بروز بیماری سیاه ششی در تهران تکذیب شد

  شفا آنلاین:  گویا سناریوی آلودگی هوا می‌خواهد ادامه داشته باشد. تعطیلی مدارس، توقف فعالیت صنایع آلاینده، تشدید برخورد با خودروهای دودزا و فاقد معاینه فنی، تعطیلی فروش طرح‌های ترافیک روزانه، آماده‌باش اورژانس، گسترش طرح زوج و فرد از در منازل و قطاری از توصیه و هشدار و نصیحت، نسخه‌های تکراری روزهای آلوده هستند که به فراخور میزان آلودگی تعدادی از آنها انتخاب می‌شوند، اما جای این سوال همچنان باقی است که تا چه زمانی این بسته‌های امدادی و فوریتی برای حل مشکل آلودگی هوا کارآیی دارد؟ آیا نباید در کنار این اقدامات اضطراری و دقیقه نودی، اقدامات بهتری انجام داد و به سناریوی چندین ساله آلودگی هوای پایتخت پایان داد؟

     به گزارش شفا آنلاین:به نقل از سپید   اگرچه حل مشکلات محیط زیستی به ویژه آلودگی هوا، یکی از مهمترین برنامه‌های دولت یازدهم بوده است و همان‌طور که معصومه ابتکار رئیس سازمان محیط زیست نیز بارها تاکید کرده است، دولت اراده جدی برای کاهش آلودگی هوا دارد و حذف بنزین‌های آلوده و توزیع بنزین یورو 4 و حذف مازوت در نیروگاه‌ها نمونه ای از مهمترین اقدامات انجام شده دولت است، اما تشدید آلودگی هوا طی روزهای اخیر مبین این است که پازل آلودگی هوا قطعات مفقود شده بسیاری دارد که باید آنها را یافت و در کنار هم قرار داد.

       منابع متحرک یکی از مهمترین عوامل آلایندگی هوای تهران است که در این میان خودروهای فرسوده و موتورسیکت‌های دودزا بیشترین میزان آلودگی را تولید می‌کنند و این درحالی‌است که با نظارت دقیق و مستمر در تولید خودرو و موتورسیکلت‌ها و تشدید نظارت بر معاینه فنی می‌توان بخش اعظمی از این مشکل را حل کرد.

       آنچه مسلم است، اینکه دولت‌ها در 10 سال اخیر اراده‌ای برای توسعه حمل و نقل عمومی نداشتند که این مساله جای تاسف دارد. در این میان برخی دولت‌ها آبپاشی با هواپیما و فعال سازی فواره‌ها را راه حل آلودگی هوا می‌دانستند و به حمل و نقل عمومی کمک نمی‌کردند و بعضی دولت‌ها نیز با علم کامل به توسعه حمل و نقل عمومی به عنوان تنها راهکار کاهش آلودگی هوا، باز هم کمکی نمی‌کنند و در عوض تزریق میلیاردها وام برای خرید خودروهای آلاینده را در دستور کار قرار می‌دهند و این مساله تنها به ورود ده‌ها هزار خودروی آلاینده و بی کیفیت به خیابان‌ها کمک می‌کند. این در حالی است که موتورسیکلت‌ها میزان آلایندگی‌شان چندین برابر است و جای سوال است که چرا وزارت صنایع تصمیمی بر توقف خط تولید موتورسیکلت‌هایی که از بدو تولید آلاینده هستند، اتخاذ نمی‌کند و این منابع آلاینده به راحتی در سطح شهر جولان می‌دهند. اما این فقط یک روی سکه است. همه می‌دانیم که کاهش آلودگی هوا جز با مشارکت شهروندان امکان‌پذیر نیست و به گفته ابتکار، مساله مقابله با آلودگی هوا از عهده یک سازمان و یا دولت به تنهایی بر نمی‌آید و یک وظیفه همگانی نیز هست که مردم نیز باید همپای 16 دستگاه و سازمان مسئول، مشارکت و نقش‌آفرینی کنند. مردم می‌توانند با استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی در کاهش آلودگی هوا نقش موثری داشته باشند. از سوی دیگر اما کاهش شمار خودروهای تک‌سرنشین در سطح شهر رابطه مستقیمی با توسعه حمل و نقل همگانی دارد و تا زمانی‌که ازدحام جمعیت در واگن‌ها و تاخیر و خرابی گاه و بیگاه مترو اتوبوس‌ها رخ می‌دهد، نمی‌توان از شهروندان انتظار داشت که به استفاده از ناوگان حمل و نقل عمومی روی آورند.

       روی دیگر ماجرا، زمانی است که وقتی هوا آلوده می‌شود، گروه‌های حساس باید مراقب خود باشند. به رغم آمارهای منتشره از کیفیت هوای تهران که از کاهش آمار روزهای ناسالم تهران امسال نسبت به سالهای گذشته حکایت دارد، این روزها تنفس ذرات آلوده نفس‌های خیلی از شهروندان به ویژه سالمندان و کودکان را به شماره انداخته است. چندی پیش نیز شایعه شد، تهرانی‌ها شش‌های سیاهی دارند! سیاه ششی بیماری‌ای که کارگردان معادن زغال سنگ به آن مبتلا می‌شوند، حال چگونه سر از پایتخت درآورده، سوالی است که باید پاسخ داده شود. به گفته متخصصان، آنچه که به عنوان سیاه‌ششی معروف شده، درواقع همان بیماری کارگران معدن نبوده و زمین تا آسمان با آن متفاوت است. می‌بیینم که هر معضلی در کشور با امواج شایعاتی همراه است که کمکی به بهبود شرایط نکرده و تنها بر تشویش اذهان مردم دامن می‌زند.