به گزارش شفا آنلاین، دکتر سیدرضا مظلوم با عنوان این مطلب که آیین نامه «توسعه همکاری مراکز درمانی با دانشکده های پرستاری در آموزش کارشناس پرستاری» با طرح قبلی که تحت عنوان «تربیت پرستار در بیمارستان ها» ارائه شده بود، متفاوت است، افزود: آیین نامه جدید با نظر دانشکده های پرستاری، اعضای هیات علمی، سازمان نظام پرستاری و مراکز علمی پرستاری تصویب شد که با آیین نامه قبلی در موارد بسیاری تفاوت دارد. از جمله اینکه در آیین نامه جدید پذیرش دانشجوی کارشناسی پرستاری منحصرا از طریق کنکور سراسری دانشگاه ها انجام می شود در حالی که در آیین نامه قبلی از طریق آزمون داخلی و جدا از آزمون سراسری دانشگاه ها، قرار بود انجام شود.
وی ضمن بر شمردن تفاوت های این دو طرح عنوان کرد: طبق آیین نامه جدید پذیرش دانشجوی پرستاری در دانشکده پرستاری و برای تامین نیاز بیمارستان ها صورت می گیرد و از طرفی محل تحصیل این دانشجویان در دانشکده های پرستاری است. البته برای دروس کارآموزی و کارورزی با برنامه ریزی دانشکده ها از پتانسیل های قابل قبول بیمارستان ها استفاده می شود. در حالی که در آیین نامه قبلی، پذیرش در بیمارستان ها بود و دانشجویان نیز در بیمارستان ها به تحصیل می پرداختند و تنها در موارد کمبود، از کمک دانشکده ها استفاده می شد.
نایب رئیس شورای عالی نظام پرستاری(Nursing Council) کشور ادامه داد: از دیگر موارد تفاوت این دو آئین نامه این است که طبق آیین نامه جدید مدرک تحصیلی فارغ التحصیلان با تایید دانشکده های پرستاری و توسط دانشگاه ها صادر می شود در حالی که در آیین نامه قبلی توسط بیمارستان ها صادر می شد. در آیین نامه جدید در حوزه دانشگاه آزاد اسلامی تنها واحدهایی که دارای تحصیلات تکمیلی پرستاری هستند می توانند با همکاری بیمارستان های خصوصی دانشجوی پرستاری پذیرش نمایند که در حال حاضر شامل سه واحد تهران، خوراسگان و علی آباد می شود. اما در آیین نامه قبلی همه واحدهای دانشگاه آزاد اسلامی می توانستند ورود پیدا کنند.
وی افزود: در آیین نامه جدید، ظرفیت پذیرش مطابق نیاز های مستند نظام سلامت به پرستار است و براساس آمارهای رسمی و مطابق تایید کمیته ای متشکل از نماینده دانشکده پرستاری، نظام پرستاری شهرستان، معاونت آموزشی دانشگاه، بیمارستان متقاضی و مدیریت پرستاری دانشگاه می باشد. بنابراین اگر مفاد آیین نامه جدید بطور دقیق اجرا شود، می تواند در تامین نیازهای برخی مراکز درمانی به نیروی پرستاری موثر واقع شود. اما در غیر اینصورت به اتلاف منابع انسانی و مالی و نیز کاهش کیفیت خدمات پرستاری منجر خواهد شد.
مظلوم با اشاره به عدم توانایی بیمارستان ها در زمینه آموزش به پرستاران اظهار کرد: هیچکدام از بیمارستان های کشور توانایی آموزش مستقل کارشناس پرستاری را ندارند همانطور که توانایی آموزش سایر رشته های علوم پزشکی را ندارند. بیمارستان یک محیط آموزش بالینی است نه یک متولی آموزش رشته های بالینی. در حوزه پرستاری، بیمارستان ها فاقد عضو هیات علمی پرستاری و نیز کارشناسان لازم برای طراحی و اجرای برنامه آموزشی در سطح کوریکولوم کارشناسی پرستاری هستند. همینطور تجربه اجرای چنین برنامه هایی را نیز ندارند. البته لازم به ذکر مجدد است که طبق مفاد آیین نامه مورد اشاره چنین نقشی هم به بیمارستانها داده نشده بلکه بیمارستان ها باید امکانات آموزشی خود از جمله محیط بالینی و اتاق کنفرانس و کلاس را در اختیار بگذارند.
وی در رابطه با اثرات طرح تربیت پرستار بیمارستانی تصریح کرد: آموزش مستقل کارشناس پرستاری توسط بیمارستان ها با توجه به مواردی که قبلا بیان شد، منجر به کاهش کیفیت آموزش نظری و عملی پرستاری(Nursing) و نهایتاً کاهش صلاحیت بالینی پرستاری می شود که با توجه به نقش مهم خدمات پرستاری در سلامت جامعه، این موضوع سلامت مردم را تهدید خواهد کرد.
مظلوم با اشاره به طرح توسعه همکاری مراکز درمانی با دانشکده های پرستاری در آموزش کارشناس پرستاری، گفت: اگر این طرح بطور دقیق مطابق مصوبه کارگروه توسعه آموزش پرستاری اجرا شود می تواند به تامین برخی کمبودهای محلی به نیروی پرستاری کمک کند و نیز زمینه تضمین اشتغال دانشجویان پرستاری مشمول برنامه را فراهم کند.اما در صورت نقص در اجرای آن می تواند به از دست رفتن جایگاه شغلی سایر دانشجویان پرستاری که با زحمت زیاد از طریق کنکور سراسری وارد دانشگاه شده اند منجر شود. همینطور با افزایش بی رویه نیروی پرستاری به اتلاف منابع منجر شود و از طرفی کیفیت خدمات پرستاری و سلامت مردم را به مخاطره اندازد.
وی با اشاره به برخی سیاست های وزارت بهداشت برای حل معضل کمبود پرستار، اظهار داشت: مهمترین عامل کمبود پرستار در بیمارستان های دولتی، قدیمی بودن چارت پرستاری و فقدان مجوز استخدام است و گرنه پرستاران آماده به کار در اکثر قریب به اتفاق نقاط کشور وجود دارند. همچنین مهمترین دلیل کمبود پرستار در بیمارستان های خصوصی، پایین بودن حقوق و دستمزد و عدم اجرای برخی قوانین از جمله قانون ارتقای بهره وری است. مجموعه این عوامل موجب شده تعداد نسبتا زیادی از جوانان کشور که با صرف هزینه و وقت زیاد مدرک تحصیلی و مهارت لازم برای خدمت پرستاری را کسب کرده اند یا به کارهای دیگر روی آورند یا بیکار باشند یا به خارج از کشور جهت کار عزیمت نمایند.
مظلوم در پایان ضمن ابراز امیدواری برای حل مشکل استخدام نیروی پرستار در تمامی مراکز درمانی و بهداشتی سطح کشور، گفت: امیدوارم با همکاری وزارت بهداشت(Ministry of Health)، بتوانیم با سهولت بیشتری نیروی مورد نیاز پرستاری کشور را تامین نماییم چرا که هرگونه برگشت به آیین نامه قبلی تربیت پرستار در بیمارستان ها که ماهیت آکادمیک پرستاری کشور را به مخاطره می اندازد، می تواند تهدید کننده سلامت مردم باشد.
