کد خبر: ۲۴۲۶۶۵
تاریخ انتشار: ۱۸:۱۰ - ۰۳ مهر ۱۳۹۸ - 2019September 25
یقینا این انتظار زیادی نیست که دولتمردان به وعده‌های خود در حمایت واقعی از این صنعت و قول‌های بسیاری که داده‌اند عمل کنند و بیجا نیست که در قبال این همه ایثار و تلاش بی‌وقفه، فروتنی بیشتری از خود در برخورد با فعالان این صنعت نشان دهند
شفا آنلاین>سلامت> آری بر ماست که قدر همانانی که در طول سال‌های جنگ تحمیلی و دفاع مقدس اجازه ندادند لحظه‌ای کمبود دارو بر سایر دغدغه‌های مردم عزیزمان افزوده شود را بیشتر بدانیم.

همان‌هایی که همچون رزمنده‌ای در خط مقدم جنگ نابرابر اقتصادی با حرکت دادن چرخ صنعت هر آنچه در توان داشتند را در کفه اخلاص نهاده و از هیچ رشادتی در این عرصه دریغ ننمودند، آنانی که حتی در بدترین شرایط تحریم‌های ظالمانه استکبار جهانی اجازه ندادند غرور ملت بزرگ ایران عزیزمان در برابر شرایط ناعادلانه وضع شده اقتصادی برای تامین نیازهای حیاتی دارویی خدشه‌دار شود.

ازخودگذشتگانی که با وجود بی‌مهری‌های مکرر دولت‌ در ایفای تعهدات و وظایف حاکمیتی خود و فارغ از سود و منافع شخصی، در ارائه خدمات خود ثانیه‌ای درنگ ننموده‌اند و تنها با تکیه بر توان تولید و دانش بومی خود توانسته‌اند از این دریای طوفانی گذر نمایند و البته در این شرایط خاص و حساس کنونی همچنان بحران‌ها بسیارند ولی امید هم کم نیست!

یقینا این انتظار زیادی نیست که دولتمردان به وعده‌های خود در حمایت واقعی از این صنعت و قول‌های بسیاری که داده‌اند عمل کنند و بیجا نیست که در قبال این همه ایثار و تلاش بی‌وقفه، فروتنی بیشتری از خود در برخورد با فعالان این صنعت نشان دهند.

آری اینچنین است که هر چه می‌گذرد بر توقعات مسوولان در برآوردن انتظارات کیفی و کمی آنها در تامین به موقع دارو و اجرای دقیق و کامل دستورالعمل‌ها و مصوبات متعدد ابلاغی که گاها در این شرایط تحریمی و بحرانی بی‌مورد و فارغ از هرگونه منفعت جمعی می‌نماید افزوده می‌شود ولی متاسفانه بالعکس از حجم‌ حمایت‌های جدی از صنعت و سرمایه‌گذاران در هزارتوی بوروکراسی‌های موجود کاسته می‌شود.

به راستی چه شد عاقبت تخصیص پانصد میلیون یورو به بخش تولید و چه شد آن شعارهای زیبا و اشعار حماسی که در این خصوص سروده می‌شد؟ چه شد تسهیل امور تولید و آن کمیته‌های کارشناسی که مرتب در باب رونق تولید در هر گوشه‌‌ای برگزار می‌شد و تنها صورتجلسات آن نصیب مظلومان فعال بخش تولید می‌گردید و ده‌ها حسرت و آه دیگر…

آیا بجا نبود برای صنعتی که به گفته خود مسوولان اگر در این سطح کیفی و کمی قرار نداشت می‌بایست ده‌ها میلیارد دلار در این شرایط سخت ارزی تنها برای تامین این کالای حیاتی هزینه می‌شد، اندکی هم به فکر تقویت این بنیه نحیف و فرسوده صنعت دارویی بودیم که مبادا ترک بردارد…

امید است نهادهای حاکمیتی و نظارتی مربوطه از تقابل به سمت تعامل و همسویی بیشتر با بخش‌های فعال صنعتی به خصوص بخش بی‌پناه خصوصی تغییر مسیر داده و با تسهیل فرآیندهای کاری و اجرایی و به تصویر کشاندن چشم‌انداز روشن‌تری از آینده و ایجاد زیرساخت‌های لازم برای رونق فضای کسب‌وکار مسبب تقویت انگیزه سرمایه‌گذاری‌های جدید در این حوزه شود که یقینا خود زمینه‌ساز تبدیل تهدیدات موجود به چالش‌های فکری و حرفه‌ای و سپس در ادامه آن شکل‌گیری و پیدایش فرصت‌های جدید پیشرفت و توسعه پایدار در این عرصه می‌گردد.

ان‌شاء‌الله دیگر شاهد جفای بیشتر به صنعتی نباشیم که بحق در برهه‌های مختلف زمانی دین خود را به این مملکت ادا نموده و خودکفایی و سربلندی خود طی چند دهه گذشته را به رخ دشمنان این مرز و بوم کشانده است.
چو می‌بینی که نابینا و چاه هست
اگر خاموش بنشینی گناه هست

دکتر مجید محمد حسینی
داروساز


نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: