کد خبر: ۱۲۰۵۱۱
تاریخ انتشار: ۰۷:۱۵ - ۰۳ شهريور ۱۳۹۵ - 2016August 24
شفا آنلاین>اجتماعی>1. رسانه اجتماعی: باید گفت که جهان امروز پر از عوامل بازدارنده تمرکز است. امروزه اکثر افراد در حین انجام کار خود هرازگاهی به رسانه‌های اجتماعی سر می‌زنند و با دوستان خود ارتباط برقرار می‌کنند. همین امر باعث می‌شود که ذهن شما از کارتان منحرف شود و برای شروع مجدد کار خود نیاز به وقتی برای ایجاد تمرکز مجدد داشته باشید.
به گزارش شفا آنلاین،      به هنگام انجام کار خود سعی کنید که از سر زدن به سایت‌های رسانه اجتماعی خودداری کنید. اگر احساس می‌کنید که مجبور به چک کردن یک سایت یا یک شبکه اجتماعی خاص هستید، سعی کنید که در مواقع استراحت این کار را انجام دهید، چون این امکان وجود دارد که خواندن پیام‌های ارسالی در این شبکه‌ها باعث از بین رفتن تمرکز شما شود. اگر نمی‌توانید از وسوسه چک کردن سایت‌های اجتماعی جلوگیری کنید، توصیه می‌شود که در اتاقی کار کنید که در آن امکان دسترسی به اینترنت وجود ندارد. یا توصیه می‌شود که در حین کار اینترنت خود را قطع کنید و تنها به هنگام استراحت، از شبکه‌های اجتماعی استفاده کنید.

       2. حجم زیاد ایمیل‌های دریافتی: اکثر افراد دوست دارند که پس از دریافت یک ایمیل فورا آن را جواب دهند. اگرچه ممکن است که بسیاری از ایمیل‌ها مربوط به کار شما باشند، اما همین ایمیل‌ها نیز می‌توانند باعث منحرف کردن ذهن شما از وظیفه فعلیتان شوند. اگر در خلال کار خود به‌طور مرتب ایمیل‌های خود را چک کنید و به آن‌ها پاسخ دهید با پیشرفت زیادی در انجام کار خود مواجه نخواهید شد.

       به‌جای چک کردن مداوم ایمیل خود، زمان‌های خاصی را به چک کردن ایمیل‌ها و پاسخ دادن به آن‌ها اختصاص دهید. با این کار می‌توانید با خیال راحت به دیگر کارهای خود بپردازید. علاوه بر این، می‌توانید با تمرکز بیشتری کار مربوطه خود را انجام دهید.

       3. تلفن همراه: زنگ خوردن تلفن همراه شما می‌تواند در مقایسه با یک ایمیل اختلال بیشتری را در تمرکز شما ایجاد کند. تنها تعداد معدودی از افراد می‌توانند بدون توجه به زنگ گوشی خود با تمرکز به کار خود ادامه دهند؛ اما پاسخ دادن به تماس یک فرد نه‌تنها باعث می‌شود که با صحبت کردن با او زمان خود را از دست دهید، بلکه باعث می‌شود که تمرکزتان را که معطوف به کار خود کرده بودید از دست دهید.

       اگر در حین انجام کار فردی با شما تماس گرفت و احساس کردید که تماس او ضروری نیست به او پاسخ ندهید و زمانی که خودتان وقت کردید با فرد موردنظر تماس بگیرید. اگر در حال انجام کار حساسی هستید و وقت کمی دارید، سعی کنید که تلفن خود را در حالت سکوت نگه‌دارید تا وسوسه جواب دادن به تماس‌ها در شما ایجاد نشود. علاوه بر این، می‌توانید گزینه ایمیل صوتی تلفن همراه خود را فعال کنید تا در صورت پاسخ ندادن شما فرد موردنظر بتواند برای شما پیام صوتی بگذارد و شما نیز می‌توانید در زمان استراحت خود به این پیام‌های صوتی گوش دهید.

       4. انجام چندین کار به‌طور هم‌زمان (چندوظیفگی): اگر فردی هستید که توانایی انجام دادن چندین کار به‌طور هم‌زمان را دارید، احتمالا این احساس را دارید که می‌توانید در زمان کمتر کار بیشتری را انجام دهید؛ اما نتایج تحقیقات مختلف نشان می‌دهند که وقتی توجه خود را از یک وظیفه به وظیفه دیگری معطوف می‌کنید زمان را از دست می‌دهید. پس نتیجه این است که اگرچند کار را به‌طور هم‌زمان انجام دهید در مقایسه بازمانی که این وظایف را به ترتیب انجام می‌دهید به زمان بیشتری نیاز خواهید داشت.

