کد خبر: ۱۲۸۲۰۸
تاریخ انتشار: ۰۲:۱۵ - ۰۴ آبان ۱۳۹۵ - 2016October 25
شفا آنلاین>اجتماعی>برچسب‌زدن درباره مصرف داروهای ضدافسردگی باعث شده است هزاران نفر از افراد دچار مشکلات روانی احساس کنند باید مصرف این داروها را پنهان کنند.
 به گزارش شفا آنلاین، درحالی‌که بهداشت روانی به موضوعی آشکارا موردبحث بدل شده است، هنوز درباره مصرف داروها در این حوزه تا حدی پنهان‌کاری وجود دارد.

       برای برخی از افراد هنگامی که دستخوش مشکلات روانی مانند افسردگی می‌شوند، مشکل است که نخستین گام را برای درخواست کمک بردارند و بسیاری افراد هم هستند که دریافت درمان را پنهان کنند. در اغلب موارد علت این وضعیت برچسب‌زنی و سوء فهمی است که هنوز نسبت به بیماری روانی وجود دارد و نگرانی‌هایی درباره اثرات آن بر جنبه‌های دیگر زندگی مانند شغل، خانواده و دوستی‌ها پیش می‌آید.

       اما شگفت‌انگیز به نظر می‌رسد که مصرف قرص‌هایی برای کنترل بیماری روانی هنوز یک راز همراه با احساس گناه شمرده می‌شود، به‌خصوص زمانی را در نظر بگیرید که برای چه شمار فراوانی از افراد داروهای ضدافسردگی تجویز می‌شود.

       بر اساس آمار اخیر مرکز اطلاعات بهداشتی و مددکاری اجتماعی بریتانیا (HSCIC) شمار افرادی که در انگلستان داروهای ضدافسردگی دریافت می‌کنند، در طول دو دهه گذشته دو برابر شده است و نظرخواهی دیگر نشان می‌دهد که از هر ۱۱ فرد بزرگسال بریتانیایی در حال حاضر دست‌کم یک نفر داروی ضدافسردگی دریافت می‌کند.

       این مقدار شامل شمار فراوانی از افراد می‌شود. بنابراین باوجوداین همه افرادی که برای کنترل اضطراب، افسردگی و سایر اختلالات روانی داروی ضدافسردگی مصرف می‌کنند، چرا هنوز انگ‌زدن درباره مصرف این داروها ادامه پیدا می‌کند؟

باروهای نادرست باعث پنهان‌کاری می‌شود
       نیلز ایک، روانشناس و یکی از بنیان‌گذاران اپلیکیشن رشد شخصی و بهزیستی روانی Remente دراین‌باره می‌گوید: «برخلاف سایر بیماری‌های دیگر که با علائم جسمی بروز می‌کنند، مشکلات بهداشت روانی اغلب نادیدنی هستند، درنتیجه متاسفانه هنگامی که برخی از افراد علائمی جسمی در خود نمی‌بینند، باور نمی‌کنند که دچار بیماری شده‌اند و فکر می‌کنند دیگری دارد درباره مشکلاتشان اغراق می‌کند. به همین علت، بسیاری از افراد دچار افسردگی یا اختلالات اضطرابی به‌طور آشکار درباره مشکلاتشان بحث نمی‌کنند و حرفی از مصرف دارویشان نمی‌زنند.»

       دکتر ایک می‌گوید: «باورهای نادرستی درباره مصرف دارو برای مشکلات روانی وجود دارد که باعث می‌شود بیماران درباره درمانشان دهان باز نکنند.»

       او توضیح می‌دهد: «برخی از افراد اعتقاد دارند که از این داروها نمی‌توان برای حل مشکلات روانی استفاده کرد و خود افراد باید به‌اصطلاح همت کنند و مشکلاتشان را حل کنند اما داروهایی مانند ضدافسردگی واقعا می‌توانند به تصحیح عدم تعادل شیمیایی که در مغر به وجود آمده است کمک کنند و بر ناقل‌های عصبی تاثیر بگذارند و علائم بیماری را کاهش دهند.»

       بسیاری از افراد اعتقاد دارند که مصرف داروی ضدافسردگی نشانه‌ای از ضعف یا ناتوانی در مواجهه با مشکلات است. گروهی دیگر فکر می‌کنند که این داروها می‌توانند اعتیادآور باشند.

       دکتر ایک می‌گوید: «باورهایی نادرست وجود دارد که داروهای ضدافسردگی می‌توانند شخصیت شما را تغییر دهند، شما را «مات» می‌کنند یا نمی‌گذارند احساسی واقعی داشته باشید اما آنچه واقعا این داروها انجام می‌دهند این است که باعث می‌شود شما دوباره احساس طبیعی پیدا کنید و خودتان باشید بدون اینکه حملات اضطراب و افسردگی شما را درگیر کنند.»

افسانه «قرص شادی»
       یک باور نادرست رایج درباره داروهای ضدافسردگی این است که این داروها را اغلب به‌عنوانی نوعی داروهای معجزه‌آسا تصور می‌کنند که کارشان این است که مصرف‌کنندگان را شاد و نشئه کنند.

       دکتر ایک می‌گوید: «باور نادرست وجود دارد که داروهای ضدافسردگی نوعی «قرص شادی» هستند که صرفا خلق‌وخوی شما را بالا می‌برند اما این باور هم نادرست است. این داروها درواقع تعادل شیمیایی مغز شما را بازمی‌گردانند، نه اینکه باعث احساس سرخوشی در شما شوند.»

       ممکن است این تفاوت چندان شدید جلوه نکند، اما بسیار مهم است، زیرا سوءفهم درباره پیچیدگی‌های یک دارو به‌عنوان شکلی از درمان در بهداشت روانی صرفا سکوت و پنهان‌کاری درباره آن را ترغیب می‌کند.

       پیامی که باید داد واضح است، مصرف داروهای روان‌پزشکی شما نه شما را ضعیف می‌کند، نه اینکه توانایی شما در پایداری در برابر مشکلات زندگی را سلب می‌کند. با توجه به این پیش‌داوری‌ها و باورهای نادرست درباره این داروهاست که پذیرش مصرف این داروها برای حل مشکلات روانی تصمیمی متهورانه به نظر می‌رسد. دست‌کم این کار نشان می‌دهد که فرد مشتاق است برای حل مشکلاتش کمک بگیرد و می‌خواهد حالش بهتر شود و مهم‌تر این‌که باور دارد که می‌تواند بهتر شود.

       امیدواری این است که با سخن گفتن آشکار بیماران در مبارزه با مشکلات روانی‌شان، داوری‌های نادرست درباره این داروها درنهایت برطرف شوند و درنتیجه افراد دچار اضطراب و افسردگی آن‌قدر احساس اطمینان کنند که پا پیش بگذارند و کمکی را که به درمان بیماری‌شان به آن نیاز دارند، درخواست کنند.

       دکتر ایک می‌گوید: «نه به چشم زدن عینک برای بهبود بینایی‌تان و نه مصرف دارو برای کنترل فشارخون بالا پرسش دیگران را برنمی‌انگیزد- به همین ترتیب، این امر باید پذیرفته و حتی ستوده شود که افرادی که دچار مشکلات سلامت روانی هستند گام‌هایی برای بهتر شدن خودشان و بالا بردن استانداردهای زندگی‌شان بردارند.»
برای بسیاری افراد مصرف داروهای ضدافسردگی و سایر داروها می‌تواند شیوه‌ای بسیار موثر برای درمان یک اختلال سلامت روانی باشد.
منبع: Yahoo News
نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: