سرطان پایان زندگی نیست، این جمله‌ای است که بارها ازسوی پزشکان، فعالان حوزه سرطان و بیماران بهبود یافته شنیده می‌شود. ولی باز هم عموم جامعه از شنیدن نام سرطان و ابتلا به این گروه از بیماری‌ها واهمه دارند و سرطان را مساوی با مرگ و پایان زندگی می‌دانند؛ اما در این میان کم نیستند مبتلایانی که با قدرت و اراده خود توانستند از چنگال این بیماری رها شوند و با بهبودی کامل و قطع درمان به زندگی عادی خود بازگردند. به‌ویژه این‌که درچند سال اخیر پیشرفت‌های زیادی درحوزه درمان بیماری سرطان حاصل شده است. پیشرفت‌هایی که می‌تواند نوید دهندۀ روزهای بهتر برای مبتلایان به سرطان و خانواده‌های آنها باشد، به شرط آن‌که قبل از هرچیز این نگاه غلطی که سرطان را مساوی با مرگ و پایان زندگی می‌داند، در بین مبتلایان، خانواده‌های آنها و عموم مردم تغییر کند.
دومین جشن امید به زندگی
درخت نماد زندگی و سرسبزی است، از طرف دیگر عمر درخت بسیار زیاد است. به همین دلیل هم از یک‌سال پیش چنین ایده‌ای در بین مسئولان کتابخانه کودکان موسسه بهنام‌دهش‌پور شکل گرفت، در این یک‌سال نامه‌نگاری‌هایی با شهرداری تهران و مسئولان فضای سبز تهران انجام شد در نهایت با همکاری مدیریت مجموعه فضای سبز طالقانی ۲۶ نفر از مبتلایان بهبودیافته روز پنجشنبه ششم اسفند ماه سال ۱۳۹۴در بوستان طالقانی تهران دور هم جمع شدند و هریک درختی را با نام خود کاشتند تا نمادی باشد از امید و ادامه زندگی در بین بیماران مبتلا به سرطان. این اقدام بیماران بهبود یافته با استقبال گسترده‌ای روبه رو شد تا جایی که قرار است در تمامی پارک‌های شهر تهران نهال های امید کاشته شود و ۲۴ اردیبشهت برای دومین بار ۳۰ نفر از بیماران بهبود یافته از بیماری سرطان که نمادی از استقامت و مبارزه با سرطان هستند، بار دیگر دور هم جمع شدند تا با کاشت نهال امید به زندگی، نویدبخش روزهای خوب و شاد بهبودی و قطع درمان برای همه مبتلایان به سرطان باشند.
چرا درختکاری
هیچ‌کس به اندازه مبتلایان بهبودیافته، نمی‌تواند در تغییر باورهای موجود در مورد سرطان و امکان درمان قطعی و بهبودی کامل مبتلایان به این بیماری، موفق و تأثیرگذار باشد. افرادی که روزی به مانند سایر مبتلایان به سرطان روی تخت بیمارستان‌ها درگوشه و کنار این شهر شیمی‌درمانی و رادیوتراپی می‌شدند؛ همان ها که روند درمانی شان در برخی از موارد به ٨ تا ٩ سال هم رسیده است و در این سال‌های سخت درمان، مشکلات زیادی را پشت سر گذاشته‌اند. افرادی که هزینه‌های بالای درمان، کمبود دارو و تجهیزات، روند طولانی درمان، از دست دادن تعداد زیادی از هم‌اتاقی‌ها، پچ‌پچ‌های درگوشی و نگاه‌های پر از ابهام و تردید درخصوص بهبودیشان، هیچ‌کدام نتوانست کوچک‌ترین خللی در اراده آنها برای شکست دادن این بیماری به‌وجود آورد امروز می‌توانند با کاشت یک درخت به نام خودشان علاوه بر ترویج فرهنگ سالم زیستی به دیگران نشان دهند می‌توان از سد سرطان گذشت.