        تا آنجایی که امکان دارد توجه خود را تنها روی یک وظیفه معطوف کنید و سپس به سراغ وظیفه دیگری بروید، مخصوصا اگر وظیفه موردنظر از حساسیت بالایی برخوردار است. می‌توانید از مهارت چندوظیفگی خود در انجام کارهای خانه‌ای استفاده کنید که نیاز به‌فوریت و تمرکز زیادی ندارند.

       5. بی‌حوصلگی: بعضی از وظایفی که هر روز انجام می‌دهیم در مقایسه با دیگر وظایف جذاب‌تر هستند. وظایف کسل‌کننده می‌توانند توجه شما را کاهش دهند و شما را به عوامل مزاحم اطراف خود آسیب‌پذیرتر سازند. اگر در حین انجام‌ وظیفه‌ای احساس بی‌حوصلگی به شما دست داد، امکان دارد که وسوسه استفاده از تلفن همراه، اینترنت و حتی فکر تمیز کردن محیط کار خود به ذهن شما برسد.

       با خودتان این قرارومدار را بگذارید که اگر برای مدت معینی روی یک وظیفه خاص تمرکز کردم می‌توانم یک استراحت 10 دقیقه‌ای داشته باشم. یا می‌توانید به خودتان بگویید که پس از انجام این وظیفه به خودم یک فنجان قهوه، یک اسنک بسیار خوشمزه یا یک پیاده‌روی جایزه می‌دهم. اگر مشتاقانه منتظر چیزی باشید، انجام وظایف کسل‌کننده آسان‌تر می‌شود. علاوه بر این، در حین انجام یک وظیفه کسل‌کننده می‌توان کارهای دیگری را نیز انجام داد. برای مثال، در حین انجام یک کار کسل‌کننده‌ای همچون دسته‌بندی قبض‌ها می‌توان به رادیو نیز گوش داد.

       6. افکار آزاردهنده: اگر نگران انجام دستور مسئول خود یا نگران انجام کارهای خانه باشید، نمی‌توانید به‌خوبی روی وظیفه فعلی خود تمرکز کنید. اگر ذهن شما درگیر مکالمه‌ای باشد که دیروز با فرد خاصی داشتید امکان تمرکز برایتان سخت‌تر می‌شود. هر فکری که ذهن را مغشوش و درگیر می‌کند می‌تواند به‌عنوان یک عامل مزاحم قوی تلقی شود.

       یکی از شیوه‌های موثر برای خلاص شدن از افکار آزاردهنده این است که آن‌ها را روی برگه‌ای بنویسید تا به‌نوعی از ذهن شما خارج شوند. برای مثال، می‌توانید فهرستی را تهیه کنید که حاوی دستورات رئیس، کارهای خانه و دیگر وظایفی است که باید انجام دهید. زمانی که این افکار را روی کاغذ می‌آورید، می‌توانید برای مدتی از دست این افکار خلاص شوید.

       7. استرس: وقتی‌که با احساس استرس فراوان در خود مواجه می‌شوید، امکان تمرکز روی وظایف شخصی برای شما سخت می‌شود. به‌طورکلی، استرس می‌تواند در بدترین حالت ضررهای چشمگیری به بدن بزند. استرس فراوان می‌تواند باعث سردردها و افزایش سرعت ضربان قلب شود که همه این موارد توانایی تمرکز کردن را کاهش می‌دهند.

       توصیه می‌شود که تکنیک‌های کاهش استرس مانند مدیتیشن را یاد بگیرید. مدیتیشن می‌تواند افکار پراسترس شما را مهار کند و درنتیجه از توجه شما به این افکار بکاهد. در یکی از تحقیقات انجام‌گرفته محققان دریافتند که یک دوره هشت‌هفته‌ای مدیتیشن می‌تواند به بهبود توانایی تمرکز کمک کند. اگر نمی‌توانید در شهر یا محله خود یک کلاس مدیتیشن پیدا کنید، می‌توانید در کلاس‌های آنلاین مدیتیشن شرکت کنید.

