط زناشویی
آن ها دچار سکون و زخوت می شود و پایه های زندگی را می لرزاند.
این
روان
شناس در پایان اظهارکرد: در مراکز روان شناختی، ما روان شناسان، نیازهای
هر
فرد را با توجه به میزان و شدت آن بررسی می کنیم چنانچه از نظر مقیاس و
درجه بندی
بین نیازهای مرد و زن، دوازده معیار یا بیشتر فاصله وجود داشته باشد، عدم
تفاهم در
نیازهای وجودی پیش آگهی بدی در آینده رابطه افرادی است که قصد یک زندگی
مشترک
دارند، می باشد.