به گزارش شفا آنلاين،سیدحسن موسویچلک به مشکلات صنفی پیش روی مددکاران اجتماعی اشاره و اظهار کرد: یکی از مهمترین مشکلات ما نداشتن سازمان نظام مددکاری است.
وی افزود: وجود این سازمان فرصتی ایجاد میکند تا بتوانیم همانند مابقی سازمان نظامها بر عملکرد مددکاران نظارت داشته باشیم و برای آموزش آنها برنامهریزی کنیم. این طرح را سه سال گذشته به مجلس بردیم. یک مانع وجود دارد. در آن زمان طرح ناظر بر فعالیتهای سازمانهای غیردولتی توسط کمیسیون اجتماعی در سال 89 مطرح شده بود و در سال90، 26 مادهاش در صحن علنی به تصویب رسید اما مسکوت ماند.
رئیس انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران با بیان اینکه پیشنهاددهندگان طرح، ناظر کمیسیون اجتماعی مجلس بود، گفت: نمایندگان بررسی هر طرح در خصوص سازمانهای غیردولتی را منوط به تعیین تکلیف طرح ناظر کرده بودند، بنابراین به دلیل مسکوت ماندن طرح ناظر، راهاندازی سازمان نظام مددکاری نیز تا کنون به جایی نرسیده است. پیش از ما هم سازمان نظام آمار درگیر این موضوع بود.
موسویچلک تصریح کرد: این یک ضعف بزرگ در کشور است که در حوزه اجتماعی
سازمانی با این ساختار نداریم و جایگاهی وجود ندارد که بتواند روی صنف خودش
کار کند و بر آن تسلط داشته باشد، در حالی که به نظر میرسد با توجه به
شعار دولت مبنی بر استفاده از ظرفیتهای بخش خصوصی شکلگیری این سازمان
میتواند باعث شود امور تخصصی مربوط به این حوزه اعم از نظارت و آموزش به
شکل موثرتری پیش برود. همه اینها نشاندهنده مظلومیت حوزه اجتماعی ایران
است.
ایسنا