شفا آنلاین>سلامت>حوادث پزشکی>دیابت را از بزرگترین چالشهای بهداشتی قرن بیستویکم دانستهاند.
به گزارش
شفا آنلاین،در ایالاتمتحده و سایر کشورهای پردرآمد به یمن سرمایهگذاری در بخش علوم، راه یافتن و اجرایی شدن یافتههای علمی و اقداماتی در جهت بهبود کیفیت درمان پیشرفتی در مدیریت بیماری دیده شده و میزان مرگومیر و عوارض دیابت کاهش پیدا کرده است؛ اما افزایش تعداد مبتلایان به دیابت و عوارض حاصل از آن و رشد غیرمنتظره بیماری در کشورهای کمدرآمد یا با درآمد متوسط بر همه این خبرهای خوب سایه انداخته است.
برای
مقابله همهجانبه با دیابت باید اول: به صورتی هماهنگ بیماری را پیشگیری
کرد. دوم: برای اطلاعرسانی بهتر سیاستها در سطح جمعیتی و نیز برای درک
بهتر تفاوتهای پاتوفیزیولوژی و فنوتیپ جهانی در سطوح فردی و جمعیتی
تحقیقات جهانی در جهت مهار دیابت را گسترش داد. برای مثال، دادههای اولیه
نشان میدهند افراد لاغر در کشورهای کمدرآمد یا با درآمد متوسط مانند هند
هم دچار بیماری دیابت میشوند. مطالعات جهانی که هندیهای لاغراندام را با
سرخپوستان پیما مقایسه میکرد. درنهایت به این نتیجه رسید که بیماری دیابت
نوع ۲ یک موجودیت واحد فیزیوپاتولوژی ندارد.
سرخپوستان
پیما را میتوان فنوتیپی انسانی دارای کمبود ترشح انسولین به حساب آورد که
روی آنها بهخوبی مطالعه شده است. این یافتهها تشخیص و پیشگیری و درمان
بیماری را در بر میگیرند و ناهماهنگی بین جایی که بار بیماری قرار دارد
(مانند کشورهای کمدرآمد یا با درآمد متوسط) و جایی که تحقیقات در آنها
انجام گرفته است (مانند کشورهای پردرآمد) را مشخص میکند. اصلاح این
عدمتعادلها دانش ما را بهپیش میبرد و کمک میکند در جنگ جهانی علیه
دیابت پیروز شویم.
جهانی شدن و دیابت دیابت
نوع ۲ نمونهای کامل از بیماری است که تقاطع جهانی شدن معاصر و بهداشت
قرار میگیرد. ایالاتمتحده و برخی کشورهای پردرآمد توانستهاند در زمینه
پیشگیری یا عوارض حاصل از بیماری به برخی پیشرفتها برسند؛ اما این «برنده
شدن در مبارزه» با دیابت سبب شده تا نگرانی اصلی یعنی «مغلوب شدن در
مبارزه» از میزان بروز مداوما بالای دیابت در آمریکا و گسترش اپیدمی بیماری
در سطح جهان، ناشی میشود، پنهان بماند.
جنگ ما علیه این بیماری به پیروزی نخواهد رسید مگر آنکه دیابت نوع ۲ را در
هنگامهای که جهان بهسرعت دستخوش تحولات جمعیتی، اقتصادی و محیطزیستی
است، در بافت جهانی آن بررسی کنیم. هرچند امروزه بیشترین بار بیماری در
کشورهای کمدرآمد یا با درآمد متوسط دیده میشود، اما تحقیقات درباره دیابت
نوع ۲ اغلب در چند کشور پردرآمد متمرکز شده است. تفاوت بین آنجا که بیماری
بیشترین بار خود را تحمیل میکند و جایی که تحقیقات درباره بیماری سامان
مییابد، ما را از درک بهتر تفاوتها در مورد پاتوبیولوژی و فنوتیپ بیماری
بازمیدارد.
