شفا آنلاین>اجتماعی>سلامت> مساله تعرفههای پزشکی به نقطهای رسیده که انگار پزشکان را مجبور کرده تا از جیب خود یارانه پرداخت کنند.
پزشک یک انسان مانند سایر افراد جامعه است که
هزینههایی ازجمله شهریه دانشگاه فرزند، خوراک و پوشاک، اجاره منزل و ...
دارد و باید به هر نحوی مخارج زندگی خود را تامین کند. این پزشک اگر پزشک
عمومی است، بعد از 20 سال تحصیل و اگر متخصص و فوق تخصص است بعد از حدود26
سال تحصیل به نقطه درآمدزایی میرسد و نباید چشم بر دهان مسئولین داشته
باشد ت
ا تعرفهها را افزایش دهند. اعلام رقم افزایش 10درصدی تعرفهها، در
شرایطی که خود مسئولین اعلام میکنند که نرخ تورم سالیانه 14تا 15 درصد
است، تیر خلاص به نظام سلامت کشور به شمار میرود. یک مثال ساده اینکه شرکت
مخابرات ایران تعرفه اینترنت برای ردیاب تلفن همراه را در یک ماه گذشته و
در سکوت مطلق به میزان 5/2 برابر افزایش داد، بدون اینکه هیچ حساسیتی ایجاد
کند.
الان
زمان آن است که پزشکان پیشکسوت کشور، تنها دغدغه خدمت به مردم را داشته
باشند و به آموزش دانشجویان و متخصصان بپردازند. امروز اعمال جراحی سنگین
باید توسط این دست افراد باتجربه صورت گیرد، اما بنده از زمان آغاز به کار
طرح تحول نظام سلامت، با اینکه توانمندی انجام جراحیهای سنگین را دارم و
با هزینه نظام جمهوری اسلامی برای آموزش به خارج از کشور اعزام شدهام،
انجام این نوع اعمال جراحی را نمیپذیرم. چراکه تعرفه انجام آنها پایین
بوده و همچنین شکایات مختلف و تبلیغات سوئی ازسوی جامعه علیه پزشکان صورت
گرفته است.
بنده از دو سال پیش و بعد از اجرای طرح تحول نظام سلامت، خود را مقید کردم
که تمام توان خود را برای مبارزه با پدیده شوم زیرمیزی به کار بگیرم. اما
الان قریب به دو سال است که حقالعملهایی که طبق تعرفههای طرح تحول
محاسبه شده، از بیمارستان دریافت نکردهام. عدهای از بیمهها که اصلا بدهی
خود را پرداخت نکردهاند، آن بیمههایی هم که پرداخت کردند از آنجا که
بیمارستانها در مرحله ورشکستگی هستند، حق الزحمه ما را به عنوان حقوق و
مزایا به حساب پرسنل خود واریز کردهاند. درواقع بلایی بر سر بهداشت و
درمان این کشور آمده که اگر با همین روند ادامه پیدا کند، به صورت کامل
نابود میشود. افراد باتجربه و دانشمند خود را از صحنه کنار میکشند و به
تجارت روی میآورند و تنها چیزی که برای آنها بیاهمیت میشود، جان بیمار
خواهد بود. با این روند، پزشکان بیمار را همچون پول نگاه میکنند که با
اتخاذ سیاست پزشکی دفاعی، انواع و اقسام آزمایشهای مختلف را به بیمار
تحمیل و او را در آمد و شد قرار میدهند تا چندین و چند بار از وی ویزیت
دریافت کنند و دیگر مجبور نباشند عمل جراحی انجام دهند. این سرنوشت بهداشت و
درمان این کشور با این روند خواهد بود.
البته
موقعیت سازمانهای بیمهگر نیز با افزایش تعرفههای پزشکی بیشتر در خطر
قرار میگیرد. بیمهها در شرایط کنونی در شرایط ورشکستگی قرار دارند و
امکان پرداخت مطالبات را ندارند.
سپید
بهزاد نخعی
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران