از آلودگی صوتی چه می‌دانیم

این در حالی که به گفته محمد درویش 60 دسی بل حداکثر میزان آلودگی است که برای انسان قابل تحمل است و بالاتر از آن ممکن است باعث آسیب و ناراحتی شود.  محمد درویش گفته است:« آلودگی های صوتی منشا بسیاری از بیماری های اعصاب و روان در کودکان و بررگسالان بوده و عامل پرخاشگری و کاهش آستانه صبر مردم در تعاملات اجتماعی است». همچنین نتایج چند تحقیق نشان داده ، که آلودگی صوتی در بروز بیماری‌های قلبی و عروقی موثر است.

مطابق تخمین سازمان بهداشت جهانی 25 درصد موارد کاهش شنوایی در مناطق شهری و صنعتی در نتیجه آلودگی صوتی بروز می‌کنند.

آلودگی صوتی به شرایطی گفته می‌شود که امواجصوتی ناخواسته فعالیت موجودات زنده به ویژه انسان تأثیر گذاشته و می‌تواند عوارض متعدد جسمی و روحی و علی‌الخصوص اختلال در اعصاب شنوایی را باعث شود. منشاء این سر وصداها در محیط بیرون معمولا ماشین‌ها و وسایل حمل و نقل هستند.  طراحی بد شهر وشهرسازی معمولا از جمله دلایل بروز و افزایش آلودگی صوتی است.

هرچند مدیر کل دفتر مشارکت‌های مردمی وآموزش سازمان حفاظت محیط‌زیست، 60 دسی بل را حداکثر میزان آلودگی صوتی قابل تحمل برای انسان می‌داند، اما مطابق استاندارد‌های سازمان بهداشت جهانی میزان آلودگی صوتی قابل تحمل عدد مطلقی نیست و بسته به زمانی است که شما در معرض آن قرار می‌گیرید. اما عدد 85 دسی بل جایی است که آسیب‌ها از آن شروع می‌شوند و هرچه بالاتر بروید در زمان کمتری آسیب بیشتری خواهید دید.

در اتحادیه اروپا میزان نویز قابل قبول برای عموم فضای شهری زیر 50 دسی بل تعریف شده است. در مورد کودکان اما این میزان باید به زیر 30 دسی بل محدود باشد، چون بررسی‌های نشان داده آلودگی صوتی زیاد وطولانی می‌تواند باعث صدمات جبران ناپیر به سیستم عصبی و شناختی کودک شود.

به همین دلیل متخصصان توصیه می‌کنند از بردن کودگان به مهمانی‌ها و جاهای شلوغ و پر سر و صدا خودداری کنید.