بهعنوانمثال، تحقیقات درباره جمعیتهایی مانند هندیها که
نسلهاست در معرض نوعی کمبودهای تغذیهای بودهاند ما را به این نتیجه
میرساند که دیابت ۲A ممکن است بهطور گسترده در افراد لاغر هم وجود داشته
باشد و ممکن است نهتنها به دلیل انباشت چربی و مقاومت به انسولین بلکه در
ابتدا به علت دلایل ذاتی و میزان ترشح انسولین بروز کند. بهعلاوه،
سببشناسی، ارائه بالینی، تشخیص، درمان و پیشگیری ممکن است در فنوتیپهای
گوناگون تفاوت داشته باشد.
مطالعاتی که در سطح جهانی انجام میشوند، مانند مطالعه درباره شیوع دیابت
نوع ۲B در هندیهای آسیایی و بومیان پیما، میتواند اطلاعات بهتری درباره
تفاوت فنوتیپها را دراختیار ما قرار دهد. بعد از آن نوبت به آن میرسد تا
پاتوبیولوژی دیابت ۲ را در طیفی گستردهتر بررسی کنیم، از بومیان آمریکایی
پیما که بیشتر به دلیل مقاومت به انسولین دچار بیماری میشوند، نوع ۲A، تا
هندیهای آسیایی که کمبود ترشح انسولین در خونشان دلیل اصلی بروز بیماری
است، نوع ۲B. با جهانی که هر روز بیشتر از روز قبل درهمتنیده میشود،
سرمایهگذاری در همکاری جهانی برای تحقیقات و سیاستگذاری اصلی بسیار مهم
برای شکست دادن دیابت نوع ۲ است.
عوارض بیماران دیابتی کم شده است باوجودآنکه
دیابت (که ۹۰ تا ۹۵ درصد آن دیابت نوع۲ است) همچنان مشکل جدی بهداشت عمومی
است که 1/29 میلیون آمریکایی را مبتلا کرده و سالانه ۲۴۵ میلیارد دلار
هزینه بر دوش این کشور میگذارد، اما در ۲ دهه گذشته شاهد پیشرفتهای
چشمگیر پیامدهای این بیماری در ایالاتمتحده بودهایم. اما مرگومیر دیابت
بین زنان و مردان آمریکایی طی سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۰ بهشکلی چشمگیر کم شده
است.
علاوه بر آن، در بروز عوارض حاصل از بیماری هم مانند حمله قلبی، مرگ
به دلیل بحران افزایش ناگهانی قند خون،، سکته مغزی، قطع عضو و بیماریهای
کلیوی مراحل پایان حیات در ایالاتمتحده کاهش قابلتوجهی دیده میشود. این
پیشرفتها را نهفقط در آمریکا بلکه در سایر کشورهای پیشرفته هم میتوان
دید.
اگرچه
بهبود عوارض پیچیده دیابت را میتوان به چند عامل نسبت داد، اما ۳ عامل
اصلی در این میان شناسایی شدهاند: سرمایهگذاری در علوم، سمتگیری سازمانی
به طرف انتقال و اجرا و در آخر تلاشهای برای محک زدن کیفیت درمان. اول،
سرمایهگذاری در علوم منجر به افزایش دانش جدید درباره بیماری، تشخیص بهتر و
ایجاد طیفی وسیع از گزینههای متفاوت درمانی را فراهم آورده است. دوم،
تاکید بر اجرای مداخلات تاییدشده در اقدامات بالینی و سلامت عمومی و
سیاستگذاری بیشتر شده است.
بهخصوص نسبت به تحقیقات انتقالی برای تسهیل
اجرای مداخلات تاییدشده توسط مراکز مختلف مرتبط مانند مرکز مهار و پیشگیری
از بیماریهای آمریکا و موسسه ملی دیابت و انجمن دیابت آمریکا توجه بیشتری
شد و سوم، اقداماتی که ابتدا توسط «طرح ملی ارتقای کیفی مراقبت دیابت» با
همکاری نهادهای ملی موثر در بخشخصوصی و دولتی انجام گرفت و بعداً به تشکیل
«اتحاد ملی ارتقای کیفی مراقبت دیابت» منجر شد کمک کرد تا به اجرا توجه
بیشتری شود.سپید
MedScape