       8. دارو: متاسفانه بعضی از داروهایی که برای درمان افسردگی استفاده می‌شوند می‌توانند باعث اختلال در تمرکز فرد شوند. این حقیقت را باید بیان داشت که اکثر داروها باعث کاهش تمرکز می‌شوند. برای اطمینان از تاثیر این داروها می‌توانید با پزشک خود یا یک داروشناس صحبت کنید.

       اگر فکر می‌کنید که داروی شما باعث کاهش تمرکز شما می‌شود، می‌توانید برای حل آن اقدام کنید. پزشک شما می‌تواند با کاهش دوز مصرفی دارو یا تغییر داروی شما این مشکل را برطرف کند. به‌طورکلی، بدون اطلاع پزشک خود مصرف دارویی را قطع نکنید.

       9. گرسنگی: مغز ما نمی‌تواند بدون سوخت تمرکز کند، بنابراین نباید از وعده‌های غذایی، مخصوصا صبحانه صرف‌نظر کنید. جا‌انداختن هر یک از وعده‌های غذایی، مخصوصا صبحانه تاثیر چشمگیری در کاهش تمرکز دارد. نتایج تحقیقات نشان می‌دهند که نخوردن صبحانه می‌تواند باعث تضعیف حافظه کوتاه‌مدت و دامنه توجه شود.

       سعی کنید که هیچ‌وقت خودتان را گرسنه نگه ندارید و با استفاده از عادتی‌هایی همچون خوردن همیشگی صبحانه، خوردن غذاهای حاضری سرشار از پروتئین (مانند پنیر و مغزها)، عدم خوردن کربوهیدرات‌های ساده (مانند شیرینی‌ها و پاستای سفید) و خوردن کربوهیدرات‌های پیچیده (مانند غلات سبوس دار) سوخت موردنیاز مغز خود را فراهم آورید.

       10. افسردگی: اکثر افراد فکر می‌کنند که احساس غم و غصه از نشانه‌های بارز افسردگی است؛ اما موسسه ملی سلامت روانی می‌گوید که مشکل تمرکز یکی از مرسوم‌ترین نشانه‌های افسردگی است. اگر در تمرکز کردن دچار مشکل هستید و همچنین احساس پوچی، ناامیدی و بی‌تفاوتی می‌کنید به‌احتمال‌زیاد مبتلابه افسردگی هستید.

       اگر فکر می‌کنید که مبتلابه افسردگی شدید، اولین اقدام این است که با پزشک یا مشاور صحبت کنید. افسردگی یک بیماری قابل‌درمان است. این را باید گفت که در بسیاری از تحقیق‌ها به تاثیر چشمگیر داروهای ضدافسردگی و انواع مختلف گفتگو درمانی در بهبود افسردگی اشاره شده است.

       11. خستگی: خستگی می‌تواند امکان تمرکز را سخت سازد، حتی اگر عوامل مزاحم اندکی در اطراف شما باشند. نتایج تحقیقات نشان می‌دهند که خواب اندک می‌تواند باعث تضعیف و تحلیل دامنه توجه و حافظه کوتاه‌مدت شود.

       اکثر بزرگ‌سال‌ها به یک خواب شبانه 7 الی 9 ساعته نیاز دارند. به‌جای آنکه شب‌زنده‌داری کنید سعی کنید که خواب را در اولویت قرار دهید. خواب خوب شبانه باعث می‌شود که در ساعات بیداری روز کارهای خود را باکیفیت بیشتری انجام دهید. علاوه بر این، به این توجه کنید که در چه زمان‌هایی از روز احساس هوشیاری شما بیشتر است. درنتیجه شما می‌توانید وظایفی را که به توجه و تمرکز بیشتری نیاز دارند در این زمان‌های روز انجام دهید.

       12. اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD): اختلال کمبود توجه بیش فعالی مشکلی نیست که فقط برای کودکان رخ دهد. بیش از نیمی از کودکان مبتلابه ADHD این بیماری را در دوران بزرگ‌سالی خود نیز خواهند داشت. از نشانه‌های این بیماری می‌توان به دامنه توجه کوتاه و سختی در تمرکز اشاره کرد. اگر همواره از مشکل تمرکز رنج می‌برید و اگر در دوران کودکی خود مشکل توجه داشتید باید با پزشک یا مشاور خود در مورد ADHD صحبت کنید. برای درمان این بیماری شیوه‌هایی وجود دارند که می‌توان به درمان رفتاری و داروها اشاره کرد.
منبع: WebMD
نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: