به گزارش شفا آنلاین،بر اساس پژوهش جدید انجام شده در دانشگاه استنفورد، زمانی که
افراد بزرگسال برای رفاه افراد جوان به آنها کمک می کنند، حس رسیدن به یک
هدف برای آنها به وجود آمده که همین امر نیز منافعی برای هر دو دسته
بزرگسالان و کودکان دارد. لورا کارستنسن به عنوان پروفسور علم روان شناسی
در دانشگاه استنفورد در این باره بیان کرد که: «بر خلاف اعتقادات عموم که
تصور می کنند که جمعیت افراد مسن منابعی را مصرف می کنند که می توانست مورد
استفاده جوانان قرار گیرد، در این جا دلیلی وجود دارد که فکر می کند که
ممکن است افراد مسن دقیقا همان منابعی باشند که جوان تر ها به آن نیازمند
هستند.»
افراد جوان برای موفقیت در زندگی نیازمند مهارت های احساسی هستند. این مهارت ها که شامل رفتارها، استراتژی ها و نگرش ها هستند موجب می شوند تا فرد به عنوان یک بزرگسال مولد عمل کند. در واقع این مهارت ها و تجربیات چیزی است که افراد مسن به وفور از آن برخوردارند.
جمعیت افراد مسن برای برطرف کردن نیاز افراد جوان ویژگی های متمایزی دارند و از آنجایی که از فعالیت های تولیدی، معنادار و تعامل استقبال می کنند (زیرا آنها نیز در زندگی خود به هدف نیاز دارند) برای پاسخ گویی به بخشی از نیازها فوق العاده مناسب هستند.
علاوه بر این افراد مسن با تجربه رضایت عاطفی در روابط با افراد جوان برای آنها بسیار مفید هستند و همین امر خود نشان دهنده این است که چگونه روابط بین نسلی می تواند آینده ما را تغییر دهد. یکی از راه های پرورش دادن این ارتباطات از طریق خدمات داوطلبانه است که با سلامت فیزیکی و عملکرد شناختی بهتر برای افراد مسن همراه است. از طرفی همین امر برای کودکان نیز مفید است.
تمرکز بر روی تلاش های داوطلبانه در بین افراد جوان شانس آنها برای موفقیت در زندگی را افزایش می دهد این منافع متقابل شاید قانع کنننده ترین دلیل برای برنامه هایی است که افراد مسن را با افراد کم سن و سال مرتبط می سازد. افراد جوان برای موفقیت در زندگی نیازمند مهارت های احساسی هستند. این مهارت ها که شامل رفتارها، استراتژی ها و نگرش ها هستند موجب می شوند تا فرد به عنوان یک بزرگسال مولد عمل کند. در واقع این مهارت ها و تجربیات چیزی است که افراد مسن به وفور از آن برخوردارند.
