حرف‌های خواندنی دانشجویان معتاد پزشکی

«پویا»، دانشجوی دوره دکترای روانشناسی بالینی هم می‌گوید: «من برای بعضی امتحانات خاص و نه به‌طور مستمر از ریتالین استفاده می‌کنم، برای امتحان دکتری نیز یک‌ماه به‌طور مستمر استفاده کردم. در این مدت برخی شب‌ها دچار حالت «پامیک» یا همان ترس و وحشت در خواب می‌شدم ولی هیچ‌وقت معتاد به این قرص نشدم؛ دوره‌ای با هدف بهبود کارآیی ذهنی استفاده کردن با معتاد‌بودن متفاوت است.»
اگرچه به نظر می‌آید مصرف قرص ریتالین و موارد مشابه در بین دانشجویان دانشگاه‌های علوم‌پزشکی بیشتر از مواد افیونی شایع است اما «حسین» دانشجوی‌ سال پنجم پزشکی که متولد یکی از شهرهای جنوبی است و هم‌اکنون در تهران مشغول به تحصیل است از مصرف مداوم مواد افیونی سخن می‌گوید.
او دراین‌باره می‌گوید: «به نظر شما چرا دیگر افراد جامعه مصرف می‌کنند، منم مثل بقیه، مطمئن باش دلیل اصلی گرایش به تریاک و افیون، مشکلات مالی و اجتماعی است. همه فکر می‌کنند دانشجوهای پزشکی باید خوشحال باشند درحالی‌که این‌طور نیست. ما این همه در بیمارستان زجر می‌کشیم ولی درنهایت پول ناچیزی به ما می‌رسد، ضمن این‌که الان هرکسی مشکلات شخصی خاص خود را دارد. من تریاک می‌کشم تا از لحاظ روحی آرام بشوم و بتوانم کمتر بخوابم ودلیلی ندارد که همیشه هم مصرف کنم. چون به عوارض این مواد آگاه هستم حتما می‌توانم هر وقت که خواستم با آن مقابله کنم.»شهروند