به گفته محققان انگلیسی، این یافته می تواند گامی بسیار موثر برای درمان کامل سرطان تلقی شود.
با
وجود این، پزشکانی که این یافته های جدید را در کنفرانس سرطان پستان اروپا
ارائه کردند می گویند نتایج به دست آمده نه هدف آنها بوده و نه انتظار آن
را داشته اند.
آنها فقط در پی این بوده اند که چه طور در فاصله کوتاه
میان تشخیص تومور و آغاز درمان برای برداشتن تومور این دو دارو می توانند
موثر واقع شوند ولی نتیجه آن بود که وقتی جراحان آماده برداشتن تومور شدند،
در بعضی از بیماران اثری از تومور نیافتند.
پروفسور جودیث بلیس، از
موسسه تحقیقات سرطان لندن، اثربخشی این داروها را 'فوق العاده' توصیف کرد و
گفت: شگفتی ما بیشتر از آن است که اثربخشی این داروها در دوره زمانی خیلی
کوتاهی روی داده است.
وی افزود: تومور در برخی از بیماران کاملا از بین رفته است و این رویداد بسیار سریع بوده که واقعا حیرت انگیز است.
به
عقیده این محقق سرطان ممکن است استفاده از این دو دارو منجر به آن شود که
در آینده برخی از زنان مبتلا به سرطان پستان به شیمی درمانی نیازی نیابند.
این
دو دارو، لاپاتینیب و تراستوزامب که به هرسپتین شهرت دارند پروتئین
اچ.ای.ار.2 (HER2) را هدف می گیرند. اچ.ای.ار.2 پروتئینی است که در بسیاری
از موارد سرطان پستان به عنوان عامل رشد تومور شناخته می شوند.
سرطان سینه یکی از چهار سرطان شایع در دنیا و مهم ترین نوع سرطان در زنان محسوب می شود.
به
گفته کارشناسان، در ایران نیز سالانه حدود هشت هزار نفر به سرطان سینه
مبتلا می شوند و شیوع ابتلا به سرطان سینه در بین زنان ایرانی حدود 30 تا
35 مورد در 100 هزار نفر است.
