باورهای غلط درباره اهدای عضو

بنابر گزارش مایوکلینیک، اگر به اهدای عضو اعتقادی ندارید، اگر هرگز به این اقدام انسان‌دوستانه فکر نکرده‌اید و یا به دلیل نداشتن اطلاعات کافی هنوز تصمیم به این کار نگرفته‌اید خواندن مطلب زیر به شما کمک می‌کند بهترین و درست‌ترین تصمیم را در این زمینه بگیرید:

- اولین باور اشتباه: اگر کارت اهدای عضو داشته باشم و در صورتی که حادثه‌ای برایم رخ دهد، پرسنل بیمارستان ممکن است برای نجات من تمام تلاش خود را به کار نگیرند.

این تصور کاملا اشتباه و بی‌اساس است. زمانی که فردی برای درمان بیماری یا مجروحیت به بیمارستان منتقل می‌شود تمرکز تمامی پزشکان روی حفظ جان بیمار است و در قبال آن پاسخگو هستند.

- دومین باور اشتباه: ممکن است هنگام صدور گواهی فوتم هنوز زنده باشم و پزشکان مرگم را به اشتباه گزارش کرده باشند.

حقیقت این است که روی افراد دارای کارت اهدای عضو تست‌های بیشتری انجام می‌شود تا صحت فوت آنان تایید شود و سپس جراحی‌های مربوط به خارج کردن اعضای اهدایی صورت می‌گیرد.

- سومین باور اشتباه: اهدای عضو خلاف اصول مذهبی است.

این بار هم اشتباه می‌کنید چون اهدای عضو یک اقدام انسان‌دوستانه و زندگی بخش است و با اصول باورهای اکثر مذاهب مطابقت دارد. در صورتی که همچنان نسبت به این کار به قطعیت نرسیده‌اید می‌توانید با افراد مورد اعتماد مشورت کنید.

- چهارمین باور اشتباه: کمتر از 18 سال سن دارم و برای این تصمیم جوان هستم.

به لحاظ قانونی این جمله درست است اما والدین از این قدرت برخوردارند تا در مورد اهدای عضو فرزندشان تصمیم‌گیری کنند. همچنین افراد کمتر از 18 سال می‌توانند تمایل خود را برای اهدای عضو را با والدینشان در میان بگذارند.

- پنجمین باور اشتباه: برای اهدای عضو مسن هستم و اعضای بدن فرد مسن مناسب هیچ بیماری نیست.

باید بدانید که تصمیم در مورد مناسب بودن اعضای بدن فرد برای اهدا بر اساس استانداردهای پزشکی و نه سن و سال انجام می‌شود.

- ششمین باور اشتباه: از وضعیت سلامتی خوبی برخوردار نیستم.

تنها برخی از بیماری‌ها موجب می‌شود فرد نتواند اعضای بدن خود را اهدا کند و معاینات انجام شده توسط پزشک تعیین می‌کند که فرد آمادگی اهدای عضو را دارد یا مناسب این کار نیست.

- هفتمین باور اشتباه: افراد ثروتمند و مشهور در راس فهرست منتظرانِ دریافت عضو اهدایی هستند.

این تصور هم اشتباه است چون زمان اهدای عضو ثروتمند بودن و داشتن شهرت در اولویت نیست. همچنین افراد ثروتمند و مشهور متفاوت از افراد دیگر تحت درمان قرار نمی‌گیرند.