بچه هايي كه تاوان بي پولي بهزيستي را مي دهند

شفا آنلاین>اجتماعی>سال گذشته گزارشی از خانواده ای در رسانه ها منتشر شد که در آن پدر خانواده قرص تقویتی خورده و به دو دختر خود تجاوز می‌کند. این دخترها روزها در یک کارگاه آبکاری فلزات زندگی می‌کردند. «مسعود»، مددکار جمعیت امام علی درباره این خانواده می‌گوید:«پدر خانواده حتي قرص تقويتي مي خورد که شب‌ها به بچه هايش تعرض کند. بچه ها از او مي ترسيدند و به آدم هاي ديگر به‌راحتي اعتماد کردند. فاطمه در هشت سالگي براي مدتي هر روز به بهانه بستني و... به کارگاه چوب بري کشيده مي‌شد و آنجا مورد تجاوز قرار مي گرفت. کار به جايي رسيد که او به اين وضعيت عادت کرد.

10 سالش بيشتر نبود اما حتي بلال فروش و کله پز محل نيز به او دست درازي کرده بودند و با دريافت هاي دو هزار توماني و پنج هزار توماني، اين کار هر روزش شده بود». مسعود درباره وضعيتي که به آن اعتياد جنسي مي‌گويند، ادامه مي دهد:«کار به جايي رسيد که خودش آمد پيش ما و گفت از اين وضعيت خسته شد‌ه‌ام، از خودم بدم مي آيد. او را به بهزيستي برديم، اما آنجا هم به خاطر مشکلات روان شناختي زيادي که برايش پيش آمده بود، اذيت مي‌کرد و بعد از دو ماه خودشان او را به خانه برگرداندند. يکي از وقت‌هايي که پدرشان مي‌خواست بچه ها را اذيت کند، دخترها با آجر به سر او زدند.

ما با پليس تماس گرفتيم، گفتند ساعت 12 شب حکم ورود به منزل نداريم و مجبور شديم با کمپ‌هاي ترک اعتياد تماس بگيريم». بعد از آن، دو ماه طول مي کشد تا مددکارها بتوانند به کمک وکيل با جرم پرداخت نکردن نفقه و کودک آزاري که خود پدر به آن اعتراف کرده بود، حدود دو سال مرد معتاد را به زندان بيندازند. مددکار اين خانواده مي گويد: «حالا نيز دوران حبسش تمام و آزاد شده است اما در اين مدت، مادر خانواده هم ديگر از همه چيز عبور کرد و آنقدر وضعيت شان با فقر همراه بود که خانه را به پاتوقي براي کارهاي خودش تبديل کرد». اما داستان رعنا و فاطمه، یکی از هزاران مواردی است که اتفاق می افتد و فریادرسی برای آن حل آن پیدا نمی شود.

رضا شفاخواه، وکیل پایه یک دادگستری که پرونده این کودکان را در جمعیت امام علی پیگیری می کند،  می‌گوید:« متاسفانه در اغلب موارد این اتفاق می افتد که بهزیستی بچه هایی را که در خانواده ها مورد کودک آزاری قرار گفته اند، نه‌تنها سلب حضانت از خانواده نمی‌کند بلکه بعد از مدتی دوباره آن ها را به خانواده ای که او را مورد آزار و اذیت قرار می دهند، برمی گرداند. متاسفانه بهزیستی با وجود اینکه ما قانونی برای سلب حضانت کودکان از خانواده های آزارگر داریم اما این کار را انجام نمی دهد».

او در ادامه با اشاره به اینکه در چنین مواردی بهزیستی با حالتی مانند پلیس وارد محل می شود و بچه ها را می برد و بعد از دو هفته دوباره باز می گرداند، می‌گوید:« علت این است که بهزیستی بودجه برای نگهداری این کودکان ندارد. این گفته بهزیستی است که در سال هزار میلیارد بودجه داریم و توانایی نگهداری همه این بچه ها را نداریم». او درباره اینکه بهزیستی چطور این پرونده ها را مختومه می‌کند و بچه ها را به والدین‌شان برمی‌گردانند، می‌گوید:«یک گزارش صوری مددکاری تنظیم می‌کنند که ما به خانه پدر و مادر رفتیم و در آن‌ها تغییر رفتار دیدیم و بچه را تحویل دادیم، در حالی که این طور نیست. متاسفانه قوه قضاییه و دادستان هم در پرونده‌ها به سلب حضانت بچه‌ها از خانواده های آزارگر توجه چندانی نمی‌کنند».قانون