به گزارش شفا آنلاین، به نقل از پرتال جراحان ایران، دکتر محمدحسن فانی سالک با بیان اینکه فیبروم رحمی معمولا توده خوش خیمی از بافت عضلات رحم تشکیل شده به ذکر دلایلی پرداخت که یک فرد متوجه فیبروم خود می‌شود.
وی گفت: یکی از مهمترین این دلایل وجود درد در بیمار است.
این جراح و فوق تخصص زنان و زایمان اظهار داشت: زمانی که فیبروم بزرگ باشد در قاعدگی ها درد شدید ایجاد می‌کند. خونریزی هم دلیل دیگری برای مراجعه افراد به پزشک است. افراد دوره‌های قاعدگی طولانی‌تری دارند و دچار کم‌خونی‌های مزمن می‌شوند ضمن اینکه فیبرومی که در درون حفره رحمی باشد می‌تواند باعث نازایی شود.
فانی سالک به موارد نادر فیبروم رحمی اشاره کرد که می‌تواند از رحم آویزان باشد. این نوع فیبروم درد شدید و حادی را ایجاد می‌کند.
وی افزود: در برخی موارد که فیبروم خیلی بزرگ است به مثانه فشار آورده و باعث تکرر ادرار می‌شود.
وی در پاسخ به این سئوال که چه افرادی بیشتر مستعد فیبروم رحمی هستند، گفت: برخی نژادها مثل نژاد سیاه ضمن وجود سابقه فامیلی برای این بیماری مستعدتر هستند و به جز جنبه ارثی بیماری، دلیل خاص دیگری برای فیبروم رحمی وجود ندارد.
این فوق تخصص زنان و زایمان اظهار داشت: معمولا از هر پنج زن یک نفر فیبروم رحمی دارد اما گاهی آنقدر فیبروم کوچک است که در دوران زندگی فرد برای او مشکلی ایجاد نمی‌کند و تنها راهی که فرد می‌تواند متوجه آن شود، سونوگرامی است که به طور متداول انجام داده است.
وی افزود: تنها زمانی وجود فیبروم ایجاد مشکل می‌کند که یا بزرگ باشد و یا در جای نامناسبی قرار گرفته باشد.
فانی سالک با اشاره به این نکته که فیبروم رحمی می‌تواند در سه جای متفاوت اعم از زیر آندومتر، داخل عضله یا در جداری که رحم را احاطه کرده قرار بگیرد اظهار داشت؛ فیبروم اگر بیرون باشد معمولا" خونریزی و درد ندارد، اگر داخل عضله باشد درد و خونریزی زیاد دارد و اگر زیر آندومتر باشد به این دلیل که حفره‌ی رحمی را به هم می‌زند می‌تواند باعث نازایی شود.
وی بهترین راه تشخیص فیبروم رحمی را شرح حالی دانست که بیمار ارائه می‌دهد. ضمن اینکه در معاینه بیمار حجم رحم از 8 تا 10 سانتی متر طبیعی خیلی بزرگتر شده است.
این جراح زنان و زایمان، از انجام سونوگرافی، سی تی اسکن یا ام آر آی به عنوان راههایی نام برد که می توان از طریق آن به وجود فیبروم پی برد.
فانی سالک با اشاره به راههای جراحی فیبروم رحمی از دو راه جراحی باز و لاپاراسکوپی (جراحی درون بین) اظهار داشت: اگر شخصی بخواهد هنوز بچه‌دار شود باید فیبروم را که باعث ایجاد ناباروری در او شده خارج کرد اما اگر شخص نخواهد بارور شود می‌توان رحم او را برداشت (هیسترکتومی) و مشکل او را حل کرد. در حال حاضر رادیولوژیست‌ها از طریق ترومبوز شریانهای رحمی، خونرسانی به فیبروم را کم و در نهایت آن را کوچک کرده یا از بین می‌برند و این روشی است که تا حدود 40 درصد جواب می‌دهد.
