شفا آنلاین>اجتماعی>روانشناسی>گریه کودک، مطابق مطالعه‌ای تازه که در دانشگاه تورنتو انجام شده، نه تنها توجه ما را جلب می‌کند بلکه عملکردهای اجرایی ما را نیز فعال می‌کند.
به گزارش شفا آنلاین، دیوید هالی، نویسنده این تحقیق و استادیار روانشناسی دانشگاه اسکاربوروگ
می‌گوید: «به نظر می‌رسد غریزه والدین، یک غریزه درونی است اما هیچ تحقیقی
درباره اینکه چطور این غریزه می‌تواند وظیفه شناختی را به عهده بگیرد،
صورت نگرفته است. اگر ما صرفا واکنشی خودکار در زمان گریه کودک داریم، پس
چطور می‌توانیم درباره دغدغه‌های متضاد در محیط یا درباره بهترین واکنش به
ناراحتی کودک، فکر کنیم.»این مطالعه، به بررسی تاثیرات صدای کودک (در این مورد کلیپ‌های صوتی کودک در حال خنده یا گریه) بر بزرگسالانی که یک وظیفه شناختی متعارض را انجام می‌دادند، پرداخته است. محققان از اثر استروپ (Stroop effect) برای این بررسی استفاده کرده‌اند که شرکت‌کنندگان در آن باید به سرعت رنگ کلمه چاپ‌شده را بدون توجه به معنای آن تشخیص دهند. فعالیت مغزی و وظیفه شناختی این افراد، در هر دوره از کارآزمایی و با استفاده از الکتروانسفالوگرافی (EEG) اندازه‌گیری شد؛ این سنجش درست دو ثانیه بعد از پخش کلیپ صوتی صدای کودکان صورت گرفت.
اطلاعات مغزی نشان داد، گریه کودکان در مقایسه با خنده آن‌ها توجه به وظیفه را کاهش می‌دهد و فرایند شناختی متعارض را به کار می‌اندازد. هالی می‌گوید فرایند تعارض شناختی (یکی از اصلی‌ترین عملکردهای اجرایی که برای تکمیل یک وظیفه یا تصمیم‌گیری به کار می‌آید) از اهمیت بالایی برخوردار است. او می‌گوید: «والدین به‌طور دائم طیف متنوعی از تصمیم‌های روزمره را می‌گیرند و تقاضاهای متعارضی برای توجه نشان دادن دارند. به عنوان نمونه در حین انجام دادن کارهای روزانه، کسی زنگ در را می‌زند و در همین حال کودک شروع به گریه کردن می‌کند. آن‌ها چطور می‌توانند آرام و متمرکز باشند و تصمیم درست بگیرند و بدانند چه زمان باید چه کاری را متوقف کرد و کودک را به آغوش گرفت.» گریه کودک در بزرگسالان موجب حس گریز در آنان می‌شود، اما در عین حال می‌تواند از طریق برانگیختن کنترل شناختی والدین، پاسخی انطباقی را در آن برانگیزد و آنان را وادار به نشان دادن واکنش متناسب با نیازهای احساسی کودک در عین توجه به الزامات زندگی روزمره کند.سپید
ScienceDaily
نظرشما
آخرین اخبار