دقت بر بهداشت روانیِ نوجوانان در روز جهانی سلامت روان

شفاآنلاین>سلامت>هر ساله ۱۰ اکتبر به عنوان روز جهانی سلامت روان و با هدف افزایش آگاهی‌ها از پیامدهای بیماری‌های روان بر زندگی میلیون‌ها نفر در سراسر جهان و کمک به آموزش و اطلاع‌رسانی در این زمینه گرامی داشته می‌شود.

به گزارش شفاآنلاین، هدف سازمان جهانی بهداشت (WHO) برای گرامی‌داشت روز جهانی سلامت روان در سال جاری (۲۰۱۸) تمرکز بر جوانان و افرادی است که در سال‌های اولیه بزرگسالی خود به سر می‌برند.

طبق توضیح سازمان جهانی بهداشت در این خصوص، نوجوانی و سال‌های اولیه بزرگسالی زمانی است که تحولات زیادی هم‌چون تغییر مدارس، ترک خانه، شروع تحصیلات دانشگاهی یا کار جدید رخ می‌دهد. این اتفاقات برای بسیاری علاوه بر هیجان انگیز بودن می تواند استرس و دلهره‌ی زیادی به همراه داشته باشد. این احساسات در برخی موارد و در صورتی که به رسمیت شناخته نشود می تواند منجر به بیماری‌های روانی شود.

استفاده روزافزون از فناوری های آنلاین در حالی که بدون شک مزایای بسیاری دارد، می تواند فشارهای مضاعفی نیز به همراه داشته باشد چرا که اتصال به شبکه های مجازی در هر زمان از روز و شب در حال رشد است. بسیاری  از نوجوانان نیز در مناطق تحت تاثیر شرایط نامناسب بشری هم‌چون درگیری‌ها، بلایای طبیعی و بیماری‌های همه‌گیر زندگی می‌کنند. نوجوانان و جوانانی که در شرایط این چنینی زندگی می‌کنند، نسبت به اختلالات و بیماری های روان به شدت آسیب پذیرتر هستند.

نیمی از بیماری های روانی<Psychological> از سن ۱۴ سالگی در افراد  شروع می شوند. اما در اغلبِ موارد این بیماری‌ها ناشناخته و درمان نشده باقی می مانند. در میان بیماری های رایج در نوجوانان، افسردگی سومین بیماری رایج بوده و خودکشی نیز دومین علت مرگ در میان افراد ۱۵ تا ۲۹ ساله به شمار می رود.

سوء مصرف مواد مخدر و الکل در میان نوجوانان نیز یکی از موضوعات مهم در بسیاری از کشورهاست که می‌تواند منجر به رفتارهای پرخطر نظیر روابط نامشروع یا رانندگی خطرناک شود. اختلالات تغذیه‌ای نیز از جمله موارد نگران کننده در افراد نوجوان محسوب می‌شود.

خوشبختانه شناخت رو به رشدی از اهمیت کمک به جوانان در ایجاد انعطاف پذیری روانی از سنین ابتدایی به منظور مقابله با چالش های جهان امروز وجود دارد. هم‌چنین شواهد بسیاری حاکی از آن است که ترویج و محافظت از سلامت نوجوانان نه تنها به سلامت آنان چه در کوتاه مدت و چه در بلندمدت، بلکه به سلامت اقتصاد و جامعه نیز منجر می‌شود. چرا که جوانان سالم قادر به همکاری بیشتری در میان نیروهای کار، خانواده های خود و به طور کلی در جامعه هستند.

تلاش برای ایجاد انعطاف پذیری روانی از سنین ابتدایی می تواند به پیشگیری از پریشانی و بیماری روانی میان نوجوانان و بزرگسالان جوان و نیز به مدیریت و بهبود بیماری های روانی کمک شایان توجهی کند. این پیشگیری با آگاهی و درک علائم هشداردهنده زودرس و نشانه‌های بیماری های روانی آغاز می شود.

والدین و معلم ها می توانند با آموزش مهارت های زندگی کودکان و نوجوانان به آن‌ها برای مقابله با چالش های روزمره در خانه و مدرسه کمک کنند. پشتیبانی اجتماعی می تواند در مدارس و سایر محیط های اجتماعی میسر شود. و البته آموزشِ کارکنان بهداشتی به منظور توانایی آن‌ها در تشخیص و مدیریت اختلالات سلامت روان می‌تواند در موقعیت مناسب بهبود و گسترش یابد.