توکیو در معرض این خطر قرار دارد که به یکی از ناسالمترین میزبانان المپیک در طول سالها بدل شود، چراکه بر سر اعمال قوانین ضد دخانیات اختلافنظر شدیدی ازلحاظ تاثیر بر درآمدهای مالیاتی، آزادیهای شخصی و خطرات استنشاق دود محیطی وجود دارد.
شفا آنلاین:توکیو
در معرض این خطر قرار دارد که به یکی از ناسالمترین میزبانان المپیک در
طول سالها بدل شود، چراکه بر سر اعمال قوانین ضد دخانیات <Anti-tobacco laws>اختلافنظر شدیدی
ازلحاظ تاثیر بر درآمدهای مالیاتی، آزادیهای شخصی و خطرات استنشاق دود
محیطی وجود دارد.به
گزارش
شفا آنلاین:رویترز پایتخت ژاپن که میزبان بازیهای تابستانی ۲۰۲۰ است، از جانب
کمیته بینالمللی المپیک (IOC) تحت فشار است تا از ریودوژانیرو سایر
میزبانهای اخیر المپیک تبعیت کند و سیگار کشیدن را در همه مکانهای عمومی
ممنوع کند تا محیط ورزشی سالمی به وجود آید.
اما
پیشنهاد ابتدایی برای ممنوعیت کامل سیگار کشیدن در محیطهای دربسته در
سراسر ژاپن با مخالفت سیاستمداران طرفدار سیگار کشیدن، صاحبان رستورانها و
شرکت دخانیات ژاپن روبرو شده است که یکسوم سهامش متعلق به دولت است و در
سال ۲۰۱۵ هفتصد میلیون دلار به دولت سود پرداخت کرد.
وزارت
بهداشت از این طرح پیشنهادی عقبنشینی کرد و در طرح جدید کشیدن سیگار در
فضاهای دربسته حدود ۳۰ مترمربع مادامیکه تهویه کافی وجود داشته باشد، مجاز
است.
اما
مخالفان میگویند حتی این طرح جدید باعث آسیب به کسبوکار بسیاری از
رستورانها خواهد شد، آزادی فردی را محدود خواهد کرد و درآمد مالیاتی
دخانیات را کاهش داد که در سال ۲۰۱۴-۱۵ به ۲ تریلیون ین (۱۸ میلیارد دلار)
رسید.
ناتسوکو
تاکامی که کافهای در توکیو را اداره میکند که بهقدر کافی کوچک است که
بر اساس لایحه تجدیدنظر شده مشتریان اجازه سیگار کشیدن داشته باشند،
میترسد به خاطر اینکه نمیتواند از پس مخارج سیستم تهویه برآید، دچار زیان
شود و درصورتیکه یک مشتری سیگار روشن کند، ممکن است ۵۰۰۰۰۰ ین جریمه شود.
خود فرد سیگاری هم ممکن است ۳۰۰هزار ین جریمه شود.
کمیته
بهداشت حزب حاکم لیبرال دموکرات (LDP) که حمایتش برای ورود این لایحه به
صحن پارلمان ضروری است، با مقامات وزارت ملاقات نمیکند و میگوید این
لایحه تجدیدنظر شده هنوز بیشازحد سختگیرانه است.
رئیس
کمیته، نائومی توکاشیکی، تایید میکند که قانونی باید باشد که در مقابل
دود سیگار محیطی حفاظت ایجاد کند، اما تاکید فرهنگی ژاپن بر آداب معاشرت
خوب و حساسیت نسبت نیازهای دیگران باید برای میزبانی کفایت کند.
اما
مقامات بهداشتی نظر دیگری دارند و به ۱۵۰۰۰۰ مرگ سالانه در این کشور بر
اثر استنشاق دود سیگار محیطی عمدتا در میان زنان و کودکان اشاره میکنند.
یک مقام وزارتی که در تدوین این لایحه شرکت داشت، گفت: «مسئله آداب معاشرت نیست، ما به تاثیر دود سیگار بر سلامت توجه داریم.»
او افزود: «ما بهطور اساسی به افراد دراینباره استقلال دادهایم، اما وضعیت تغییری نکرده است، کارهای بیشتری باید انجام شود.»
اکنون نامحتمل به نظر میرسد که این لایحه در دوره جلسات کنونی پارلمان که در ۱۸ ژوئن پایان مییابد، به رای گذاشته شود.
قوانین چهلتکه
پنجاه
سال پیش حدود نیمی از ژاپنیها سیگار میکشیدند. این رقم اکنون به ۱۸ درصد
افت کرده است و محلهای مجاز سیگار کشیدن بهطور قابلتوجهی کاهش یافته
است، اما قوانین سیگار کشیدن از شهری به شهر دیگر و درون توکیو از بخشی به
بخش دیگر متفاوت هستند. مجازات در این مورد ملایم و اعمال قانون ضعیف است.
یک
قانون مربوط به سال ۲۰۰۳ رستورانها و سایر مکانهای عمومی را «ترغیب
میکند» که مکانهای جداگانهای برای افراد سیگاری و غیر سیگاری ایجاد
کنند، اما مجازاتی برای تخطی از این قانون تعیین نکرده است.
گرچه
سیگار کشیدن درون مدارس و بیمارستانها ممنوع است، اما در محوطه آنها
مجاز است و ماشین خودکار فروش سیگار در یک ساختمان فرعی وزارت بهداشت به
کار مشغول است.
ژاپن
به گزارش سازمان جهانی بهداشت ازلحاظ مقررات ضد سیگار که برحسب انواع
مکانهای عمومی کاملا عاری از دود سیگار سنجیده میشوند، در ته جدول قرار
میگیرد. لایحه پیشنهادی تجدیدنظر شده در صورت تصویب تازه ژاپن را به دومین
کشور در میان چهار کشور در ته جدول ارتقا میدهد.
سازمان
جهانی بهداشت با کمیته بینالمللی المپیک همکاری میکند تا مکانهای
برگزاری بازیها عاری از دود سیگار شوند، گرچه جان کوتس، معاون این کمیته
گفت سازمان متبوعش نمیتواند فراتر از محلهای برگزاری مسابقات و دهکده
المپیک ممنوعیتی برای سیگار کشیدن اعمال کند.
برزیل
پیش از المپیک ریو در سال ۲۰۱۶ ممنوعیت فراگیر سیگار کشیدن در مکانهای
دربسته را به تصویب رساند و ممنوعیتهای مشابهی در المپیک زمستانی ونکوور
کانادا و نیز بازیهای ۲۰۱۲ لندن اعمال شدند. در المپیک زمستانی سوچی روسیه
در سال ۲۰۱۴ فقط ممنوعیت محدودی در شهر برای سیگار کشیدن اعمال شد، اما
ممنوعیت گسترده کشوری چند ماه بعد به اجرا درآمد. پکن ممنوعیت محدود موقتی
در سال ۲۰۰۸ را اعمال کرد، اما اعمال ممنوعیت فراگیر نبود. چین در سال ۲۰۱۵
هنگام میزبانی مسابقات قهرمانی جهان ممنوعیت سختتری را تصویب کرد.سپید