نامه تند پدر پیوند کبد به وزیر

حتما خود حضرتعالی خوب می‌دانید که بنده تاریخ‌مصرفم گذشته و به قول معروف آردمان را بیختیم و آردبیزمان را آویزان کرده‌ایم و پست و مقام و شهرت که همگی جزو زینت‌های شیطانی است دیگر از خانه ما رخت بربسته‌اند. به همین دلیل این چند جمله‌ای هم که می‌نویسم نه به عنوان شکوه یا شکایت است. فقط می‌خواستم خاطر شریف‌تان را به این موضوع بسیار مهم معطوف دارم که صندلی ریاست دانشگاه علوم پزشکی شیراز مسندی نیست که هر بی‌سروپایی به آن تکیه دهد. این جایگاه نباید محل بده‌بستان استاندار نالایق یا نمایندگانی شود که برای حفظ مقام خود دست به هر زد‌وبندی بزنند. خیلی برای وزارت بهداشت که انسان فرزانه‌ای مثل جنابعالی در راس آن قرار دارد متاسفم که دانشگاه علوم پزشکی شیراز را قربانی خواست نامشروع افرادی کنند که برای این دانشگاه به اندازه پشیزی کار نکرده و دل نسوزانده‌اند و حرف آخر جناب وزیر، چرا در این جریان به جای راه انداختن هیاهوی لُر و ترک و… به کفایت و کارآمدی افراد توجه نشده است؟ چرا آقای دکتر حریرچی معاونت جنابعالی گفته‌اند که اینجا جای لرها نیست.
نهایت اینکه من بالاخره بعداز نزدیک به سی‌وهفت سال خدمت صادقانه و دوندگی شبانه‌روزی به سن ۷۰ سالگی قدم گذاشته‌ام و شرایط کامل بازنشستگی را دارا هستم. از فردا خود را بازنشسته کرده تا خفت هیات علمی بودن در دانشگاهی که دکتر لطفی رییس‌اش باشد نصیبم نگردد.
برای جنابعالی ‌هم آرزوی سعادت و سلامت و عاقبت به خیری دارم.
دکتر سید‌علی ملک‌حسینی